Wat is hét aller-aller-allermooiste Nederlandse album dat er in de afgelopen 12 maanden is verschenen? Er worden ieder jaar zo ontiegelijk veel goede platen gemaakt door Nederlandse muzikanten, en om dat te vieren reikt 3voor12 de 3voor12 Award uit, de prijs voor het beste album van het jaar. Dit zijn de genomineerden, de twaalf beste Nederlandse platen die afgelopen jaar verschenen volgens onze redactie (om precies te zijn: van 1 oktober 2022 tot 1 oktober 2023).

Altın Gün - Aşk

Waar het vorige album Âlem vrij elektronisch en dansbaar was, is dit vijfde album weer ouderwets Altın Gün: het swingt, funkt en groovet alle kanten op in de Turkse traditionals. Met hun covers blazen ze de decennia- en soms eeuwenoude songs weer nieuw leven in. Opeens vol psychedelica, stevige Anatolische rock en funk uit de jaren zestig en zeventig. Om te eindigen met spacedisco. De aanstekelijke energie van hun liveoptredens weten ze dit keer zó goed vast te leggen dat het bijna wel een livealbum lijkt. De reden: ze hebben in seventiesstijl veel live op tape opgenomen.

Baby's Berserk - Baby's Berserk

Nét verschenen en meteen genomineerd voor de belangrijkste albumprijs van Nederland: de Amsterdamse groep Baby’s Berserk opereert op het snijvlak van fashion, art en punk. Zij is een extravagante mode-ontwerper met een punk-attitude, hij is de muzikale Mastermind van de band. Samen maken ze arty wave en slomo-house, rauw, ongepolijst, in your face en extreem dansbaar. Het geheime ingrediënt van die ongepolijste sound? Hele crappy instrumenten, naar recept van de DIY-scene in het New York van de jaren zeventig.

Coloray - ©

Wat moet je als artiest als je gefrustreerd raakt van de regels van het grote social media-spel? Wat nou als je je niet wil laten leiden door de macht van het algoritme? Coloray verheft die vraagstukken tot kunst, door erover te zingen op zijn tweede album ©. De Tilburger-in-Berlijn doet dat met opruiende synthpop, pissige krautrock en euforische eurohouse. Het bracht hem al naar DGTL en de grote Bravo-tent van Lowlands.

Elias Mazian - Alleen Bij Mij

‘Ja, jij hoort hier bij mij. In je armen gedij ik het best’, fluistert Elias Mazian in de opening van zijn tweede album, en inderdaad, Alleen Bij Mij voelt alsof je eventjes in de armen van Neerlands grootste dansvloerromanticus ligt. Hij troost je, maar deelt ook zijn eigen onzekerheden via zachtmoedige, dromerige en kwetsbare synthpopliedjes, uitgebracht via het label van zijn dierbare vriend Job Jobse.

Gotu Jim - Niet Geslapen Wel Gedoucht

Op het randje van de after, met een ongezonde hoeveelheid chemicaliën in het lijf en met de bittere nasmaak van de mdma nog brandend op de lippen, maakte Gotu Jim zijn geweldige tweede album Niet Geslapen Wel Gedoucht. Het is een liefdesverklaring aan de club, maar eentje die ook de schaduwzijde van de nacht niet negeert. Het is bovendien een plaat vol vooruitstrevende hyperpop, emohouse en zelfs minimal.

Nnelg - Ik Zie Je

Nnelg is niet Yung meer, maar nog altijd weegt de bedachtzame rapper uit Amsterdam-Zuidoost zijn woorden zorgvuldig. Ik Zie Je, zijn eerste album via Noah’s Ark, gaat over het vieren waar je vandaan komt én het tegelijkertijd erkennen dat het soms moeilijk is om aan die plek te ontsnappen. Hij doet het met zinderende gospel, donkere trap en verleidelijke afropop.

Oceanic - Choral Feeling

Oceanic is het type dj en producer dat al jaren in het oog springt bij types als Avalon Emerson en Ben UFO. Zijn leftfield house en dance zit immers vol kwinkslagen, vol slimme terzijdes en eigenaardige melodieën. Na zijn samenwerking met stemkunstenares Greetje Bijma is hij verzot geraakt op het manipuleren van stemmen. Choral Feeling is dan ook vrijwel volledig opgetrokken uit de stemmen van zijn familie en vrienden. Maar echt vrijwel volledig: niet alleen de overduidelijke stemmetjes, maar ook bijna alle beats en bassen. Eigenlijk alleen de kickdrums komen uit de drumcomputer.

Personal Trainer - Big Love Blanket

‘Write a line a day, keep smiling’. De openingswoorden van Personal Trainer’s langverwachte debuutplaat zijn het begin van een antwoord op de vraag die iedereen heeft bij Willem Smit: waar haalt-ie die creativiteit vandaan? We zagen hem al in Palio Superspeed Donkey, in Canshaker Pi. En nu dus met Personal Trainer, een zevenkoppig monster dat ruw en energiek speelt. Jarenlang noeste arbeid en muzikale levensvreugde, dat is de kern van dit virtuoze indie-album dat een vijfsterrenregen aan recensies opleverde. Ook in Engeland doet de band inmiddels goede zaken.

Pitou - Big Tear

Altijd al had de Amsterdamse zangeres Pitou de betoverend rondfladderende stem van een zangvogel, maar lange tijd verschool ze zich achter haar gitaar, stond ze zelfs een beetje angstig op het podium. Op haar debuutalbum legt ze die gitaar weg, jaagt ze haar dierlijke instincten achterna en zo heeft ze zichzelf bevrijd. Dat hoor je in haar eigenzinnige composities vol folk en jazz, met elementen van de Bulgaarse volksmuziek en modern klassiek. Op plaat, en zeker ook live op festivals als Noorderslag, Best Kept Secret en Into The Great Wide Open.

Robin Kester - Honeycomb Shades

Was Robin Kester voor haar debuutalbum nog vooral een zangeres van spookachtige indiefolkliedjes, haar volwaardige debuutalbum zit vol drive: van indierock naar kraut naar begeesterde elektronica-pop. Laat je niet misleiden door haar mistige stemgeluid, haar teksten zitten vol ontboezemingen. Over haar vader, die vlak voor covid kanker kreeg en die met veel onzekerheid kampte door steeds maar uitgestelde behandelingen. Over haar eigen moeizame gemoedstoestand alsof het een stuklopende relatie is, waarin het beste achter je ligt. En over het sterfbed van een oom, waar ze inzoomt op het meest intieme menselijke contact dat je op zo’n moment hebt: twee handen die elkaar aanraken.

Sef - Ik Zou Voor Veel Kunnen Sterven Maar Niet Voor Een Vlag

De albumtitel verraadt al wel: Sef stapt in de boksring tegen grote bijna onverwoestbare systemen als kapitalisme, nationalisme, xenofobie, maar uiteindelijk wil hij niet vechten tégen iets, maar vóór iets. Dus creëert de hiphop-artiest op dit album de wereld die hem het mooist lijkt, met een eigen vlag en een muzikale taal waar hiphop hand in hand gaat met sierlijke strijkers. Een bomvolle plaat die een luisterbeurt of tien vergt voordat je alle grootse ideeën kunt doorgronden, maar het hart dat Sef erin stopte voel je direct al kloppen.

Véras - Het Niets

Véras Fawaz kennen we als videoclipmaker, filmregisseur, indiemuzikant, zeg maar gerust alleskunner. Het Niets is zijn schitterende debuutalbum, een hyperpersoonlijke conceptplaat vol Spinvis-achtige beschrijvingen over de trauma’s die hij al sinds zijn vierde als kralen aan een ketting moest rijgen, de contractbreuk met zijn ‘ontspoorde familie’ die daarop volgde, existentiële onrust, liefde, zelfhaat en slaappillen.

Over de 3voor12 Award

Het beste Nederlandse album van de afgelopen 12 maanden (van 1 oktober 2022 t/m 1 oktober 2023): daar gaat het om bij de 3voor12 Award. De redactie van 3voor12 nomineert twaalf albums, een twaalfkoppige jury bestaande uit muzikanten, professionals uit de muziekindustrie, 3voor12-luisteraars en liefhebbers buigt zich over die longlist en kiest de uiteindelijke winnaar. 

De 3voor12 Award wordt dit jaar voor de negentiende keer uitgereikt en behalve eeuwige roem is er ook een geldprijs van €1203,12 aan verbonden. Eerdere winnaars van de 3voor12 Award waren o.a. Animistic Beliefs, Typhoon, De Staat, De Jeugd van Tegenwoordig, Sevdaliza, Ray Fuego, Willem, Eefje de Visser en Luwten. 

De 3voor12 Award wordt 10 november uitgereikt in 3voor12 Radio op NPO 3FM.