Orkest en hiphop vinden elkaar in Veertien stappen naar de waanzin
Het creatieve proces wordt centraal gezet door studenten van het Utrechts Conservatorium
Wat doet het met je om jezelf te verliezen in je eigen fantasie? Die vraag wil Igor Herder beantwoorden. Samen met medecomponist, en mede consevatoriumstudent, Noah Eamon startte hij een interdisciplinair project: Veertien stappen naar de waanzin. Het bloeide uit tot een samenwerking met meer dan 80 studenten van het HKU, bestaande uit onder andere een 50-koppig hiphop-orkest.
Makerschap staat centraal bij het project. “Eigenlijk is het zonde dat het makerschap niet wordt gedocumenteerd”, legt Herder uit. “Wat betekent het nou om iets te maken, waar moet je nou doorheen als artiest. Die representatie miste ik.” Volgens de initiatiefnemer ontstaat een idee niet zomaar. Kunst maken is moeilijk om uit te leggen aan anderen, waardoor het lastig kan zijn om je te verhouden naar de realiteit. “Het doet best wel wat met je om zo in je eigen ideeën en creativiteit te leven.” Veertien stappen naar de waanzin probeert dit over te brengen doormiddel van 14 fases die belangrijk zijn in het creatieve proces.
Naast de live-opnames die in de grote zaal van TivoliVredenbrug plaatsvinden, staat er ook een filmproject op de planning. In de film zal “per acte absurdisme en abstractie overnemen.” Hiervoor is een crowdfunding opgezet die loopt tot 21 mei. Want ondanks het bedrag wat de HKU heeft gesponsord, komen ze er met de kosten niet helemaal uit. Dat heeft alles te maken met de complexiteit en de grootte van het project, iedereen moet bijvoorbeeld los versterkt worden. “Het is een fijn bedrag wat de HKU heeft gegeven, maar het project kost veel geld. Met een dag vol met opnames waren we ongeveer 5000 euro kwijt. Het is best wel nieuw wat we doen, een orkest met elektronische invloeden.” Ook voor de nabewerking zijn nog niet alle kosten gedekt.
Toch vindt Herder het visualiseren van het project van belang. “De audio komt wel vanuit mijzelf, maar ik wilde graag iets dieper op het onderwerp ingaan. Zelf ben ik van mening dat door het maken van interdisciplinaire kunst je iets meer vlakken kan meepakken, zo kan het vanuit verschillende perspectieven bekeken worden.”