Aan Trash Kit de eer om af te trappen vanavond. De tegendraadse rock van de Engelse band is vooral swingend en zit vol Afrikaans aandoende ritmes en melodieën. De zaal is gelijk lekker opgewarmd.

Ritmisch en tegendraads is ook de muziek van Chocolat Billy. De drukke samenzang geeft een springerig tintje aan de liedjes. De dissonantie van de gitaren zorgt voor een rauw, tegen no-wave aanleunend geluid. Temidden van al deze chaos blijft de toetsenist onverstoorbaar doorgaan, alsof er niets aan de hand is.

Noem het dreampop, noem het shoegaze; het doet er niet toe. Space Siren maakt muziek om bij weg te dromen. Flink uitwaaierende gitaren contrasteren met de dromerige zang en geven dat rauwe, bevreemdende randje. De ritmesectie zorgt ervoor dat het geheel, ondanks erg zweverig en dromerig, toch strak klinkt.

The Ex en het ontbonden Sonic Youth zijn al erg lang bevriend en werkten al een paar keer met succes samen. Een soloshow van Thurston Moore is dus een logische toevoeging aan deze avond. Met een mix van no-wave, punk, noise en poëzie hypnotiseert hij het publiek. Een rauwe sexuele energie is voelbaar in het optreden en komt letterlijk tot uiting, wanneer hij mensen in het publiek berijdt en er op een sexy manier met zijn gitaar langs schuurt.

Dan is het de beurt aan organisator The Ex om aan te treden. Met een gedreven, soms militant ritmische, maar altijd vlijmscherpe rocksound bespeelt het met gemak de zaal. Een goed op elkaar in gespeeld geheel met veel ervaring en speelplezier. Het is niet moeilijk om te zien waarom veel buitenlandse acts groot fan zijn van deze band. Ondanks het fanatieke geluid, klinkt het vooral ook vrolijk en opzwepend.  Afgesloten word er met een nummer dat veel Ethiopische elementen bevat, compleet met een dans- en circusact.

Han Bennink en Peter Brötzmann hebben ook veel ervaring met elkaar. Door veelvuldig samen te hebben gewerkt, voelen ze elkaar goed aan. Het zorgt voor een spannende mix van freejazz en improvisatie tussen drums en saxofoon.

De eer om de avond af te sluiten is aan Fendika. Een opzwepende combinatie van Ethiopische muziek en veel dans. Uiteindelijk ontstaat er zelfs een grote lange dans met het publiek, die door de hele zaal gaat.  Een mooie, energieke afsluiter van een avond vol rauwe muziek en experiment.