ESNS20: Lars And The Magic Mountain kapseist in grootheidswaan

Lars Kroon is geen onbekende voor Noorderslag. Zo’n tien jaar geleden speelde hij hitje na hitje na hitje in de gitaarband Go Back To The Zoo. Toen ging het roer om en koos hij bewust voor de underground met het scherpere St. Tropez. En nu heeft hij zijn eigen project waarvoor de steekwoorden ‘groots’, ‘theatraal’ en ‘meeslepend’ zijn. En Lars neemt geen halve maatregelen. Het podium van de Binnenzaal is bezaaid met mensen, een heel elftal moet zijn muzikale aspiraties waarmaken. Dat betekent èn blazers èn een violiste èn een gospelkoor. Alsof je bij de slager op de vraag of het ietsje méér mag zijn meteen de hele winkelvoorraad opkoopt.

Wat wil hij dan?
Het liefst het hele Concertgebouworkest dirigeren. En anders het hele koor van de Amerikaanse Polyphonic Spree of op zijn minst de Nederlandse kopie van de Britse spacerockband Spiritualized zijn. Probeem is wel dat Lars niet echt een begenadigd zanger is - als hij er tenminste nog bovenuit komt. En zijn composities zijn op de sterkste momenten verwaterde grooves van The Velvet Underground. En het helpt ook niet als je dan simplistisch met zijn allen dezelfde noot aanhoudt.

Is er nog hoop?
Eigenlijk niet. Maar als je het geluid wat zachter zet bij de kleurrijke clips van zijn vrouw Sanja Marušić valt er nog wel wat te genieten. Maar live, nee. Lars And The Magic Mountain kapseist in grootheidswaan.

Meer over Eurosonic Noorderslag in ons dossier.