‘Sufjan Stevens invites you to: Come On Feel The Illinoise’ is de wel er lange titel voor het vijfde album van Sufjan Stevens. De knipoog naar de glamrockers van Slade –cum on feel the noize- is niet meer dan grappig bedoeld. Dat Illinois -'the land of Lincoln'- ook nog wordt verbasterd tot Illinoise is natuurlijk helemaal verwarrend. Hoewel het album een stuk voller is dan de akoestische voorganger Seven Swans is ‘noise’ op Illinoise ver te zoeken.
Hij had de recensenten even goed tuk, die Sufjan, in 2004 toen het bloedmooie Seven Swans verscheen. Er is geen Amerikaanse staat die zo heet en dus was het allemaal een grap geweest: het plan van de in Brooklyn woonachtige singer/songwriter om de vijftig Amerikaanse staten op evenzoveel cd’s te bejubelen. Want toen in 2003 Greetings From Michigan, de geboortegrond van Stevens, verscheen was dat het verhaal: goeie grap, lachen, leuk voor in de bio. Maar Sufjan Stevens lacht het best. Illinoise is deel twee in de 50-staten reeks. Nog 48 te gaan!
Hoewel Stevens zelf meer dan twintig instrumenten bespeelt, riep hij voor Illinoise de hulp in van heel wat muzikanten. Vooral waar het om de zang gaat heeft hij niet geschroomd de telefoon op te pakken en de hulptroepen in te schakelen. Het is vooral door die meerstemmige zang dat Illinoise bij vlagen doet denken aan The Polyphonic Spree en Belle & Sebastian. De rijke orkestratie, met veel fluiten, blazers en natuurlijk Stevens kenmerkende banjo, maken die vergelijking alleen maar sterker.
Illinoise is natuurlijk, evenals Michigan, een conceptalbum. Bekende gebouwen, steden en personen uit de streek passeren de revue. Het album opent met ‘Concerning the UFO Sighting near Highland, Illinois’: een kort pareltje voor piano zang en fluit. The Black Hawk War is een instrumentaal bruggetje , evenals ‘A Short Reprise for Mary Todd, Who Went Insane, but for Very Good Reason’. Illinoise klinkt als een mooi samenhangend verhaal dat zich, zonder iets van een tijdlijn aan te trekken, binnen de staatsgrenzen afspeelt.
Was Seven Swans een zwaarmoedig album met als enige ingrediënten zang en banjo, Illinoise is een stuk luchtiger. Wederom natuurlijk mooie liedjes maar door een sterke afwisseling in het instrumentarium is het allemaal nog beter te verhapstukken. Met nog 48 delen voor de boeg is het raadzaam vast een metertje ruimte op een plank te creëren voor de hele serie. Sufjan Stevens is bezig het mooiste geschiedenisboek over Amerika te schrijven.
Come On Feel The Illinoise is tijdelijk in de luisterpaal te beluisteren
3VOOR12 recenseert Disque Pop (week 27): Sufjan Stevens
Come On Feel The Illinoise luistert als een streekroman
Je zult het maar bedenken: een oeuvre opbouwen rond alle Amerikaanse staten. Sufjan Stevens deed het en in 2003 verscheen deel één: Michigan. Toen vervolgens in 2004 het album Seven Swans verscheen waren vriend en vijand van de singer/songwriter het er over eens dat het allemaal een grap was geweest. Nu, een jaar later ligt Illinoise in de winkel. Two down en dus nog 48 te gaan. Het album is deze week Disque Pop.