Omdat de locatie zeer bepalend is voor de sfeer, logistiek en dynamiek van een festival, is het een dappere stap voor Le Mini Who? om naar Rotsoord te verhuizen. Een stap vol onzekerheden maar ook van kansen. En tegelijkertijd onontkoombaar: de situatie aan de Voorstraat was niet langer houdbaar. Lange rijen voor kleine, overvolle locaties leidden tot toenemend gemor onder bezoekers. Daarnaast wil Le Mini Who? meebewegen met de stad en op zoek naar nieuwe plekken met een rauw randje.
Rotsoord is een van oudsher industrieel gebied aan de zuidgrens van de oude binnenstad. Het is sinds enige jaren in transitie. Het voormalige verdomhoekje rond de Hoogravense watertoren is in herontwikkeling tot woon- en werkgebied. Dit heeft als een injectie van jong leven en ondernemerschap geleid, waar gevestigde organisaties als podium De Helling en restaurant LE:EN volop in meebewegen. De nieuwe en jonge bewoners maken Rotsoord een levendige plek waar ruig en aangeharkt samenkomen, waar ontwikkelingen elkaar snel opvolgen en waar nieuwe dingen kunnen ontstaan. Kortom, een stukje stad waar een festival als Le Mini Who? zich thuis moet kunnen voelen.
Vanuit inhoudelijk perspectief valt alvast te constateren dat de muzikale identiteit van het festival ongeschonden uit de verhuisdoos komt. Net als andere jaren bevat de affiche een zorgvuldig samengestelde proeverij van het beste dat de vaderlandse underground te bieden heeft. Het kloppend hart van het programma zijn acts die zich laten omschrijven als rauw, energiek en bezwerend. Heen en weer pendelend tussen De Helling, De Pastoe Fabriek en NE:EL was een doorlopend programma van afwisselend new wave, shoegaze, punk en grunge te horen. Op de knussere locaties als Koffie Leute aan de Westerkade, Café Brutal in de Watertoren en Klein Berlijn was er ruimte voor het werk dat de aandacht van de luisteraar verlangt in plaats van opeist.