LL24: SOFT PLAY is geen kinderspel

'Come and get a load of these PC babies!,' krijst Isaac Holman tijdens ‘Punk’s Dead’. “SOFT PLAY, more like soft cunts…” HUH? Wie is wie hier aan het uitschelden? We nemen een stapje terug. Ooit was dit schreeuwerige duo uit Kent bekend onder de naam ‘Slaves’, een naam die voor henzelf steeds ongemakkelijker ging aanvoelen. Toen ze de knoop doorhakten en anderhalf jaar geleden kozen voor een naamsverandering, leidde dit tot ontzetting bij hun fanbase. Ze kregen nogal heftige reacties. Dat ze geen ballen hadden, dat ze soft waren geworden. En dat ze de punk hadden vermoord.

Met ‘Punk’s Dead’ rekent het duo af met deze haters. En als je ook maar even naar ze kijkt en luistert weet je dat de punk nog springlevend is. Kijk gitarist Laurie Vincent dan heen en weer springen voor die muur van Marshall versterkers. En die Holman klinkt alsof hij zijn stembanden elke ochtend smeert met een pint Guinness en een bos prikkeldraad. Hij speelt zijn drums staand: kick met de rechterstok, snare met de linker. Er is een reden dat de meeste drummers hun voeten gebruiken: dat is loeizwaar om een uur lang vol te houden. Gelukkig is hij boos genoeg. 

Is er dit weekend al zo veel bewogen bij een punk act? De India is halfvol, maar daarmee zijn de grote circle pits ook gemakkelijk gevormd. Vanaf de eerste krijs wordt er gretig van de ruimte gebruik gemaakt en tegen elkaar aan gesprongen. De set bereikt een kookpunt tijdens de tien seconden durende Slaves-klassieker ‘Girl Fight’, wat de kortste, maar ook de heftigste moshpit van Lowlands tot nu toe oplevert. Oh, en kent iemand Keanu Reeves persoonlijk? Ze hebben hem nodig voor de videoclip van het geestige ‘John Wick’ – “I’m John Wick, Bitch!” – maar hij neemt zijn telefoon niet op.

Het Moment: 
Met al dat geweld zouden we bijna vergeten dat SOFT PLAY ook een zachtere kant heeft. Voor het verbroederende ‘Everything and Nothing’ bergt Vincent zijn elektrische gitaar op en haalt hij een mandoline tevoorschijn. Holman komt achter zijn drumstel vandaan en gaat op de rand van het podium staan. Het is hun meest gevoelige single ooit, opgedragen aan een verloren vriend van Holman en de recent overleden vrouw van Vincent. 'We miss you everyday,' schreeuwt hij nog harder dan net. Een track die door merg en been gaat. Even weet je niet meer of die nattigheid op je gezicht je eigen zweet, dat van iemand anders, of toch een stiekeme traan is.
 

Onze livestream en kijk op zaterdag 17 augustus, 22.05 uur en zondag 18 augustus, 21.10 uur naar de VPRO, NPO 3, of kijk terug via NPO Start