Tourverslag: Amariszi zoekt de bron van inspiratie op

Drie weken touren op de Balkan met Sziget als climax

Tekst en foto’s: Amariszi ,

De uit Utrecht en Amsterdam afkomstige Balkanband Amariszi reisde afgelopen zomer af naar de Balkan om daar op te treden in Macedonië, Bulgarije en Hongarije. De band doorspekt zijn muziek met pop, reggae, folk en swing, maar haalt vooral veel inspiratie uit de Balkan. Daar touren was dan ook een beetje thuiskomen. De tour werd afgesloten met een optreden op het Sziget in Hongarije, één van de grootste muziekfestivals van Europa. Voor 3voor12/Utrecht legde Amariszi een aantal hoogtepunten vast.

Amariszi: Drie weken touren is drie weken leven in een roes van muziek, onderweg zijn en nieuwe vrienden maken bij een gemiddelde temperatuur van 35 graden. We spelen nu al zes jaar eigen werk dat sterk geïnspireerd is door de muziek uit de Balkan, maar op de Balkan zelf hadden we onze muziek nog nooit gespeeld. Het was dus hoog tijd voor een tour naar het oosten van Europa. Inmiddels zijn we weer thuis, na 8.000 km reizen, en is het tijd om een paar mooie momenten te delen.

Allereerst nemen we je mee naar Kotel, we zijn inmiddels twee weken op tour. Kotel is een klein bergstadje in Bulgarije dat bekend staat om haar muzikaliteit en beroemde muziekschool. In de zigeunerwijk van deze plaats worden de beste muzikanten van het land geboren en zij vormen een groot deel van het publiek dat zich voor ons podium verzamelde. We waren inmiddels gewend geraakt aan de verraste blikken van onze toeschouwers, maar een publiek met zoveel expertise hadden we nog niet meegemaakt. Dus voor het optreden checkte onze zangeres nog snel even haar uitspraak met een local en deed de band een snelle soundcheck waarna we aftikten voor het optreden. Weer een ervaring rijker, voor ons en voor het publiek. De show is uiteindelijk integraal uitgezonden op de lokale zender, anderhalf uur lang. Dat is weer eens wat anders dan een minuutje DWDD.

Eén van de dingen die ons het meest bij zal blijven was het samenspelen met lokale musici. De dag na het concert in Kotel waren we te gast bij Galina Durmushliyska, een bekende zangeres van traditionele Bulgaarse muziek. Eén van de doelen van onze tour was het opnemen van een nieuwe cd, waarop zowel live-opnames als studio-opnames komen te staan, dus achterin onze bus zat een complete opnameset. Deze mochten wij uitstallen in het huis van Galina en samen met haar hebben wij, bij haar thuis, een lied opgenomen dat zij jaren geleden van haar oma leerde zingen. Al snel vonden we bij dit nummer de 'Amariszi-vibe' en gaven we er met een hiphop-groove een eigen twist aan. We werden daarbij geholpen door één van de beste accordeonisten van het land, Angel Chakarov. We zijn erg trots dat zijn virtuositeit is vastgelegd voor onze nieuwe cd. Een erg inspirerende ervaring!

In Bulgarije hebben we uiteindelijk vier concerten gegeven, waarvan het eerste plaatsvond in de hoofdstad, Sofia. Daar kwamen wij 's ochtends vroeg aan bij de TV-studio van 'Bulgarije 1' voor een interview in het cultuurprogramma en 's avonds stonden we daar op het podium van een hippe jazzclub samen met de vernieuwende Bulgaarse band Oratnitza. Zij openden de avond, waarna wij het feest voortzetten. Als toegift werd het publiek getrakteerd op een verrassende samenwerking: Oratnitza en Amariszi op één podium. Ook dat staat gelukkig op band! Na het concert (rond 2 uur in de nacht) bliezen de leden van Oratnitza midden in het centrum van Sofia nog wat uit op hun doedelzakken en dronken wij rakia om bij te komen.

Voordat we deze inspirerende Bulgaren ontmoetten, hadden we eerst kennis gemaakt met de Macedoniërs. Een trots volk, dat dolenthousiast reageerde toen bleek dat wij ons sterk hebben laten inspireren door hun land en cultuur. We mochten dit verhaal maar liefst driemaal vertellen op de nationale radio en TV. In Macedonië stonden drie shows gepland, waarvan één in Ohrid. Deze stad ligt aan een schitterend meer en bestaat verder uit nauwe straatjes. Iets wat het onmogelijk maakte om met onze tourbus op de speellocatie te komen. Hier kwamen we echter pas na een stuk of twintig bochten achter en zodoende mochten we de toch al onmogelijke heenweg door nauwe straatjes nog eens dunnetjes overdoen, in zijn achteruit! De spullen laadden we snel over in een sloepje waarmee we alsnog, met spullen en al, bij de club aankwamen. Het bleek gelukkig de moeite waard. Het publiek hing twee uur lang aan onze lippen en reageerde met veel enthousiasme op onze verhalen en muziek.

Na ons optreden in Ohrid vertrokken we naar Dojran. En jawel, na twintig minuten rijden klapte de band. En dat valt nog niet mee met een bus van drie duizend kilo. De schroeven gingen maar niet los, wat ons twee draaisleutels kostte. Uiteindelijk werd de bekkenstandaard opgeofferd om dienst te doen als hefboom. Twee uur later reden we verder, maar wel te laat voor de soundcheck. Een voordeel: voor Macedonische begrippen ben je dan nog steeds ruim op tijd en zo kon het festival keurig op tijd beginnen. En hoe! Al voor aanvang van het concert zong het publiek onze nummers. Kennelijk was onze muziek ons vooruit gesneld. 

Na een kleine drie weken touren was het dan zover: het Sziget Festival in Budapest. We hadden genoten van ieder moment, maar altijd zat dat ene doel in ons achterhoofd: spelen op één van de grootste festivals van Europa. Het was een grote eer om als Nederlanders in de Yeni Raki Roma Tent te mogen spelen. Dit is namelijk dé tent voor Balkan- en zigeunermuziek en veel van onze helden speelden daar al voor ons. Na ruim 7.000 kilometer reizen, vele slaapplekken, gezellige nachten met muziek, lekker eten en lokale drank voelden we ons al snel thuis op dit podium en dat sloeg gelijk over op het publiek. Anderhalf uur lang zongen en dansten zij met volle overtuiging mee, zwijmelden zij weg bij de rustige stukken en schreeuwden zij om bananen en rakia. Een intens optreden bij 45 graden en een herinnering voor het leven dankzij het schitterende festival en fantastische publiek. Mede dankzij hen waren het drie geweldige tourweken met Amariszi. Als het kon zouden we morgen weer vertrekken en beginnen aan een lange reis naar de Balkan.