Plato-directeur Dick van Dijk was bijna klassiek pianist

Directeur winkelketen Plato in Ziel & Zaligheid

Dick van Dijk groeide op in Hattem op de Veluwe. Zijn honger naar muziek kon in eerste instantie gestild worden door de lokale platenboer, maar al snel moest hij helemaal naar Groningen of Amsterdam reizen om iets naar zijn gading te kunnen kopen. Op zijn 21-ste was hij uitgereisd en begon hij in Apeldoorn zijn eerste eigen winkeltje. Onlangs was de Plato-directeur te gast in Ziel & Zaligheid.

Directeur winkelketen Plato in Ziel & Zaligheid

Als Dick van Dijk ooit was aangenomen op het Conservatorium had zijn leven er ongetwijfeld heel anders uitgezien. Waarschijnlijk had hij dan nu iedere avond piano gespeeld in driedelig pak. ‘Gelukkig’ voor Van Dijk werd hij afgewezen. Hij haat pakken. Ondanks dat hij directeur van de Plato muziekketen is, zul je hem ook nooit in pak aantreffen. “Ik wilde helemaal geen directeur worden, ik heb altijd iets met muziek willen doen”, aldus Van Dijk. Van Dijk groeide op in Hattem. Hij had één oudere zus. Zijn vader was aannemer en zijn moeder deed het huishouden. Pa zong vaak uit volle borst mee met ‘Bij Ons In De Jordaan’ en met liedjes van Frank Sinatra. Voor de rest viel de muzikale opvoeding mee. “Mijn ouders hadden ook wel cabaretplaten en muziek van Dean Martin en Bing Crosby. Ze hadden ook de Music For Millions serie. Alles ging er bij mij in.” Pas toen Van Dijk het plastic pick-upje van zijn zus overnam, ging het rap met zijn passie voor muziek. “In Hattem zat één platenwinkel. Daar kocht ik mijn eerste platen.” De eerste plaat die Van Dijk kocht was The White Album van The Beatles. Op zijn vijftiende ging hij in een platenzaak werken. Af en toe reisde hij helemaal naar Amsterdam of Groningen om zijn muzikale honger te stillen. Inmiddels wist hij dat hij later zijn geld met muziek wilde verdienen. “(…) of biologie studeren. Maar Van Dijk was niet echt gebouwd om veel tijd in de schoolbanken door te brengen. Op zijn zeventiende werd hij –type opstandige puber- van school gestuurd. Hij was dan al twee keer blijven zitten. Hoewel hij al aardig wat klassieke pianolessen erop had zitten en flink veel ervaring had opgedaan bij allerlei bandjes, werd hij niet toegelaten tot het Conservatorium. “Dat vond ik niet heel erg. Ik had inmiddels heel wat spannende nieuwe platen ontdekt en we gingen met één band opnemen.” Eén van die spannende platen was van Captain Beefheart. “Dat was ineens zo oneindig veel spannender dan de klassieke muziek die ik kende.” Op zijn 21-ste opende Van Dijk zijn eerste platenwinkeltje in Apeldoorn. Luister naar het hele gesprek in Ziel & Zaligheid om te horen hoe Dick van Dijk directeur werd van de Plato-keten.