Ray Fuego, gezicht van SMIB en soloartiest, is deze week door Esquire uitgeroepen tot Best Geklede Man van 2020, maar echt hoogmoedig lijkt hij er nog niet van te zijn geworden. “Ik ben net zo verlegen als jullie, jongens,” grapt hij van onder zijn provisorische masker van ducttape. Ironisch genoeg is hij zijn eigen masker vergeten. Met deze anekdote als opening, belooft het een gezellige avond te worden. Fuego begint het hoorcollege door drie gloednieuwe tracks van zijn aankomende album op ons los te laten. Het klinkt lekker donker, met een sterkte, meeslepende verse. Wat volgens Fuego vooral bepalend was voor het geluid, was het feit dat hij stopte met wiet roken. “Daar werd ik echt para van. Sowieso gebruik drugs ik nog steeds, maar wiet niet meer.” Plotseling ging hij heel levendig dromen, een factor die doorsijpelde in zijn nieuwe plaat.
Lizette
Etienne Memon maakt op zijn beurt niet alleen muziek, maar heeft zijn gebied met disciplines uitgebreid. Bijvoorbeeld met tatoeëren, waarvoor Fuego vaak zijn canvas is. Op de vraag wat zijn dierbaarste tattoo is, begint Fuego als een onhandig slangenmens zijn linkerarm uit zijn trui te wurmen. Vervolgens houdt hij zijn bovenarm omhoog waar vaag ‘Lizette’ te lezen is. “Deze liet ik zetten toen ik veertien was,” licht hij toe. “Mijn moeder was nooit zo affectionate in haar opvoeding en daarbij was ze niet dol op het idee van tattoo’s. ‘Wat moet ik toch met jou?’ mompelde ze altijd als ik weer een nieuwe had laten zetten. Toen ik thuis kwam met deze tattoo van haar naam gebeurde er echter iets met haar gezichtsuitdrukking. Het was alsof ze ineens licht uitstraalde toen ze hem zag.” Een shoutout naar vrouwen is volgens hem hier op zijn plek.