Sampha is Muzikaal met een hoofdletter M in Carré
Verbluffende arrangementen succesvol vertaald naar het livepodium
Oh Sampha, wat zet je met je band een onwijs Muzikale show neer, met een hoofdletter M. Neem ‘Stereo Colour Cloud (Shaman’s Dream), een van de allermooiste liedjes van zijn tweede album Lahai. Met z’n complexe jungle-breakbeats en razendsnelle minimal-piano-arpeggio’s een vrijwel onmogelijke compositie om live te spelen. Zou je zeggen, toch? Maar met vier bandleden in een cirkeltje naar binnen gericht op het grote podium van Carré – dat er vandaag wel heel sober bijligt met wat spots op de band – weten ze het nog mooier uit te bouwen. Vooral die drummer (met z’n rug naar het publiek gekeerd zodat je hem continu op de vingers kan kijken!) is een totale virtuoos, die tegelijkertijd met dezelfde hand rimshots slaat en met de vingers op het vel trommelt, en de rest van de groep dubbelt als vierstemmig achtergrondkoor terwijl ze een muzikale stoelendans doen met allerlei synths, percussie en zelfs triangel.
Zo krijgen vrijwel alle nummers van Sampha totaal nieuwe arrangementen, bij zijn eerste Nederlandse clubshow sinds 2017. Vaak werkt dat geweldig, zoals bij het poppy ‘Only’ (het type ballad dat-ie ook voor een superster als Beyoncé had kunnen schrijven). Of bij oudjes ‘Blood On Me’ en ‘Without’, dat een minutenlang intro in drumcirkel aan de rechterzijde van het podium krijgt. En soms… werkt het wat minder. Die funky versie van ‘Dancing Circles’ voelt misplaatst lichtvoetig, en van die 12 jaar oude SBTRKT-samenwerking ‘Hold On’ – de song waarmee hij doorbrak als geliefde feature-zanger bij supersterren als Solange en Kendrick Lamar – laat hij vandaag in Carré weinig heel.
Nee, dan liever de intieme pianomomenten ‘Too Much’ en ‘(No One Knows Me) Like the Piano’), in zijn uppie achter een keyboardje gespeeld, waarin zijn stem klinkt als warme honing in een theeglas, een stem die je herkent uit duizenden, een stem die net zo liefkozend klinkt als op plaat. Het mooist van al die momenten is ‘Can’t Get Close’, gebracht als meerstemmige klaagzang. Zonder instrumentatie, enkel wat finger snaps en hun stemmen die met elkaar vervlechten en verweven. Weergaloos mooi.