Eind dit jaar keert How To Throw A Christmas Party (HTTACP) na zeven jaar terug op de planken met een geheel eigen variant op het kerstverhaal. Waar het collectief eerst vooral de focus legde op muziek komt daar dit jaar een geheel nieuwe dimensie bij: het kerstverhaal wordt een musical. En dan ook nog door de ogen van de minst sympathieke kerstfiguur, Herodes. We spraken met ze af om te praten over hun nieuwe voorstelling.

Midden augustus bezoeken wij HTTACP in een oase van ‘alles is goed’. Ver buiten het geraas van de stad werkt de groep, samen met aangehaakte vrienden en kinderen, aan het decor voor de voorstellingen die eind december plaatsvinden. We worden begroet door twee enthousiaste honden en in het fort hangen tie-dye jurken te drogen tegenover kleurige kartonnen kerstfiguren op stok: het zijn de ingrediënten voor de poppenkast die het verhaal van Herodes op de achtergrond gaat vergezellen. Het knutselen is even gepauzeerd als we langskomen. Sommige deelnemers zijn gaan zwemmen of rusten uit onder het genot van een zacht briesje dat langs de opgehangen vlaggetjes waait. Alles kan en is goed; precies wat HTTACP uitdraagt.

Onder het genot van een zelfgemaakte courgettesoep en een stapel courgettepannenkoeken met gezicht (de buurman heeft courgettes van eigen land cadeau gedaan, een daad van delen die de sfeer op het fort benadrukt), worden we opgenomen in het gesprek aan tafel. Iedereen haalt herinneringen en anekdotes van voorgaande jaren HTTACP op. Deze groep vrienden en professionals, zo merken wij al snel, is hecht. En iedereen is daarin welkom.

Het collectief brengt dan ook al aardig wat jaren met elkaar door. In 2010 begint HTTACP met een middag ‘kijken wat we op de band krijgen’. Een samenkomen dat al snel verandert in meerdere albums, EP’s en toeren door heel Nederland. Mede dankzij de maatschappelijke drive bij de artiesten komt er steeds een beetje bij. Vorige edities besloegen onder andere aliens als engelen en het aankaarten van het toen al schrijnende asielschandaal. Dit jaar voor de eerste keer een musical, en ondanks de jaren ervaring is dat best wel spannend.

De essentie van Kerst
Aanhakend op de huidige ontwikkelingen in zowel ons eigen land als de wereld eromheen, voegt HTTACP een knipoog toe aan serieuze, soms aangrijpende, materie. “Het publiek weet dat wat er op de planken speelt, niet de enige boodschap is”, zo vertelt Lydia. Het was haar idee van een kerstplaat opnemen dat uitgroeide tot het collectief. “Die dubbele laag van het verhaal en de realiteit komt altijd naar voren en zet aan tot nadenken. Wat vieren we nou eigenlijk met kerst”? De tafelgasten, die ook mee lepelen met de soep, voegen toe: “Kerst wordt altijd gekoppeld aan excessen: veel cadeaus, veel drinken en vooral veel eten. Dat terwijl de onderliggende boodschap van dat samenzijn met kerstmis heel anders is.” 

“Wat ik zo fascinerend aan het kerstverhaal vindt, is de gedachte dat God werd geboren in het lichaam van een mens”, aldus Lydia. “Groots zijn in kwetsbaarheid blijft relevant. Juist nu. God maakt zichzelf in het kerstverhaal klein om dichtbij te kunnen zijn en neemt daarmee een enorm risico. Hij werpt zich in vertrouwen in de armen van de mens en doet hiermee echt heel iets anders dan wat machthebbers meestal doen. Dat vind ik heel inspirerend en daar raak ik niet over uitgedacht”. Die kwetsbaarheid, samen met het handelen uit vertrouwen in plaats van het streven naar gehele controle is de kern van de editie van dit jaar. Dankzij het felle contrast tussen deze link met het kerstverhaal en de hoofdpersoon, Herodes (vertolkt door Yara Piekema), komt het belang van vertrouwen en kwetsbaarheid extra naar voren.

In het kerstverhaal is Herodes de koning die met lede ogen aanziet dat er ergens verderop, buiten zijn paleis, een andere koning is geboren. Eentje die hem van zijn macht kan beroven, zo vreest hij. Herodes is de reden dat niet veel later alle baby’s in Nazareth en omstreken omgebracht werden. Hij is het toonbeeld van hoe je in blinde angst om je heen kan maaien als je bang bent macht te verliezen, vertellen de HTTACP’ers. Als alles wat je dierbaar is uit je vingers glipt en je geen andere oplossing ziet, ga je spartelen. Op alle manieren graaien naar wat altijd vanzelfsprekend was. Het vormt de grondtoon van het HTTACP-spektakel.

2010 
De band Brown Feather Sparrow neemt afscheid met het organiseren van een kerstproject. Veel muzikale collega’s leveren liedjes aan. Samen met Sam Jones, Mathijs Kievit (Studio Joneski) en Camilla van der Kooij (Red Limo String Quartet) neemt HTTACP in een kerkje in de polder tien nummers op in één dag. Abne Herrebout tekent het artwork voor de hoes en een reeks kerstkaartjes. Een spontane tour volgt.

2011 
Clubs en collectief willen nog een keer! Het collectief toert door het land met de EP Angels ’n Sheep. Een optreden bij DWDD zorgt voor veel media-aandacht en het collectief wordt bekend bij een groter publiek. Grote klapper is een knalfeest in een uitverkocht Tivoli Oudegracht.

2012 
In 2012 staat de EP Christmas Island in het teken van het lot van vluchtelingen die wereldwijd worden vermalen in bureaucratie. Naast een clubtour speelt het collectief ook in de Vluchtkerk, bij het detentiecentrum in Zeist en in AZC’s. Het thema blijft daarna verbonden aan HTTACP en de opbrengsten van de tours gaan vanaf nu jaarlijks naar Stichting Bootvluchteling. Stichting How To Throw A Christmas Party wordt opgericht. 

2014
Na een pauze van een jaar, volgt Intergalactic Welcome. Engelen blijken aliens te zijn, die op aarde komen checken of hun boodschap van vrede wel goed is opgepakt sinds hun eerste komst in het jaar nul. Een grote racket, opblaasspaceshuttles en witte glitterpakken vullen het podium. 

2015
De voorlopig laatste EP The Beaches of Bethlehem verschijnt, met een duidelijke focus op de situatie van vluchtelingen aan de Europese grenzen. Het collectief is omgedoopt tot een hippie-collectief met een heuse goeroe (Job van Gorkum van BOT). Het publiek wordt met een knipoog uitgedaagd wat minder strakke lijnen langs de grenzen te trekken, letterlijk en figuurlijk. 

NU
Na zeven jaar ontstaat tijdens de opheffingsvergadering van How To Throw A Christmas Party het idee dat iets nieuws maken eigenlijk veel leuker is dan stoppen. Een lang gekoesterde wens van het collectief gaat in vervulling: met dank aan donateurs van een crowdfunding komt er een musical.

Vrijheid onderscheidt
Voor sommigen lijkt het kerstverhaal misschien uitgemolken: er bestaan al zoveel kerstfilms, kerstvertellingen en de bijbel gaat ook al wat jaren mee. Waar komt het succes van HTTACP dan precies vandaan? Lydia: “Het kerstverhaal biedt een onuitputtelijke bron van inspiratie wanneer je het betrekt op de realiteit. Er kunnen altijd nieuwe lijntjes gelegd worden met wat er om ons heen gebeurt en die connectie biedt oneindig veel mogelijkheden. Daarbij bestaat de HTTACP-band uit mensen met meer dan twintig jaar ervaring in het vak.” “We zijn allemaal professionals”, vertelt Stefan, die naast Lydia zit. “Waar je in je eigen project of band echter vaak druk bent met zoeken naar de cohesie en het er wat serieuzer aan toegaat, biedt HTTACP ook verlichting aan artiesten. Hier is plek voor alles, en die vrijheid is er ook.” Er zijn geen pretenties en dat is waar het (voor de groep in het verleden vaak onverwachte) succes vandaan komt. ‘Maar gewoon wat doen’, onder een dikke laag van het vieren van de vrijheid van elkaar en het vertrouwen in wat er is en ontstaat wanneer er ruimte komt. Alles is goed, en zo voelt het ook.

How To Throw A Christmas Party presents ‘Herodes the Musical’ is te zien van 16 tot en met 24 december. Op donderdag 22, vrijdag 23 en zaterdag 24 december speelt het collectief de musical in De Helling. Een deel van de opbrengst gaat naar Stichting Bootvluchteling.