Freaky Dancing experimenteert erop los Freaky Dancing experimenteert erop los

Locatie
Freaky Dancing vindt plaats in De Wasruimte, bij clubbers ook wel bekend als de thuisbasis van Club WAS.. De ruimte wordt echter ook verhuurd voor andere evenementen en is vanavond dus de locatie voor deze nieuwe clubavond. In de hoofdruimte zijn drie speelplekken te zien: een wat groter podium tegen de achterste wand, een kleine speelplek aan de linkerkant en een schuin geposteerde dj-booth aan de rechterkant. Achter iedere speelplek staan een aantal ledschermen, waarop al voor de start van het programma visuals te zien zijn. De vierkante palen in de barruimte zijn ‘ingepakt’ met prints van het zwart/witte logo, een beetje zoals in The Hacienda in Manchester de diagonale zwart/gele lijnen een integraal onderdeel van de ruimte waren. Op een aantal plekken in de ruimte en achter de bar hangen ook analoge vormen van het logo.

Programma
Het programma van Freaky Dancing bestaat zoals aangekondigd uit een mix van bands, producers en dj’s. In de rechter speelplek begint de lokale dj Minka. De bezoekers zijn in eerste instantie vooral bezig met het pakken van een drankje en verkennen van de ruimte. Gedanst wordt er nog niet echt. Het tweede onderdeel van het programma is Dröm, de audiovisuele show van producer/dj Guenter Råler en medialab Telemagic. De naar ambient neigende producties van de in het wit geklede en gefocuste Guenter Råler zijn geïntegreerd met de visuals op de twee ledschermen achter het podium. Mooi is ook ook hoe een deel van de show analoog is doorgetrokken: naast en voor het podium liggen hoopjes zand, bloemen, kettingen en doorzichtige stof die onderdeel zijn van de show. Ook dit project nodigt nog niet uit tot dansen.

Dat verandert met The Resurrection, dat begint met spelen zo gauw als het applaus voor Guenter Råler en Telemagic wegsterft. De Friese band - vernoemd naar een nummer van The Stone Roses - knalt erin met hun mix van elektronica, live drums, saxofoon en zang. De harde drums geven een lekkere vibe en gedurende de show wordt er steeds meer gedanst. Het lage podium zorgt er ook voor dat er nauwelijks afstand is tussen band en bezoekers, de band lijkt bijna in de zaal te spelen. We begrijpen waarom het Freaky Dancing-team The Resurrection voor deze avond wilde hebben. De harde drums die zo goed werken leggen echter ook een zwakte van de ruimte bloot. Ondanks de inspanningen van de geluidsmensen is niet alles in balans. De saxofoon is soms nauwelijks te horen. Desondanks willen zowel wij als de meeste bezoekers een langere set van The Resurrection horen dan het half uur dat ze vanavond spelen.

Volgende act Zohar heeft daarentegen dan weer lange set van bijna twee uur. Ondanks de variatie en de goede opbouw, had de verdeling tussen The Resurrection en Zohar misschien iets anders gekund. Headliner, als je daar op deze avond van mag spreken, is PVA dat door zijn mix van invloeden één van de opwindendste bands van dit moment is. 3voor12 noemde het Londense trio eerder dé band voor indie-heads met een liefde voor de club. Ook bij dit optreden overheersen de drums, maar daar doorheen is te horen waarom de energieke band het zowel in de indie- als clubscene goed doet. De avond wordt afgesloten met een lange en eclectische set van de Italiaanse dj Elena Colombi.

Bezoekers
Het publiek van Freaky Dancing bestaat uit een mooie mix van clubbers, mensen die je overal ziet en enkele bezoekers die speciaal voor PVA komen. Sommige van hen zien er wat zoekend uit: ze lijken zich af te vragen wat Freaky Dancing nou precies is, wat eigenlijk heel goed is voor een avond die iets nieuws wil doen. Jammer is wel dat er in de eerste paar uur in de achterste rijen redelijk veel door de shows heen wordt gepraat. Vooral bij het project van Guenter Råler is dat soms storend. Dat praten kan ook in de barruimte of de entree zou je denken.

Aankleding en visuals
De gave visuals op de ledschermen achter de acts werken goed, en voegen wat toe aan de optredens. Het stroboscooplicht, waar van tevoren netjes voor gewaarschuwd is, heeft soms iets claustrofobisch. Of het lage bandpodium een bewuste keuze is weten we niet, maar het geeft alle optredens iets gelijkaardigs. De belichting is ook bij de twee bands spaarzaam, en daardoor niet fundamenteel anders dan bij dj’s. De analoge uitwerking van het visuele had misschien nog wel iets meer gekund, om ook buiten de ruimte waar de optredens zijn in de sfeer te blijven.

Experiment geslaagd?

Utrecht heeft een goede infrastructuur voor popmuziek maar is soms ook wel een beetje braaf. Daarom is het goed dat er een club mensen is die iets anders doet, zowel qua inhoud als qua vorm, op onderdelen vergelijkbaar met wat organisaties als Le Guess Who? en Uncloud doen. Het doorlopende programma zonder change overs zorgt voor een goede flow en met de keuze voor de acts heeft de organisatie een actueel en gelijkwaardig programma neergezet. Aandachtspunten zijn wat ons betreft de balans in de lengte van sommige shows, en dan met name die tussen The Resurrection en Zohar. De Wasruimte is qua geluid een lastige plek voor bands, ondanks alle goede intenties van de geluidsmensen. De analoge aankleding had misschien nog wat meer doorgevoerd mogen worden. En niet onbelangrijk: deze Freaky Dancing is een plek waar iedereen zichzelf kon zijn. Of het experiment geslaagd is, is op dit moment eigenlijk niet zo’n heel relevante vraag. We zijn vooral benieuwd hoe een tweede editie eruit gaat zien. Voorbeeld The Hacienda was immers ook niet in één keer de iconische club die het later is geworden.

Gezien: Freaky Dancing, zaterdag 7 mei 2022 @ De Wasruimte, Utrech