Achter de schermen bij Studio Stekker in Kytopia

Een experimentele week tussen analoge sounds en akoestische intimiteit

Tekst en foto's: Paul van Dorsten ,

Festival Stekker in het Park werd eind juli voor de tweede keer vooraf gegaan door het internationale muziekproject Studio Stekker. Na de succesvolle studioweek van vorig jaar waren we wederom aanwezig bij het creatieve proces in de aanloop naar het festival. Fotograaf Paul van Dorsten heeft geprobeerd om in beeld én tekst vast te leggen wat hij die week allemaal heeft gezien.

De opzet van de studioweek is even eenvoudig als ingewikkeld: "Bied alle artiesten van je festival een week lang de tijd en de mogelijkheden om samen tot muzikale creaties te komen". Eenvoudig is het dit jaar echter allerminst. In tegenstelling tot de voorgaande editie komen de artiesten niet in een gespreid bedje terecht van instrumenten en faciliteiten. Kytopia is sinds kort gehuisvest in het oude pand van Tivoli aan de Oudegracht, dat naast de grote zaal en de Spiegelbar bestaat uit een wirwar aan kamertjes, ruimtes, trappen, hokken etc. Vanwege de korte aanloopperiode naar Studio Stekker op deze locatie, circa 3 weken, zijn noodgrepen toegepast om er ook bruikbare muziekruimtes van te maken.

Her en der hangen losse diffusie-panelen aan wanden en plafonds, moeten er nog luidsprekers in de hoofdopnameruimte geplaatst worden en worden ruimtes provisorisch tot een studio omgetoverd. Zo is een hok achter het podium met brandtrappen voor Monkey Mafia en is de oude Spiegelbar een analoge jamruimte met orgels en modulaire synths die weer gekoppeld zijn aan eigentijdse controllers. Hier zijn vooral Sebastian Mullaert (Minilouge), de broertjes Matthew en Nathan Johnson (Midnight Operater), The Mole en soms ook Colin Benders (Kyteman) in het duister aan het jammen en opnemen.

De grote zaal fungeert als opnameruimte én opslag voor het instrumentarium van The Kyteman Orchestra. Later in de week wordt daar een filmisch pianostuk van Woodie S opgenomen. In een klein kantoortje ergens tussen de oude Spiegelbar en de grote zaal werken Francesco Tristano en Sie Medway-Smith sinds dag één zeer grondig en gestructureerd aan een volledige live-set voor het festival.

Maarten Vos
is de hele week in verschillende ruimtes te vinden: in de grote zaal of het opnamehok in de voormalige rookruimte om wat cello-opnames te maken. Of boven, freakend op een van de vele analoge synthesizers van de Sonar Traffic studio van Ben Spaander (Cosmic Force) en Allert Aalders (Human Beings). Deze ruimte is overigens het meest compleet - ook omdat je met koptelefoons een heel eind kunt komen op analoge apparaten - en daarom ook het hart van deze Studio Stekker.

Tussendoor proberen Douglas Greed en Delhia de France (Pentatones) op diverse locaties hun vibe te vinden. Variërend van een bureautje op het hoofdpodium tot de Nord synthesizer naast de vleugel in de grote zaal. Of ze uiteindelijk hun draai en plek hebben gevonden is de vraag. Daarvoor moeten we de aankomende releases afwachten.

In deze wirwar van hout, zagerij, instrumenten en provisorische studio’s (en een mooie achtertuin van het oude Tivoli) brengen mensen als Nuno dos Santos, Chymera en Falco Benz finishing touches aan nieuwe tracks en andere opnames. Dit, en al het eerder genoemde, verdient eigenlijk een artikel op zichzelf. De impressies in zo'n week zijn echter bijna te overweldigend om te verwerken.

Studio Stekker was wederom een bijzondere ervaring en heeft eens te meer laten zien dat het creatieve proces lastig te kanaliseren is en soms moeilijk is te doorgronden. Erbij zijn is ongeveer het enige wat telt.


Gezien: Studio Stekker 2014, maandag 21 juli tot en met vrijdag 25 juli @ Kytopia