Gotu Jim is de weg nog lang niet kwijt

Wat een maanden waren dit voor Jim Lageveen, beter bekend als Gotu Jim. Hij scoorde in juni de superhit ‘Misschien (Kwijt)’ (stem daarop voor de Song van het Jaar!), en de rest van de zomer was-ie op ieder festival te horen: van Job Jobse’s set op Lentekabinet tot maandagochtend om 04:00 in de ArmadiLLow op Lowlands. En Jim houdt wel van een feestje, dus was hij vaak zelf in het publiek te vinden: ‘Het begon allemaal toen Job Jobse het draaide. Dat was wel de sickste keer, want toen stond ik voor het eerst in de crowd terwijl een liedje van me gedraaid werd. Bizar. En daarna hield het maar niet op. Ook op Down the Rabbit Hole. Eerst werd-ie gedraaid door TLM, en toen ik diezelfde avond onderweg naar huis was ook nog eens door Vera Siemons, in een compleet andere tent. Fantastisch, man.’ 

Wat blijkt? Jim is de weg helemaal niet kwijt. Sterker nog: dit jaar verschijnt het vervolg van EP High Society Swaggerboy, waar ‘Misschien (Kwijt)’ onderdeel van was. 2 High 2 Society is de titel van de nieuwe EP, en vandaag verschijnt de eerste track: ‘Koortsdroom’, waaraan ook Job van Benthem meeschreef. De productie: een soort vertraagde jersey club meets hyperpop. De inhoud: typisch Jim. Want lange clubnachten kunnen nogal eens voelen als een koortsdroom. ‘Het einde van zo’n nacht, dat je niet meer weet wat echt en wat nep is. Een wazig gevoel. Dat is waar de track om draait. En dan heb ik het niet alleen maar over wat ik zing.’ 

Het zit hem namelijk ook in de vervreemdende productie. Tuurlijk, het is weer ultiem dansbaar en catchy, maar ergens voelt het ook ongemakkelijk. Een bewuste keuze, en eentje die goed matcht met de vervormde vocalen en verstrooide delivery van Jim. ‘Ik heb me weleens helemaal fucked up gevoeld na zo’n nacht. Samen met producer David van Dijk probeerde ik het liedje daarom ongemakkelijk te laten voelen. Een beetje opgejaagd. Het meest sicke is dat ik nog nooit zoiets gemaakt heb. De sound voelt voor mij heel nieuw.’ 

Het is het eerste voorproefje van de nieuwe EP, maar tegelijk geeft het ook nog niks weg. ‘De tracks zijn weer lekker verschillend. Er zitten rustige dingen in, clubby bangers, ‘Misschien (Kwijt)’-achtige shit. Het is niet per se een andere kant van me, maar het laat wel zien hoe ik in korte tijd weer geëvolueerd ben als persoon. Ik word ook een jaartje ouder, hè. Niet dat het de EP is van een oude man, maar wel van iemand met andere interesses dan vijf jaar geleden.’ 

Stem hier op ‘Misschien (Kwijt)’ voor Song van het Jaar.