SP presenteert Popnota: ‘De politieke bril waardoor popmuziek bekeken wordt is verbeterd’

’Het is alsof je in een huis gaat wonen met iemand die er al woont’, zegt Peter Kwint. ‘Je mag misschien twee laatjes in de kledingkast, maar de hele inrichting staat er al.’ Dat is volgens het SP Kamerlid kortweg de situatie van de popmuziek in het huidige subsidielandschap. Tijd voor een nieuwe popnota, vond hij, een opvolger van de 15 jaar oude nota van zijn voorganger Arda Gerkens. Een document dat inzicht moet bieden in de behoeften en kansen die er liggen om de popmuziek volwaardig onderdeel van het subsidiestelsel te maken. ‘Er is een ambitie om pop meer in het beleid te laten terugkomen, maar als je geen idee hebt welke rol popmuziek dan precies mag vervullen, kom je er in de praktijk niet tussen.’

De Popnota van Kwint ontstond vorig jaar op ESNS en kostte een jaar om te maken. Het bevat een omschrijving van de huidige situatie, plus een groot aantal voorstellen voor concrete veranderingen. Daaronder valt onder andere de terugkeer van kunstenaarsuitkering WWIK en het verplicht betalen van optredende artiesten door de Publieke Omroep. Ook wil hij naar Zweeds en Canadees voorbeeld een investeringsfonds waaraan ook streamingdiensten en internetgiganten bijdragen. Vooral de voorstellen om de positie van makers te verbeteren blijven hangen. Dat komt dan ook doordat de huidige overheidssteun voornamelijk gericht is op ondersteuning van de infrastructuur. ‘Al denk ik dat de infrastructuur op het moment kwetsbaarder is dan je denkt. We hebben ontslagen gezien bij Paradiso, 013, en op nog meer plekken. Maar het hele idee van trickle down – waarbij subsidiegelden via de infrastructuur doorstromen naar makers – daar geloof ik niet in. De inkomenspositie van popmuzikanten die van hun muziek leven is echt beroerd, gemiddeld zo’n 17.000 euro per jaar. En dat getal is ook nog eens vertekend doordat de bovenste tien procent meer dan 45.000 euro verdient.’

Kwint presenteert zijn Popnota vandaag op ESNS. Het is een voorlopig definitieve versie, waar het Kamerlid nog input op hoopt te krijgen in zijn panel. Over twee weken gaat het document naar de Kamer, en dan volgt een debat. Kwint hoopt dat zijn poging nu meer concrete resultaten oplevert dan de Popnota van Gerkens. ‘Ondanks dat ik niet positief ben over het huidige beleid, zie ik wel dat de politieke bril waardoor popmuziek bekeken wordt verbeterd is. Een paar jaar geleden zei Arno Rutte van de VVD nog dat pop staat voor populair, en dat dat automatisch betekent dat het geen steun nodig heeft. Ik denk dat de omstandigheden het nu een kansrijke nota maken, of op zijn minst onderdelen ervan.’