LL23: The Dreadnoughts is een uit de hand gelopen grap

Volgens The Dreadnoughts is een moshpit een van de saaiste dingen ooit. Nee, het zeskoppige folkpunkgezelschap wil liever iedereen in de Lima eventjes zien rekken en strekken. Daarna mag iedereen los gaan, zolang de bomvolle tent met boomers met glitterhoofdtooien maar een beetje let op hun lichaam. Het is een zooitje ongeregeld op het podium bij The Dreadnoughts, een stel vreemde snuiters in generieke outfits. Naar eigen zeggen zijn ze mega religieus. Fundamentalisten zelfs. Hun religie? Polka. En afgaande van de manier waarop die shirtloze veertigplussers helemaal wild worden van het toepasselijk getitelde 'Polka Never Dies', kan er voorzichtig gezegd worden dat de aanwezigen in de Lima ook polkafundamentalisten zijn. In ieder geval voor dit ene uurtje. 

The Dreadnoughts bouwen echt wel een feestje in de Lima met hun absurde mix van Keltische folk, traditionele polka en snoeiharde punk, maar of het ook echt goed is? Nee, niet echt. Het is alsof je in een smerige bruine kroeg staat te kijken naar een stel bezopen gasten die het leuk vonden om er een gitaar, viool en accordeon bij te pakken. De hele set van The Dreadnoughts voelt als een enorm uit de hand gelopen grap, als de natte droom van een stel jongens die hun jeugdobsessie met piraten stiekem nog niet hebben losgelaten. Het is echt wel megagezellig in de Lima, maar voor goede muziek ben je bij The Dreadnoughts niet aan het goede adres. 
 

HET MOMENT:
Aan het begin van de set waren moshpits nog ‘the most tedious thing’, maar aan het eind van hun optreden is-ie er op aanvraag van The Dreadnoughts toch: een wall of death tijdens ‘Sleep Is For The Weak’! Of die mensen ook echt het eerdere advies hebben opgevolgd om op hun lichaam te letten, dat is nog een raadsel. Daar komen ze morgenochtend wel achter. 

Volg Lowlands het hele weekend via onze livestream en kijk op zaterdag- en zondagavond alle hoogtepunten in de Lowlands-uitzendingen op NPO 3.