De eerste stap naar het nieuwe album wordt gemaakt als Drenth zijn oog laat vallen op het nieuws. “Ik las een artikel over een nonnenhuis in Utrecht, genaamd Sint Augustinus, dat op omvallen stond qua financiën en waarvan de bewoners dreigden te moeten verhuizen. Ik schreef er snel een tekst over en dit was het begin van het nieuwe album. Corona en de lockdown kwamen er overheen en we wilden deze tijd goed benutten. Daardoor gingen we allemaal individueel liedjes schrijven.”
De garage rock-’n-roll band uit Gouda, waarvan de meesten inmiddels in Utrecht wonen, heeft het album Scraping By volledig zelf opgenomen. Zanger en gitarist Ruben Drenth ontfermde zich over de mix van het album. Begin juni brachten The Tambles het album uit op Bickerton Records, wat gepaard ging met een releaseparty in EKKO. We gingen met Ruben Drenth op het terras van dB’s in Utrecht zitten om het te hebben over het nieuwe album.
©
Sabrine Baakman / 3voor12 Utrecht
Luchtbedden in de garagebox
Het opnameproces voor het tweede album zag er anders uit dan de vorige keer. “Alles is gedaan in onze eigen studio in Gouda. Het is een kleine garagebox waar een hele specifieke vochtige geur hangt. De vader van Tijs (drummer van de band, red.) heeft de garage een jaar of vijftien geleden helemaal geïsoleerd, omdat hij voor zijn eigen band graag een oefenruimte wilde hebben. Het huis bij de garage en de garage zelf zijn inmiddels verkocht aan een nieuwe eigenaar, maar wij huren de garagebox nu van de mensen die daar wonen. Toen we besloten ons album daar te gaan maken, gooiden we mijn Fiat Panda vol met de spullen die we nodig hadden voor het opnemen. Dat paste net in de auto.”
“Doordeweeks oefenden we de liedjes en in het weekend hadden we de vrijdagmiddag, zaterdag en zondag voor het opnemen. Dat hebben we zes weekenden achter elkaar gedaan. We sliepen dan regelmatig ergens in de buurt of in de garage op meegenomen luchtbedjes. Het verliep verre van gestructureerd. Het was vooral doen waar we die dag zin in hadden en lol hebben, iets waar ik erg trots op ben. Dat we het zo naar ons zin hebben gehad met het maken van die plaat.” Per dag bekeek de band hoe ze verder wilden en ze werden niet beperkt door een dure engineer of kosten voor de studiotijd. Ook zat er geen deadline aan het maken van het album, wat vooral voordelen had maar soms ook nadelen. “Doordat we meer tijd hadden, werd er ook meer en meer toegevoegd. Dan ging het van: ‘oh, laten we nog een blazer toevoegen’ of ‘oh, laten we een orgeltje toevoegen’. Het liep soms zelfs een beetje uit de hand”, zegt Drenth lachend. “Tijdens het opnemen leerde ik ook steeds meer over het het hele proces van het mixen. Daardoor liep ik alles regelmatig door om mijn nieuw opgedane kennis toepassen op nummers die al gemixt waren. Dat was een hoop werk.” Drenth doet dit echter allemaal met veel plezier: “Ik kan heel erg gelukkig worden van vier uur achter elkaar knutselen aan een snare sound.”
Van 60’s naar 70’s
De genomen vrijheid bij het opnemen resulteerde in een aantal fraaie songs: “Freek en ik schreven tijdens de lockdown ieder een nummer voor onze vriendin. Freek schreef ‘Only Hope’ en mijn liedje heet ‘Got Me Going’, een heel happy-clappy Beatlesque nummer. Bij ‘Home’ wilde ik een liedje schrijven over het gevoel van thuis zijn. Het gaat over een huisvader die niet durft te gaan voor wat hij echt wil, maar gelaten ondergaat dat hij weer thuis zit.” Vreemde eend in de bijt ‘First Light Groove’ is een heerlijke garage jam: “De song ontstond eigenlijk per ongeluk toen Felix en ik aan het jammen waren. Het rolde er zo uit. Geïnspireerd door The Velvet Underground en King Gizzard & The Lizard Wizard. We hebben even getwijfeld om het nummer op de plaat te zetten, maar we vonden hem tof. Eén van mijn favorieten van de plaat is ‘Reminding Me Of You’. Het gaat over het gevoel van: ’ik moet de stad uit en het allemaal uitvinden’. Sterk gebaseerd op een song van The Kinks uit de 70’s. Voorheen gingen we volledig voor de 60’s sound maar we komen er achter dat we steeds meer vet gaan vinden. Veel van de sounds op Scraping By zijn meer 70’s geïnspireerd. ‘I Was a Sailor’ van Felix (bassist van de band, red.) is een liedje dat gaat over het ‘wegzeilen’ van je problemen en verantwoordelijkheden. Dat is een thema dat vaker in onze liedjes terugkomt.”
©
Sabrine Baakman / 3voor12 Utrecht
©
Sabrine Baakman / 3voor12 Utrecht
Op de valreep geperst
In juni hadden The Tambles een releaseshow in EKKO. De vers geperste platen waren aanwezig, maar dat mocht een klein wonder heten: “Belachelijk dat het gelukt is. De gemiddelde levertijd voor platen is momenteel verschrikkelijk lang en in november of december stuurden we ons album op om te laten persen. Pas in april kregen we te horen dat de perserij die we de opdracht hadden gegeven niet kon leveren. We hadden toen nog maar twee maanden de tijd en dachten nooit meer op tijd zijn voor de release. Toch vonden we nog een perserij in Portugal die net nieuw was en die beloofde dat ze konden leveren binnen twee maanden. Vrijdag was de release en donderdagochtend kwamen de platen binnen.” De releaseshow was een geslaagd feest: “Er was veel jong publiek en er werd veel gedanst. Voor de vertaling naar live bij de releaseshow hebben we er een paar goede muzikanten uit Utrecht bij gehaald voor alle instrumentale toevoegingen: toetsen, trompet en sax. Dat zorgde voor dat kleine beetje extra. Een gave ervaring want we speelden de nummers live altijd met zijn vieren. Nu hoor je je plaat zelf tijdens het spelen helemaal tot leven komen.”
In het najaar volgt er ook nog een albumtour door Nederland. De band speelt dan onder andere in VERA in Groningen en V11 in Rotterdam.