Josylvio laat zijn tranen voor Gaza de vrije loop
‘Eigenlijk komt deze track 100 dagen te laat’
‘Hij moet gisteren uitkomen!’ Dat riep Josylvio al wekenlang over de track die er nu dan eindelijk is: ‘Kijk Door Me Ogen’, een brandbrief over het conflict in Gaza, vol emoties en frustraties. Want volgens de rapper spreken de beelden voor zich en daalt toch niet bij iedereen in hoe schrijnend de situatie is. ‘De eerste verse heb ik al in januari geschreven’, zegt Josylvio. ‘Hij is gericht aan wie het maar wil horen. Ik stel in die verse vooral vragen.’ Hij rapt: ‘Fake met de Tweede Kamer. Hoe betalen we belasting om kinderen af te slachten of om landen af te pakken.’
Josylvio is zelf half Egyptisch. Hij heeft veel familie die in de buurt van de grens met Israël woont. Zo ongeveer eens per jaar is hij in het gebied. ‘Ik heb verschillende vrienden en vriendinnen die in Gaza zijn opgegroeid, er wonen in Egypte veel Palestijnen die het gebied ontvlucht zijn. Hun verhalen zijn heftig om te horen, hoe normaal het is om zonder ouders op te groeien of je broer of zus te verliezen. We zien het nu voor onze neus gebeuren, maar dit conflict bestaat niet pas sinds 7 oktober.’
In ‘Kijk Door Me Ogen’ stoort de rapper zich ook aan de in zijn ogen eenzijdige berichtgeving over het conflict, te veel vanuit Westers perspectief en te weinig in verhouding tot de oorlog in Oekraïne. ‘Er zijn natuurlijk wel mensen die zich uitspreken, maar ik wil dat ook doen. Ik ben een muzikant, en wat in mijn hart zit komt soms op een mooie instrumental, zoals deze van Monsif. Ik hoop dat de track mensen raakt.’
De beladen track komt op een bijzonder moment in Josylvio’s carrière. Hij brak alweer jaren geleden door in de slipstream van New Wave (waar hij zelf geen onderdeel van was) maar kondigde afgelopen maand zijn grootste concert ooit aan, in mei in AFAS Live. ‘We hebben tussen 2015 en 2020 een gouden piek gehad, waarin we zomaar 5 tot 10 shows in een weekend deden, die tijd was prachtig. Nu is de markt weer wat gestabiliseerd, pop doet het nu goed. De cultuur is wat veranderd, maar er is nog steeds een groot publiek. Ik wil iets onvergetelijks neerzetten voor wie de hele rit meegemaakt heeft.’