ADE25: Luke Slater en Sandwell District in gesplitst Nxt
Techno live-sets krijgen ieder een audiovisuele truc mee
Jeetje, wat een gevaarte! Loop naar binnen en je ziet het meteen: een giga stellage vult de helft van de zaal, in de torens hangen zes (!) verdiepingen LED-schermpjes die horizontaal naar beneden hangen en rood en blauw oplichten. Best vet. De booth staat in het midden en wordt van links, van rechts, van voor en achter omsingeld door publiek. Een soort intiem stalen Panopticon dus, waardoor je steeds de blikken kruist met het publiek van internationals, hippige types en grijzende ravers.
We staan hier in het Nxt Museum in Amsterdam-Noord, een museum voor mediakunst en audiovisuele kunstinstallaties dat ondertussen vast aanschuift als ADE-locatie. Op donderdagavond hosten ze een trio live-sets: Nadia Struiwigh, Luke Slater en Sandwell District, en die laatste twee krijgen ook allebei een eigen audiovisuele truc mee.
Zo staat Luke Slater als Planetary Assault Systems aan een tafel vol gear in het Panopticon. Hier kun je in alle rust op zijn vingers kijken, terwijl de Berghain-vedette zijn hypnotische techno rustig opbouwt. Geinig hoe hij na een uurtje zijn drumstokken erbij pakt, en naar een basdrop toe bouwt met roffeltjes op een elektronische drumpad. Daarna wordt de set steeds harder, feller, energieker en venijniger, totdat er keihard wordt gejoeld en de Japanse man die net een dik uur alles horizontaal stond te filmen ook maar het publiek induikt.
Daarna is de switch-over naar Sandwell District eigenlijk een beetje ongemakkelijk: eerst moet het publiek zich verplaatsen naar de (veel te grote!) andere helft van de zaal, het technoduo bouwt een dik halfuur op met ambient en elektronica-swooshes die net te lang doorsukkelen voor één uur ’s nachts, de visuals zijn ook niet interessant genoeg om de aandacht vast te houden. Tsja. Net als dat een beetje zwoegen wordt, flikkert er ’STAY AWAKE’ over het gigantische scherm achter de booth en knalt de kick er fel in. Dan beginnen Regis en Funktion te bouwen met hun stevige, duistere maar niet per se kille loops. Zeker het laatste halfuur is te gek, met lagen op lagen van geluid. En zelfs dan is het lastig om je hier écht in de muziek te verliezen: daarvoor is de massieve hal te groot, te leeg, te licht en de opbouw van de avond te gefragmenteerd. Nxt Museum is een coole plek, maar of je hier goed kunt feesten is een andere vraag.