Zolang er bommen op steden neerdalen, vluchten mensen naar plekken waar ze veiliger zijn. Zolang culturen met elkaar in aanraking komen, beïnvloeden zij elkaar. In deze trieste week, waarin de gifgasbommen op Idlib neerdaalden, spelen drie van origine Syrische mannen hun kleurrijke Arabische muziek tijdens Tweetakt.

Zoals de traditionele bezetting van een Westerse rockband een gitaar, basgitaar en drums is, bestaat de standaard Arabische band uit de ney, darbuka en oed. Migranten nemen hun instrumenten mee en zorgen voor inspiratie in hun nieuwe thuisland. De moderne gitaar is in de 18e eeuw in het Spaanse Cádiz geïntroduceerd door de Arabieren. Wie weet worden de instrumenten van dit trio van Catching Cultures binnenkort ook heel gewoon. We lopen ze daarom graag even langs, terwijl de zon doorbreekt op de Neude en de kinderen langs het podium rennen.

Ney
Naast Hamed Alchabi staat een zwart kistje met een 10-tal rietfluiten, zoals de ney in het Nederlands heet. Tijdens de voorstelling bespeelt hij er verschillende van. Het licht wuivende riet lijkt voor eeuwig gevangen in deze fluit. In het hoge, zacht klagende geluid is een soort ruis te horen, wat het tot een fluistertoon maakt. Alchabi speelt het instrument vingervlug en echoot vaak de zang. Het heeft een hypnotiserend effect. Zijn we werkelijk op de Neude of trekken we op een kameel door de Syrische woestijn?

Darbuka
Ibrahim Khanoo klaagt ondanks het zachte zonnetje over de kou die zijn vingers laat verkrampen tijdens het spelen van de darbuka, oftewel de vaastrommel. Hij laat zijn handen zien, één vinger is helemaal geel van de kou. Desondanks speelt hij trefzeker de saïdi- en beledi-ritmes op zijn bloemversierde darbuka. Iedereen die wel eens Arabische muziek heeft gehoord, herkent deze vernuftige ritmes met onnavolgbare pauzes, waar de vierkwartsmaat schril bij afsteekt. Een beetje drummer kent daarom zijn Arabische ritmes. Vooral metal en progrock hebben zich hierdoor laten inspireren.

Oed
De oed is een peervormige luit van hout, met 11 snaren en 6 stemknoppen die aan de knik in de lange hals zitten. Mohamad Alsamna bespeelt de oed terwijl hij zingt. Net als de melodieuze stem van Alsamna, blijft de oed net iets langer nagalmen, wat een warm en melancholisch effect geeft. De oed wordt in de hele Arabische wereld al honderden jaren bespeeld. De Beatles namen de sitar mee uit Indi, maar welke band maakt de oed mainstream?

Informatie over Catching Cultures vind je hier. Meer over de Ney, de Darbuka en de Oed.

Gezien: Ensemble van Catching Cultures, zaterdag 8 april 2017 @ Tweetakt Festival Neude