Pinkpop 2017: Don’t bore us, get to the Rancid chorus!
Niets nieuws onder de zon, boeien
De twee Armstrongs van de punkrock achter elkaar op Pinkpop-zondag; slim en stom tegelijkertijd, want iedereen die dat soort muziek een warm hart toedraagt is er vandaag zéker bij, maar het gevolg is wel dat de grootste fans van Green Day een mooi plekje vooraan bij de Main Stage willen en Rancid dan maar laten voor wat het is. Zonde, want in een maar matig gevulde Brightlands Stage laten Tim Armstrong en co. zien dat ze in de eenentwintig jaar tussen hun vorige optreden op Pinkpop en nu nog geen greintje aan energie hebben ingeboet: ‘So good to be back!’.
En wat een feest is het voor de Rancid-fan: op crowdpleasers als ‘Roots Radical’ en ‘Maxwell Murder’ hoeft men niet lang te wachten, nieuw materiaal van Trouble Maker (moet nog uitkomen) worden uitgekiend tussen de rest uitgesmeerd. Alles met de onmiskenbare Rancid-touch; zo snel mogelijk uitkomen bij het refrein dat ondanks het gebrek in getale ruimschoots in volume wordt gecompenseerd door de fans.
Het noemen van de naam haalt veel aanwezigen even uit de Rancid-roes en na afloop wordt de Main Stage alsnog gezocht. Zonde, want met afsluiter ‘Ruby Soho’ missen ze toch wel één van de vetste Rancid-nummers met fantastisch basspel van Matt Freeman die zich niet beperkt tot alleen maar een beetje de grondtoon meespelen. Lekker.
Het Moment:
Armstrong geniet met volle teugen, speelt strak en draagt hit en fijne punk/ska-crossover ‘Time Bomb’ op aan ‘my friend Billy Joe Armstrong who’ll perform next’.
Volg Pinkpop op de voet met onze livestream en het dossier.