Op de Bemuurde Weerd, veilig verborgen achter de Weerdsluis, ligt EKKO. Een knusse, ietwat onopvallende club, waar je niet onmiddellijk over struikelt als je op stap bent in Utrecht. Volgens Lévi Smulders, programmeur en initiator van de succesvolle Bright avond in EKKO die deze maand twee jaar bestaat, trekt de club overwegend ‘kenners.’ Met een beetje pech woon je jaren in Utrecht zonder ooit van het bestaan van zijn favoriete club af te weten. Daar brengt hij echter graag verandering in, en onderdeel van zijn vooruitstrevende Bright avond is het verbinden van de gefragmenteerde elektronische muziekeilanden in het nachtleven van Utrecht. Een openhartig gesprek met Lévi Smulders over de kunst van het programmeren, voorliggen op de kudde, ondankbaar publiek en de onovertroffen Bright sound.

"Dat is een moeilijke vraag - maar ik denk toch dj…" De 28-jarige Smulders neemt de vraag of hij zichzelf eerder als dj of programmeur ziet in overweging. Op zijn eigen Bright avonden heeft hij de gewoonte om na de headliner af te sluiten. "Als ik alleen maar zou dj’en en dat succesvol zou kunnen doen dan zou ik daarvoor kiezen. Dat zou ik niet doen met programmeren. Dj’en is tastbaarder voor me: het geeft een directe communicatie met het publiek. Dat heb je met programmeren niet, en je werkzaamheden zijn uitgestrekt over een langere periode. Het feit dat je bij dj’en per seconde een andere dynamiek hebt vind ik heel gaaf."

Dj’en en programmeren zijn niet de enige zaken waar Smulders zich mee bezig houdt. Als echte duizendpoot laveert hij tussen zijn werkzaamheden bij EKKO, zijn parttime baan als cultureel stadsgeograaf en programmeur bij het Utrechtse Overdreven Festival. Zijn interesse voor bevolkingsgroepen, en vooral subculturen binnen bevolkingsgroepen, is voelbaar als hij spreekt over zijn publiek. "Ik merk dat er een scheiding is tussen ‘kenners’ die naar clubs als EKKO en Tivoli de Helling gaan, en de studenten die meer voor Lux, Poema of Hal 16 kiezen. Met Bright proberen we die werelden te verbinden. Dat is erg lastig omdat het publiek waar Lux op mikt een heel ander publiek dan dat van EKKO is. Dat voel je aan de sfeer. Niks ten nadele van hun overigens, ik weet dat het daar vaak veel harder losgaat dan bij ons. Belangrijk is dat je moet willen verbinden, zonder teveel concessies te doen. Je moet niet compleet commercieel gaan programmeren in EKKO. Toch heb je als poppodium de verantwoordelijkheid om de hele stad te bedienen." 

Samen met Marco Muhring en Matthieu de Boer (dj Friday red.) organiseert Smulders nu twee jaar lang Bright avonden in EKKO. Ze kampen sinds jaar en dag met de uitdaging van enerzijds authentiek willen blijven en anderzijds het feestende publiek op zijn wenken bedienen. "Ik ben er altijd wel een voorstander van om meer te verbinden. Ik kom uit Utrecht, heb hier op de basisschool gezeten, en ken de mensen die dingen in de Poema doen. Anderen vinden juist dat het ‘Poema’ publiek niet bij EKKO past. Utrecht blijft een moeilijke stad voor dit soort dingen. Er zijn ontzettend veel studenten, maar dat werkt toch heel beperkend. Studentikoos publiek is heel kortzichtig. Eerstejaars die in Utrecht wonen zullen niet zo snel naar Bright gaan, die gaan op een dinsdagavond naar een internationaal studentenfeest in de Poema, op donderdag naar Kranck in de Lux of naar Tivoli Oudegracht. Na vijf of zes jaar komen ze erachter dat ze Amsterdam eigenlijk veel leuker vinden, of ze stoppen met uitgaan. Dat ‘ondankbare’ publiek maakt het soms heel frustrerend."

De wispelturigheid en de veranderlijke interesses van het feestende publiek zijn Smulders niet geheel vreemd. Vroeger was hij een groot liefhebber van drum & bass, en erg puristisch in zijn muzieksmaak. Vandaag de dag merkt hij dat hij het feestelement belangrijker is gaan vinden. "Als je in je studentenleven altijd maar bezig bent geweest met de nieuwe namen en nieuwe platen, dan heb je het ‘uitgaan’ zoals anderen dat doen helemaal gemist. Misschien haal ik dat nu wel weer in. Toch ben ik nog steeds echt een liefhebber. Dit combineren van bepaald purisme met het feestelement is overigens ook een van de gedachten van Bright. Het feestelement is er, maar we hebben toch een hele eigen sound die zich continue ontwikkelt. Het geluid waar we mee begonnen bij Bright heette UK funky, een mengelmoes tussen UK garage, house en dubstep. Dat was een vrij beperkte sound met eenzelfde ritme en tempo. Dit tempo was hetzelfde als bijvoorbeeld house en techno, waardoor een overstap naar andere genres mogelijk werd. Daardoor kreeg je bij Bright elk half jaar een totaal andere richting. Nu is het hiphop en trap, dat hadden we twee jaar geleden nooit gedacht. Een belangrijk rode draad van Bright is het ‘vrouwelijke’ element. Op een gegeven moment begon dubstep steeds bozer, mannelijker en puberaler te worden. En je had techno: ook donker en moeilijk. Vanuit de UK funky kwam het meer blije en vrouwelijke. Wij waren overigens niet de enige, Colors (feest in Club Trouw red.) was de belangrijkste speler daarin."

De ’Bright’ sound die Smulders in 2012 in Utrecht introduceerde was toen nieuw, maar is inmiddels razend populair en massaal opgepikt door andere partijen in Utrecht. Ook buiten Utrecht zijn namen als Dusky, Bondax en George Fitzgerald, die hij in een vroeg stadium boekte, gigantisch groot geworden. "Wij waren er inderdaad vroeg mee. Het was dat Marco (Muhring red.) anno 2011 bij EKKO werkte, anders waren we er niet binnen gekomen. De toenmalige programmeur had de artiesten waar wij mee kwamen ook niet snel geboekt. Nu wel, maar nu doen de Lux, Poema en Hal 16 het ook. Positief daaraan is dat je potentiële publiek veel groter wordt, negatief is dat je kaartjes veel duurder zijn en dat je met meer mensen in dezelfde vijver vist. Dat maakt het overigens ook leuk voor mij: je moet constant bezig zijn met iets nieuws. Ik zie het als gezonde competitie. Het zou negatief worden als je als EKKO niet meer je functie kan vervullen omdat je wordt overschreeuwd door andere partijen en mensen alleen maar plat vermaak willen. Sinds de poule zo verbreed is ben je daar meer mee bezig dan vroeger. Twee jaar geleden waren we de enige die dit deden en hoefden we ons over concurrentie geen zorgen te maken."

Alhoewel er meer spelers in het veld zijn dan ooit, gaat Smulders onvermoeid verder. Voor de speciale tweejarige editie van Bright op 11 april heeft hij de Engelse Oneman geboekt, volgens hem naast dj’s als Jackmaster een van de vertegenwoordigers van de Bright sound. Zelf is hij blij met waar hij nu staat in zijn leven. "Ik ben tevreden met mijn baan als onderzoeker: ik ben redelijk goed in wat ik doe. Ik heb een tijd geprobeerd de muziekwereld daarmee te verbinden, maar ik merkte dat als je die dingen wil combineren je aan beide kanten concessies moet doen. Het werkt voor mij dus het best om het gescheiden te houden. Mijn hart ligt echter wel bij muziek. Als mijn werk als onderzoeker minder zou worden dan zou ik meer met muziek gaan doen. Ik probeer gewoon veel balletjes hoog te houden en te zien waar het naar toe gaat."

Te zien: Bright 2 year anniversary met: Oneman, Friday, El Maria, 11-04-2014 @ EKKO Utrecht.