puntjudith danst op drijfzand in avontuurlijke nederpop

Terwijl de wereld naar de knoppen gaat en sommigen daar keihard aandacht voor vragen (door soep tegen schilderijen te smijten of zich vast te lijmen aan een tafel), stonden wij afgelopen weekend met de ogen dicht te dansen op een van de vele dansvloeren van Amsterdam Dance Event. Soms voelt dat een beetje dubbel. En daar gaat de vandaag verschenen EP van het avontuurlijke nederpoptalent puntjudith op een bepaalde manier over. Ze bevindt zich in het grote Nederpop-venndiagram ergens op het raakvlak van S10, Eefje de Visser en Froukje. Oh, en Wende Snijders natuurlijk, want Puntjudith durft wat meer drama te gebruiken in haar voordracht.

‘Ik dans op drijfzand met ogen dicht’, zingt ze in het prachtige elektronische liedje ‘Parels’. ‘We zijn minder maakbaar dan we dachten’, zegt Judith Rijsenbrij, het kapitalisme is ergens eindig en we lopen tegen de grenzen aan van wat kán als mensheid. Daar willen we van wegrennen, maar we willen ook dansen en het vergeten. Daar probeer ik over te zingen. Ooit gaat alles naar de tering, maar ja, het gaat er ook om dat je kunt dansen met de mensen waar je van houdt. Ik vind activisme superbelangrijk, het demonstreren door onze generatie de afgelopen twee jaar heeft écht zin. Maar in mijn muziek wil ik niet met het vingertje wijzen. Dan hou ik meer van de manier waarop Gorillaz dat aanpakt, het is superdoomy, maar ook echt láchen.’

Uiteindelijk is de EP én bijbehorende film ook geïnspireerd door de Voyager Golden Record die in 1977 het heelal in werd geschoten. ‘De mensheid proberen te vatten op een langspeelplaat, dat vond ik zoiets mega-menselijks. “Wie weet zien ze wel dat wij hebben bestaan!” Ik probeer ook zoiets te doen, ik probeer de tijdsgeest van nu te vangen op een EP en existentiële vragen te stellen. Waar gaan we heen met z’n allen?’

puntjudith liet zich inspireren door artiesten als Luwten, St. Vincent, James Blake, Rosalia en Little Simz, maar wat haar vooral ook onderscheid: de trompet en trombone die veelal in haar muziek te horen is. ‘Als kind zong ik al mee in het Kinderkoor van de Nederlandse Opera. Ik ben verliefd geworden op dat grootse geluid dat je kunt creëren met trompet of strijkers. Er zit iets hoopvols en melancholisch in.’

Kijk hier ook de livesessie in 3voor12 Radio.