Maria Iskariot komt (terug) naar Utrecht Maria Iskariot komt (terug) naar Utrecht

Sinds Helena uit Utrecht vertrok is er veel gebeurd. Maria Iskariot heeft zich opgewerkt tot een vaste waarde in de Belgische punkscene — en ver daarbuiten. De band bracht net de single ‘Leugenaar’ uit, en meer nieuwe muziek is onderweg. Na een clubtour dit voorjaar begint nu een druk festivalseizoen dat hen niet alleen naar dB’s, Paaspop en Best Kept Secret, maar ook naar Duitsland en Spanje brengt. Met hun mix van poëtische teksten, scherpe thematiek en compromisloze live-energie zijn ze allang geen goed bewaard geheim meer.

Lang voor de band bestond was er een journalistiek programma: ‘Europe and the World.’ Daarmee kwam Cazaerck als student vanuit Gent een half jaar naar Utrecht, samen met mensen uit onder andere Australië, de VS en Frankrijk. De andere helft van het jaar woonden ze in Aarhus, Denemarken. Utrecht werd haar eerste keer op kot — en meteen een crash course in hospiteeravonden, motivatiebrieven en ongemakkelijke cirkeltjes waarin huisgenoten bepaalden wie mocht blijven slapen. Ze vond een kamer in een buurtje achter het station: een krap hok op zolder met zes andere huisgenoten, een vieze douche en mini-keuken: het studentenleven in zijn pure vorm. Niet goedkoop, wel leerzaam.

Toch voelde de stad snel vertrouwd: de Utrechtse grachten deden haar denken aan die van Gent. Ze hing in parkjes, zat aan het water met studiegenoten en ging vaak naar concerten: EKKO, Tivoli, zelfs de oude dB’s. Wilco zag ze in Tivoli — een grote droom. Ze werkte bij EKKO als vrijwilliger en kon zo gratis naar shows, waaronder die van de Belgische band Cocaine Piss. Het was een tijd van weinig zorgen en het gevoel dat alles nog kon. “Een aangenaam nihilisme,” noemt ze het nu.

Utrecht was ook de plek waar ze drummen een nieuwe kans gaf. Na een eerdere poging als tiener, begon ze opnieuw lessen te nemen — dit keer aan de gracht, bij een docent die haar kennis deed maken met de Nederlandse directheid. Toch ligt haar hart bij zingen en gitaarspelen; daar waar taal en muziek samenkomen.

Die combinatie van denken en voelen trekt zich door in haar werk. Cazaerck deed uiteindelijk een master in filosofie en schrijft nog steeds: tegenwoordig als columniste voor De Standaard. Vorig jaar zat ze nog in Oekraïne voor een reeks stukken. Geen observerende buitenstaander, maar iemand die kijkt én zich uitspreekt. En dat is terug te horen in de muziek.

En nu: terug naar Utrecht. Zaterdag speelt Cazaerck met Maria Iskariot in dB’s, midden in een weekend vol shows. Tussendoor is er misschien nét tijd voor een terrasje. Een echte terugkeer volgt snel: binnenkort is er een reünie met de mensen uit dat journalistieke programma. Eén keer terug naar de stad waar het allemaal begon.

En voor Maria Iskariot? ‘Leugenaar’ is pas het begin — in mei komt er alweer een nieuwe single aan. De band groeit verder: op het podium, op papier, en in het hoofd van iedereen die ze live ziet. Voor nu kijken we uit naar hoe Cazaerck dat aangename nihilisme weer weet vast te pakken en ons daarin meeneemt op het podium van dB’s.