Midden in de bossen van Soest fungeert Openluchttheater Cabrio als sfeervolle locatie voor de muzikanten, dansers, kunstenaars in graffiti en meer. Wanneer je binnenkomt zitten er geschminkte schrijvers tussen de bomen, hangen er talloze lp’s in de bomen en staat de met graffiti en illustraties bekladde caravan in volle glorie te pronken. De puntjes zijn hier echt op de i gezet door de kleine organisatie, en dat is knap. Naast de caravan is er een kleine silent disco en zijn er twee kraampjes met eten en drinken. Zelfs het pad door het kleine terrein naar het hoofdpodium is bezet met zelf-geïllustreerde borden die de weg wijzen en het hoofdpodium is slim opgezet door houten kratten die alle apparatuur achter de schermen netjes verbergen.

De sfeer is daarmee te typeren als gemoedelijk en relaxt. De bandjes zijn erg leuk en brutaal voor beginnend talent, en veel muzikanten scharen zich gewoon gezellig onder het publiek. Door de achtergrond van Soestvrijstaal als het talentenplatform zijn kleine foutjes, zoals een bandje die op het laatste moment nog van het station moet worden geplukt en de microfoon die niet is gericht op één van de snares van het drumstel, niet erg. Wanneer er bij het bestellen van een tweede biertje een ander, aanzienlijk kleiner, flesje wordt aangeboden voor dezelfde prijs en er door de vriendelijke jongen achter de bar gemeld wordt dat de andere flesjes op zijn en de bekers voor de tap nóg kleiner zijn, dan kan er eigenlijk alleen maar gelachen worden.

Caravanpodium
De caravan is één van de twee podia van het festival. Er passen, naast de muzikant(en), maximaal tien mensen in en door de open raampjes kan er nog een stel liefhebbers van buiten af spieken. Terwijl kunstenaars de illustraties op de caravan afmaken, vinden de leukste optredens van de dag hier plaats. Misschien niet door de specifieke artiesten die in de caravan spelen, maar door de intieme sfeer die de caravan biedt. Zowel publiek als artiest geniet zichtbaar en de caravan is dan ook de gehele dag bezet met mensen. Het hoofdpodium is ook prachtig door de manier hoe de tent is opgezet, de hoge bomen het podium omhelzen en de mooie ronde tribune van houten bankjes plaats biedt aan het publiek, dat alleen ver te zoeken is.

In één woord is het festival ondergewaardeerd. Laat het duidelijk zijn dat Soestvrijstaal een prachtconcept is en het festival een zeer leuke dag oplevert. Maar met wie? Allereerst is er het publiek. Op het drukste moment van de dag zaten er niet meer dan honderd mensen op de tribune van het hoofdpodium. Op een tribune die aan zo’n duizend mensen plaats biedt, voelt dit leeg aan. Of het festival nu slachtoffer was van de slechte weersvoorspellingen (het was koel, maar tot 21.30 uur droog), de Champions League-finale het betere van het spel kreeg of dat er simpelweg te weinig mensen geïnteresseerd waren in Soestvrijstaal is niet helder. Misschien is de omgeving van Soest gewoon te klein. Duidelijk is wel hoe ontzettend teleurstellend de geringe opkomst was. Het haalt de sfeer van het festival beduidend naar beneden en Soestvrijstaal verdient meer.

Jongeren- en talentenplatform
Daarnaast is slechts op één plek te merken dat er wordt gewerkt met talenten, namelijk daar waar gedurende de dag de onafgemaakte illustraties op de caravan door de kunstenaars worden afgetekend. Mensen die langskomen op het festival en niets weten van Soestvrijstaal zelf, lopen nietsvermoedend rond. Dit is bedenkelijk en zelfs bezwaarlijk, omdat Soestvrijstaal voornamelijk om één aspect draait: het jongeren- en talentenplatform. Deze kernwaarde is zo sterk, maar er is geen programmaboekje met uitleg over Soestvrijstaal en het festival. Op het hoofdpodium wordt er weinig tot geen aandacht besteed aan het feit dat de talenten beginnend zijn. Waar is die sterke kern van Soestvrijstaal op het festival? Ook al is dit niet een punt dat het festival breekt (of gezien het bezoekersaantal toch wel?), het is wel een punt waarin de kracht van Soestvrijstaal niet consistent wordt doorgezet. Ook hierin verdient Soestvrijstaal meer.

Een prachtconcept. Een heerlijke dag. Goede muzikanten, kunstenaars en andere creatieven. Je zou zeggen: een perfecte combinatie, maar het liep anders. Bands neerzetten die al wat bekender zijn geeft een extra draai aan de ervaring van de juist beginnende bands en is meestal een goede impuls voor meer publiek. Maar het is een gedachte om de eigenlijke kracht van Soestvrijstaal meer te profileren. In ieder geval hadden er meer mensen mogen genieten van al het leuks dat Soestvrijstaal Festival te bieden had. Laten wij met z’n allen hopen op volgend jaar!

Gezien: Strolling the Yards, Riverstone, Joe and the Dragon, For the Birds, The New Shining, Vine Yard, A Polaroid View, Project Bongo, Side to Side, DJ No’L’, Bettina, Patches the Cat, Echo Movis, Amber Arcades, Gebakken Muren, zaterdag 25 mei 2013 @ Soestvrijstaal festival, Soest