Muziekindustrie wil verduurzamen: ‘Het is nu of nooit’

Het is nu of nooit: juist nu de muziekindustrie plat ligt, móét de sector nadenken over een groenere toekomst. Dat vindt United Independent Music Agencies (UIMA), een koepelorganisatie van agentschappen die nu komt met de Groene Rider. Op een rider staan de gemaakte afspraken over voorzieningen die een artiest tot zijn beschikking heeft: hoe is het transport geregeld, waar overnacht de artiest, wat eet deze? Met de Groene Rider wil UIMA artiesten de tools geven om hun eisenlijstje te vergroenen. ‘Bijvoorbeeld door te overnachten in een hotel met een groene ster, of lokale producten of veganistisch te eten,’ legt mede-oprichter Ronald Keizer (BLiP Agency) uit. ‘Volledig klimaatneutraal gaat niet lukken, maar hoe we de afgelopen jaren hebben geleefd, dat kán niet meer.’

Een belangrijk doel is het reduceren van de vliegtuigvluchten. Zo vertegenwoordigt de UIMA ruim 1000 acts die onder gewone omstandigheden ‘jaarlijks meer dan 15.000 shows spelen en een bijbehorende 18.400 vluchten nemen.’ Door korte vluchten te vervangen met treinverkeer wil de UIMA de CO2 uitstoot te verminderen. ‘Alleen: vaak zijn treintickets voor toerende artiesten niet goedkoper dan vliegen. Daarom werken we aan een Europese treinpas voor artiesten, zodat je Amsterdam-Brussel-Parijs-Barcelona niet helemaal hoeft te vliegen. We proberen het via Brussel te spelen, en we hopen dat onze internationale partners net zoveel druk zetten op de sector als wij doen.’

De eerste tekenen zijn hoopgevend, ziet Keizer. Niet alleen de aangesloten Nederlandse agencies, maar ook internationale agentschappen onderschrijven het initiatief, naast labels en grote spelers in de industrie. ‘Bij MOJO, Paradiso en het Concertgebouw bijvoorbeeld, en ook in België zegt de lokale tak van Live Nation: tof initiatief, we gaan kijken wat we kunnen doen. Dat is geen garantie, maar het wordt wereldwijd omarmd, en je zult zien dat het een grote beweging wordt.’

UIMA hoopt ook dat festivals het initiatief onderschrijven. ‘In Nederland zijn we gezegend met een boel festivals die hier al heel lang mee bezig zijn. Zoals DGTL, Lowlands en Into The Great Wide Open, en ik kan nog heel lang doorgaan. Het gaat vooral om de boodschap die je stuurt aan de sector: denk erover na, ga in gesprek. Mijn persoonlijke voorbeeld is een festival in Japan, Fuji Rock. De stroom wordt ter plaatse opgewekt, alle producten voor het voedsel worden lokaal verbouwd, het transport is hybride of elektrisch, dat gebeurt daar allemaal al. Ze beginnen pas met een optreden als de rommel op de grond is opgeruimd. Nee, dat kun je je hier niet voorstellen, hè? En toch is het waar we heen moeten.’