“We hebben geproost toen ‘m rond hadden”, herinnert Den Hartog zich nog. Het is duidelijk dat de heren trots zijn op het programma. Sleeuwenhoek legt uit: “Het programmeren is wel het leukste dat ik voor dit festival heb gedaan tot nu toe. We hebben in het begin van het jaar vooral kleine, onbekende acts gecontracteerd, waarvan wij bepaalde verwachtingen hadden. Vanaf dat moment ga je die artiesten volgen. Analyseren of ze de groeicurve doorlopen waar je op hoopt. En we zien wel dat acts als IX en Klangstof de afgelopen maanden door festivals als Best Kept Secret en Damaris die groei doormaken. Daarover hebben we wel het gevoel dat we daar een goede inschatting hebben gemaakt.” Den Hartog: “Dat klinkt wat berekenend, maar ik vond Robbing Banks op Grasnapolski dit jaar gewoon ook heel erg leuk. En we zijn erg nieuwsgierig naar hoe het is om Moss en Klangstof op één festival te zien. Twee keer bijna dezelfde band op het podium, maar toch anders. Het is tof om een band als Moss, waar Anton al jaren gek op is, zelf te kunnen boeken.” Sleeuwenhoek vult aan: “Dat fan zijn, dat wil je op onze leeftijd niet graag meer uitspreken. Ik ga niet meer met een sjaaltje van IX rondlopen. Door te programmeren kun je dat toch wat professioneler uitleven.”

 

Eigen smaak is dus een belangrijke richtsnoer geweest bij het samenstellen van het programma. Maar er speelde meer mee, volgens Sleeuwenhoek: “Het oorspronkelijke idee van Down To The River was om het gevoel van een lazy sunday afternoon op te zoeken. Dat hebben we in ere gehouden, bijvoorbeeld door te kiezen voor een combinatie van poëzie, muziek en theater. En voor veelzijdigheid met een cross-over soulact als Secret Rendezvous in plaats van nog een gitaarband. Dat is het idee eigenlijk, een relaxte feel, met een programma dat voor de gemiddelde bezoeker goed te pruimen is. We hebben ons er daarbij ook op gericht om het programma spannend te maken voor twintigers. Ik denk dat we daarin slagen en dat we voor een beginnend festival in Culemborg een scherpe line-up hebben. Is dat de juiste term, scherp?”

 

Is Culemborg eigenlijk een vruchtbare bodem voor dit soort popmuziek? Sleeuwenhoek antwoordt aarzelend. “Dat is nog wel een struggle voor ons, om die jongens en meisjes van tussen de 20 en 30 te bereiken die we graag hier ook zouden willen hebben. De mensen van 35 plus weten ons beter te vinden, maar die jongeren zijn allemaal bezig met studeren en stappen voor een festival op de trein naar Utrecht of Den Bosch. Terwijl dat wel een doelgroep is waar we ons ook op richten.” Hij denk even na en vult zichzelf aan: “Maar ik ben ook heel blij als we de jongens en meisjes van [de middelbare scholen, red.] KWC of Lek en Linge binnen krijgen en hen een leuke middag bezorgen. Ik bedoel, ik ben in deze omgeving opgegroeid. Als ik twintig jaar geleden naar een festival ging, dan ging ik naar het Betuws Spektakel. Daar zag ik dan Rowwen Hèze. En dat was daarom de leukste band die ik kende.” Hij lacht: “Daar word ik ook wel blij van, van mensen opleiden tot muziekliefhebber.”

 

Zondag 30 augustus is nog niet achter de rug, maar de gedachten zijn alweer verder. Sleeuwenhoek: “Er zijn nog zoveel mooie mogelijkheden met dit terrein en de omgeving. De uiterwaarden van de Lek, de bomvrije ruimtes in dit complex, de Duitse schietbaan even verderop...markante locaties waar je nog van alles mee zou kunnen doen. En dan gaan bezoekers ook iets meer bewegen. Daar hou ik zelf erg van, van festivals waar je wat meer kan gaan struinen van hier naar daar en waardoor je sneller wordt verrast. Dat gaat volgend jaar nog niet lukken, of het jaar daarna, maar daar willen we wel naartoe, uiteindelijk...”.