Na een zonnig intro door de band Trio Ibi in de Foyer wordt het publiek onder begeleiding van Braziliaanse percussie de zaal in geleid. De echte kick off van de avond is de band ISRI. Frontman Isri Jamani weet met zijn imposante postuur en een stem die minstens zo warm klinkt als die van Cheb Khaled alle ogen naar zich toe te trekken. Om hem heen spelen maar liefst zeven muzikanten uit bijna alle werelddelen een veelvoud aan instrumenten. De muziek is een opgewekte funky mix van reggae, Latin en Balkan met een zweem van Marokkaanse traditie. Het wordt gelijk een feestje. De zaal wiegt vervaarlijk heen en weer. Bij navraag blijkt dat de wiebelende vloer normaal is en dat het dansende publiek geen gevaar vormt.
Voor de eerste keer in haar korte bestaan organiseert Podium Hoge Woerd een festival. De programmering is gedurfd; bands uit alle windstreken die in eigen kring populair zijn, maar (nog) niet zijn doorgebroken bij het grote publiek. Het grote publiek kwam dan ook niet opdagen, wat de bands er niet van weerhield om stuk voor stuk energieke shows te geven. De frontmensen m/v van de bands spetterden van het charisma. Alle bands kregen het publiek mee en er was een bijzonder warme ambiance.
Opgewekt
©
Dinger Knoop
Vlak voor het optreden van Gaye Su Akyol geeft Alhambra Dancy Company een pittig optreden. De show van oosterse fusiondans was even adembenemend als krachtig. Als toegift sluiten de leerlingen van de Utrechtse dansschool Alhambra zich aan en tonen de aanlokkelijkheid van deze dansstijl.
Wereldallure
Gaye Su Akyol uit Turkije steelt vervolgens de show met haar mysterieuze en overweldigende verschijning. Gekleed in gouden glitterlaarzen tot over de knie, zilver glimmende hotpants en wapperende vleermuiscape vliegt ze zwoel over het podium. Haar bandleden zijn gehuld in zwarte monnikspij en oogmasker. Ze heeft een kleine schare Turkse fans die alles meezingen en die ze ook in het Turks toespreekt. De rest laat zich meevoeren door haar donkere zang, waarmee ze zowel rocknummers, gladde popliedjes als dromerige klassiek Turkse liederen zingt. De uitvoering is strak, de performance betoverend. Het optreden van deze dame van wereldallure hadden veel meer mensen moeten zien.
©
Dinger Knoop
Levenslust
Bij de Kaapverdianen uit Rotterdam gaan alle billen los. De strak afgetrainde bandleden van Tabanka grijnzen zo aanstekelijk dat het publiek wel terug moet lachen. Ze hebben er zin in en brengen hun Funaná- en sambaritmes met furore. De innemende, energieke uitstraling van de band, gecombineerd met uptempo dansbare muziek zorgt voor een levenslustige zonnige sfeer. Het bereik van dit optreden zal veel groter zijn dan deze avond in Hoge Woerd; de band heeft eigen fans mee en wordt aan alle kanten gefilmd door mensen met een Tabanka t-shirt.
©
Dinger Knoop
Het festival dat maar geen festival wil worden
Castellum Hoge Woerd leent zich fantastisch voor een kleinschalig festival. De grote hal met bar, de zaal boven én een grote buitenruimte. Er zijn vier bands en een paar intermezzo’s, maar een festival wil het nog niet echt worden. Het begint pas ’s avonds – al waren er in de middag workshops – en de bands zijn keurig na elkaar gepland in de grote zaal. Met de Trio Ibi en Lilian Vieira in de foyer als intermezzo’s voor bij een drankje. Ondanks het prachtige weer wordt het grote binnenplein van het Castellum niet gebruikt. Het lef van Podium Hoge Woerd verdient een vervolg en kan met een paar kleine aanpassingen uitgroeien tot een opvallend event in een eigenzinnig Leidsche Rijn. De datum voor de volgende keer is al gepland.
Gezien: Criss Cross Festival, zaterdag 20 april 2019 @ Podium Hoge Woerd