Swain bloeit op in Berlijn

“Het gaf ons de vrijheid om een interessantere plaat te maken”

Tekst: Freek Liebrand ,

Op 9 september bracht Swain hun debuutalbum The Long Dark Blue uit. Herboren uit de as van de Utrechtse hardcore/punkband This Routine Is Hell verhuisden de bandleden in 2015 naar Berlijn. Een zelfgekozen ballingschap wat resulteerde in een album met een nieuwe, door grunge geïnspireerde sound. Na in 2013 hun tweede LP Howl te hebben opgenomen met de legendarische Kurt Ballou en rond Europa te hebben getourd met hun EP Heavy Dancing (2015) ging Swain opnieuw naar de Verenigde Staten om hun nieuwe plaat op te nemen met helden-producer J. Robbins. Op donderdag 5 januari staat de band samen met de Amerikaanse hardcoreband Dangers in EKKO. Hoog tijd om deze verloren Utrechters eens te bellen.

We worden bijgepraat door zanger Noam J. Cohen. Het gaat verdomde goed met de band, kan hij melden. Begin januari gaat Swain met Dangers op tour door Nederland, België en Duitsland. Direct daarna volgt een tour door Europa met de populaire post-hardcore band Touché Amoré. En dat is nog maar het begin van de jaaragenda. In Duitsland pakt de pers de band heel goed op. Zo speelde Swain onlangs met de bekende Duitse rapper Casper, die groot fan is van de band. Hij vroeg de leden persoonlijk om te komen spelen. Een mooie gelegenheid om een nieuw publiek aan te spreken.

Alles pakte toevallig zo uit
Het masterplan achter de naamsverandering, de emigratie en uiteindelijk dit succes? Dat was er niet. Het ging allemaal heel organisch. Noam licht toe: “We begonnen ons te vervelen met This Routine Is Hell. Tegelijk met toen een paar van ons naar Berlijn verhuisden, wilden we een andere kant op met de band. Daarna pakte alles gewoon toevallig zo uit.” De overgang van hardcorepunk naar een door grunge geïnspireerde sound is de band dus ook overkomen. Noam: “We zijn meer naar het verleden en vooral de jaren ’90 gaan kijken. Failure is bijvoorbeeld een grote inspiratiebron. We drukten ons met This Routine Is Hell heel agressief uit. Dat was fijn en intens, heel punk ook, maar we hebben ons beter ontwikkeld als songwriters en wilden een hele plaat interessant houden. In plaats van voluit, volume hoog, hard en intens gingen we meer experimenteren met dynamiek. Zo konden we meer diepte geven en voelden we de vrijheid om een langere en interessantere plaat te schrijven. Nu voelen we ons weer uitgedaagd en staan we weer nerveus op het podium.”

Klik met J. Robbins
Op The Long Dark Blue werkt de band samen met heldenproducer J. Robbins, die o.a. werkte met Jawbreaker en Modern Life Is War. Er werd eerst weer aan Kurt Balou gedacht, maar ze wilden dit keer iemand die echt mee produceert en zich er flink tegenaan bemoeit. Noam: “Ik stuurde hem een e-mail en kreeg meteen het idee dat hij echt graag wilde samenwerken. Eenmaal in de studio in Baltimore was er gelijk een supergoeie klik. Hij wist heel duidelijk welke kant het op moest.” De platendeal die ze vervolgens binnensleepten, pakte ook goed uit. Noam: “Het is een hele artiestvriendelijke deal bij End Hits Records. Ze zijn erg gemotiveerd om een band als wij - wel in de underground bekend, maar niet in de muziekindustrie – een stapje verder te brengen.”

Berlijn heeft de band veranderd
De band is als een groep vrienden naar Berlijn verhuisd. De oude gitarist is met de band gestopt om er een donutcafé te beginnen. Nu werken zanger Noam en gitarist Boy daar allebei een paar dagen in de week, met voldoende vrijheid om op tour te kunnen. Drummer Boris heeft losse klusjes, dus voor hem is dat ook geen probleem. Noam legt uit dat Berlijn een stad is waar veel kan en mag, waar niet veel verboden is. Er is veel ruimte om dingen te doen, te ondernemen. Doordat het populairder is geworden begint het wel echt duurder te worden, maar je hoeft nog steeds niet zoveel te werken om een aangenaam leven te hebben. Noam: “Het is de stad waar je heen gaat als je met pensioen wil op je dertigste. De mensen zijn er niet bezig met werk en carrière. Ze willen het vooral naar hun zin hebben, uitzoeken wie ze zijn en wat ze willen. Dat past bij onze band. Wij zijn ook op zoek en we willen het liefst met muziek bezig zijn. Berlijn biedt daar de ruimte voor.”

De stad heeft zeker bijgedragen aan de ontwikkeling van de nieuwe plaat. Noam: “We ontmoeten veel nieuwe mensen en komen op veel nieuwe plekken. De feestjes en de gesprekken brengen mij nieuwe ideeën. Er is veel veranderd in hoe ik nadenk over de wereld, mezelf, relaties. Het is een flinke verandering geweest in ons leven. Dat krijgt een plek in onze teksten en in onze muziek.”

Eindelijk weer in Utrecht
Donderdag brengt de tour met Dangers de band weer terug in Utrecht. De laatste show in Utrecht was in maart 2016. Toen speelden ze met John Coffey in TivoliVredenburg een uitverkochte show voor 2000 man. Nu is EKKO aan de beurt. Noam: “Deze show vinden we heel cool, want we zijn al lang niet meer in Utrecht geweest. Ook tof dat The Village dit regelt. Dangers is een hele gave en intense band. Ik denk dat het heel vet wordt.”

Te zien: The Village Coffee & Music presenteert: One Louder met Dangers (USA) en Swain, donderdag 5 januari 2017 @ EKKO, Utrecht