Album van de Week (28): Kae Tempest
Self-Titled is een zwaar, liefdevol en hyperpersoonlijk werk van de stem van een generatie.
‘De wereld hoort eindelijk de stem die ik altijd al hoorde,’ vertelde Kae Tempest ons in een interview vorige maand. Na een lange persoonlijke zoektocht klinkt hij op zijn nieuwste plaat Self-Titled rustiger en zekerder. Maar vooral: als zichzelf. In 2020 maakte de Londense dichter/rapper/schrijver bekend non-binair te zijn, en sindsdien onderging hij een gendertransitie. Op Self-Titled hoor je dus voor het eerst zijn nieuwe, lagere, échte stem.
De titel ‘Self-Titled’ refereert aan hoe Kae – net als zovelen binnen de transcommunty – zijn eigen naam koos tijdens het lange, emotionele transitieproces dat de rode draad van het album vormt. Vanaf de openingstrack ‘I Stand On The Line’ spreekt hij openhartig over zowel zijn angsten als zijn vastberadenheid rondom het zijn van een publiekelijk figuur. ‘I adore us, I do it all for us’ drukt hij zijn gemeenschap op het hart. Over de duistere instrumental van de volgende track ‘Statue in the Square’ hoor je: ‘They can shake their heads in despair, but we been here from the start and we ain't going nowhere.’
Voor de rest van de plaat blijft deze liefde en wilskracht sterk aanwezig, terwijl Kae dieper zijn mentale processen in duikt. ‘When I was young I sought help from my older self. I came into my head, I told me know yourself.’ De woorden van de track ‘Know Yourself’ komen letterlijk uit het verleden: ze worden gerapt door de jonge Kae zelf. Een oude opname, zo’n vijftien jaar geleden gemaakt, dat in één klap laat horen hoe veel er veranderd is, en hoeveel er ook al besloten lag in die stem van toen. ‘Breathe’ voelt als het emotionele zwaartepunt van het album, waarin zijn diepste trauma’s, mentale problemen en zijn uiteindelijke persoonlijk catharsis langskomen in een intens rap opus.
De instrumentals op Self-Titled trekken meer de aandacht dan op Kae’s eerdere albums. Waar The Line Is A Curve muzikaal vrij minimalistisch was, is het nieuwe album melodieuzer en rijker gelaagd. Tempest werkte voor het eerst samen met topproducer Fraser T. Smith, bekend van werk met onder anderen Adele en Stormzy. Daarnaast droegen ook grootheden als Tom Rowlands (The Chemical Brothers) en Neil Tennant (Pet Shop Boys) bij aan de plaat. Fraser’s pop-georienteerde stijl ziet overal duidelijk in verweven, maar zijn belangrijkste bijdrage blijkt niet in de sound, maar in het proces te zitten. Hij was de persoon die Kae uitdaagde om radicaal persoonlijk te schrijven. Geen fictieve personages meer, geen omwegen. Gewoon: zeg wat jij alleen kunt zeggen. Dat is gelukt.