Amersfoort heeft een aardige geschiedenis wat betreft hip-hop: eind jaren ’90 en begin jaren ’00 leefde het behoorlijk met acts als Vaardigheid en D.A.C. Uit laatstgenoemde kwamen grote solocarrières voort van onder andere Jiggy Djé en Diggy Dex. Het resulteerde ook in de organisatie van allerlei evenementen, maar culturele broedplaats Per Expressie ziet dit de laatste jaren flink afnemen en besluit dat er een nieuwe stimulans moet worden gegeven aan het raptalent in de stad. Daarom wijden ze één dag van hun tweedaagse festival Per Expressie Gaat Ver! volledig aan de hip-hop: vrijdag 22 november mogen meerdere opkomende rapacts hun zegje doen op Spitstof.

Per Expressie is al bijna twintig jaar de plek waar allerhande creatievelingen van Amersfoort zich verenigen. Al die tijd hebben ze hun vaste plek in het Perron, een gebouw bij de oude Wagenwerkplaats, een industriëel terrein achter het station. Echter, binnenkort moeten ze daar weg en dus besluit Per Expressie nog een laatste keer uit te pakken met een afscheidsfestival: Per Expressie Gaat Ver! Vanwege het brede scala aan kunstenaars zijn de festivals van Per Expressie altijd meer dan puur muziek en er wordt bijvoorbeeld veel zorg besteed aan de aankleding. Zo ook deze keer: het festival heeft een ruimtethema en je loopt tussen allerlei versieringen van astronauten en planeten. Zelfs de toiletten zijn opgefleurd. Er lijken simpelweg wat Dixi’s neergezet te zijn, maar de binnenkant toont een heel bloemrijke verrassing. De avond is enigzins aan de koude kant, maar de kampvuren bieden soelaas en geven het festival een knusse sfeer.

Vanaf half negen tot twaalf krijgen vijf artiesten de kans om het publiek te overtuigen. Het is zo nu en dan merkbaar dat er hier artiesten staan die nog weinig ervaring hebben, de artiesten waar Per Expressie juist een springplank voor wil zijn. Op dergelijke evenementen kunnen deze rappers hun eerste ervaringen opdoen. Zo is er best wel het een en ander op te merken aan de openingsact Bini & Sien. De twee jongens, ze ogen jong, geven een nog wat onwennig optreden waarin ze op trapbeats rappen over drank en bitches, met tussendoor een ontwapenende shoutout naar hun moeder. Hun vocalen zijn niet altijd even goed op elkaar afgestemd en de uitstraling kan sterker, maar hun enthousiasme is merkbaar net als hun gevoel voor hooks. Zo weten ze het publiek toch aardig op te warmen.

Trap is het thema van de avond. DaVHS en Demms, Doagamo & AttiOD sluiten precies aan op het hiphop-geluid van nu en dat blijkt het best te passen bij het publiek in de zaal. Evenals de dancehall-geïnspireerde beats die veelvuldig aanwezig zijn in de Nederlandse hiphop-scene. Eerder genoemde acts geven blijk van meer ervaring in de manier waarop ze op het podium staan, maar missen wel een onderscheidende factor of een eigen geluid. Dat neemt niet weg dat het een geluid is waar het publiek goed op los kan gaan, zoals ze deze avond bewijzen.

Artiesten Witte en Monnik vallen op tussen de overige artiesten. Witte kiest voor rustigere beats die ruimte geven aan zijn met vuur gebrachte raps. Hierin kiest hij voor een persoonlijkere aanpak, hoewel het wat aan de oppervlakkige kant blijft. Zijn muziek blijft hangen in de boodschap dat hij veel geld wil verdienen en ontbeert net de diepgang die zijn stijl en uitstraling wel pretenderen. Witte komt gepassioneerd en soms zelfs boos over. Toch is het een indrukwekkend optreden waarin hij zijn rapvaardigheid toont, en dat voor zijn – volgens zijn eigen woorden – eerste keer.

De ster van de avond is echter Monnik. Eerder op de avond toont hij al zijn enthousiasme als dj van Witte, maar zodra hij zelf op het podium klimt, blijkt hij nog veel meer te kunnen. Waar een groot deel van de avond blijft hangen in een generiek geluid, weet Monnik zich daadwerkelijk te onderscheiden. Expressief in zijn stemgebruik, expressief in zijn podiumpresentatie en zeer gevarieerd qua stijl, flow en onderwerpkeuze. Het ene moment stelt hij zich voor hoe zijn leven zou zijn als hij was opgegroeid als kindsoldaat in Soedan, het andere moment doet hij een clownsmasker op en gebruikt hij zijn stem en bewegingen om de griezeligheid daarvan op het publiek over te brengen. Heel slim wisselt hij dergelijke tracks af door ook mee te gaan in het trap- en dancehallgeluid van de avond, waar hij wél iets eigens van weet te maken en tegelijkertijd de zaal weet los te krijgen, om zijn show af te sluiten met een bescheiden moshpit.

Het is erg prettig dat Per Expressie dergelijk talent een kans geeft tot het opdoen van podiumervaring en zo hopelijk ook de wat ingezakte Amersfoortse hiphop-scene verder stuwt. Hoewel het niet vol staat, geeft het aanwezige publiek wel duidelijk aan dat deze hiphop-avonden gewaardeerd worden. Zo biedt Per Expressie nu ook een plaats voor jongeren in de hiphop-scene en de hoop is dat we hier meer van gaan horen.

Gezien: diverse artiesten, vrijdag 22 november 2019 @ Per Expressie Gaat Ver! – Spitstof, Perron Expressie, Amersfoort