Terwijl van twee deuren verder een diepe bas door de muren dreunt vanuit de studio waar Pythius (Hylke Klazema) aan het werk is, zitten Van Achthoven en Heyboer rustig met gemberthee achter hun computerscherm. Voor het duo staan twee stevige driewegsstudiomonitors, en rondom hangen rijkelijk versierde basstraps. De kleurrijke, vrolijke bekleding blijkt van IKEA-lakens te zijn gemaakt. Heyboer gaapt flink, hij komt net terug uit Curaçao. Hij laat even zien wat de studiomonitors kunnen door een track aan te zetten waar het duo op dat moment mee bezig is. “Er zit bijna geen compressie op de master zie ik hier,” zegt Van Achthoven. “Nee, daarom klinkt hij ook zo goed,” lacht Heyboer. Ondanks dat mixen en masteren een vak apart is, hebben de heren het zich autodidactisch eigen gemaakt. En dat is knap, want Tinlicker heeft een romig en vol geluid met veel ruimte in de opname. “We mixen onze eigen tracks ook helemaal af,” zegt Heyboer. “Het hoeft niet naar een mastering gestuurd te worden, het rolt hier gewoon uit de computer als het klaar is.” En als ze dan een instrumentalist of zanger nodig hebben voor een bepaalde track, is het dan een kwestie van een rondje lopen door Kytopia om te kijken of iemand kan helpen? Van Achthoven: “Nee, gek genoeg niet eigenlijk. Wat wel heel tof is, is dat ik bijvoorbeeld wel eens langs de jongens van Sonar Traffic loop, die elders in het pand zitten. Vroeger huurde ik bij hun een studio en zaten we met zijn allen in Nieuwegein. Zij hebben een enorme collectie analoge synths en daar heb ik vaak gebruik van gemaakt. Daar heb ik veel van geleerd qua geluid.”
Tinlicker, zo heet het wanneer Micha Heyboer (Black Sun Empire) en Jordi van Achthoven (Mike Luck) hun muzikale visie verenigen. Begonnen als een passieproject van Heyboer en na zijn eerste album vergezeld door Van Achthoven, is deze Utrechtse act steeds sterker aanwezig op het wereldtoneel van de melodieuze house en techno. Onlangs hebben de heren getekend bij Mau5trap, het gevierde label van Deadmau5. Genoeg reden voor ons dus om eens op bezoek te gaan bij het duo, dat huist in de studio van Black Sun Empire in Kytopia.
Onlangs tekenden de heren bij Mau5trap, het label van muzikale grootheid Deadmau5. Van Achthoven: “Micha heeft het eerste album van Tinlicker in zijn eentje uitgebracht. De twee platen daarna kwamen op het label van Feed Me, Sotto Voce. Kort daarop hadden we een release op Anjuna en Armada, en daarna werden we opeens benaderd door Mau5trap met de vraag of we niet liedjes bij hen uit wilden brengen. Waarop wij zeiden: uhm, ja, misschien” ̶ beide heren beginnen hard te lachen. Het is duidelijk dat het duo zich goed bewust is dat dit een mooi wapenfeit is. “We tekenden trouwens niet exclusief,” aldus Micha. “Veel labels hebben een strak schema voor hun releases, waardoor je soms lang moet wachten voor je werk uitkomt. Daarom is het fijn om niet exclusief te tekenen, zodat je sneller je eigen tracks uit kan brengen. Maar de belangrijkste reden is toch om niet vast te zitten aan een bepaald soort geluid. De dingen die we bij Mau5trap hebben uitgebracht, zou Anjuna waarschijnlijk niet willen hebben bijvoorbeeld, maar wij willen dat wel allemaal kunnen doen. Dan is het fijn dat je artistiek gezien nergens aan vast zit.”
“Sowieso was Deadmau5 onbewust een inspiratie voor mij,” zegt Van Achthoven. “Ik zag hem voor het eerst in 2010 in Paradiso, dat heeft destijds enorme indruk op me gemaakt. Hij speelde toen heel veel nummers van dat eerste album, ik kom even niet meer op de titel.” Heyboer: “Die titels zijn sowieso altijd heel maf bij hem. Hij doet gewoon wat hij zelf leuk vindt en zit ook niet echt binnen één genre, iets wat hem onderscheidt van de meeste mensen binnen zijn muzikale richting. Daarom vindt hij wat wij doen waarschijnlijk ook leuk.” Over maffe titels gesproken, sommige tracks van Tinlicker vallen ook op wat dit betreft, zoals het nummer Oudegracht. Is dat bedoeld als gimmick, of als ode aan Utrecht? “Een beetje van beide, denk ik,” aldus Van Achthoven. “Vaak beginnen we met een track en hebben we er nog niet echt een titel voor. De dag dat we aan dit nummer begonnen, fietste ik met zonnig weer hier naartoe en dacht ik: wat een ontzettend mooie plek is de Oudegracht toch eigenlijk. Dan is een ode snel besloten.” Heyboer: “En het is leuk dat het voor Engelstalige mensen moeilijk is om uit te spreken.” Beide mannen lachen hard.
Misschien een lastige vraag, maar -doorgaand op Utrecht- hoe kijken de heren naar de ontwikkeling van het elektronische muzieklandschap in onze stad de afgelopen paar jaar en bijvoorbeeld de rol van Kytopia daarin? Van Achthoven: “Ik vind het heel tof als je kijkt hoeveel muzikanten hier vandaan komen of samenkomen. Er gebeurt hier best veel. Je spreekt elkaar hier ook vaak binnen Kytopia. Af en toe beland je dan eens op een terras met iemand, met een biertje erbij, en daardoor weet je weer beter van elkaar wat er speelt.” Heyboer: “Qua bandjes en elektronische muziek zit je volgens mij zeker goed in Utrecht. In hoeverre iedereen binnen de elektronische scene ook echt de kans krijgt om te draaien in een club vind ik moeilijk te bepalen, maar met plekken zoals TivoliVredenburg komen er in ieder geval genoeg mensen naar Utrecht om te kijken wat hier gebeurt.”
Hoe zit het dan met het vrijmaken van tijd en energie voor een project als Tinlicker? Beide muzikanten hebben namelijk ook hun individuele acts waar ze actief mee bezig zijn. Heyboer: “Dit begon voor mij eigenlijk meer omdat ik naast drum ‘n’ bass graag ook andere muziek wilde maken. En als je iets graag wilt, dan maak je er vanzelf ook tijd voor. Alleen toen Jordi erbij kwam was het wel even zoeken naar momenten om samen de studio in te gaan. En dat kan best lastig zijn, want je moet ook gewoon je boterham verdienen, iets wat nooit meteen lukt met een nieuw project. Maar naarmate het succesvoller wordt, kun je er meer tijd aan besteden, iets wat we nu dus ook doen. Ik denk niet dat dat ooit mijn andere projecten in de weg gaat zitten.” Van Achthoven: “Vier jaar geleden had ik zelfs nog een baan. Dan kwam ik uit mijn werk en gingen we ’s avonds muziek maken. Dat was altijd op de maandag, en zo kregen we onze vaste dagen om samen te werken. En langzaam groeide dat uit naar de Maandag en de Donderdag.” Toch weer die maffe titels.
Tinlicker’s nieuwe plaat Jalapeño is net uit bij Mau5trap, hier te beluisteren.