3voor12/Utrecht recenseert (8)

Kim Janssen, The Brave, Thijs Heij en Emil Landman

Bij 3voor12/Utrecht luisteren we niet alleen naar muziek, we vinden er ook nog wat van. In onze maandelijkse reviewrubriek bespreken we uiteenlopende albums van Utrechtse bodem, waarbij we niet op een genre meer of minder kijken. Of het nu gaat om rock, dance, metal, funk, ambient – alles passeert de revue. In deze achtste editie albums en EP’s van Kim Janssen, The Brave, Thijs Heij en Emil Landman. Waar mogelijk hebben we een stream onder de review geplakt, zodat je direct je eigen mening kunt vormen. Laat gerust een reactie achter - als je durft.

Ons recensententeam bestaat uit Marjolein Schaake [MS], Hanneke van der Linde – de Zeeuw [HLZ], Menno Roymans [MR], Niels Spinhoven [NS], Arnold le Fèbre [ALF], Marc van der Laan [ML], Menno de Meester [MM], Ben Kalb [BK] en Zegert van der Linde [ZL]. Wil je zelf ook graag je mening kwijt, of wil je jouw album (fysiek, digitaal of stream), dj-set of wat dan ook in 3voor12/Utrecht recenseert? Stuur gerust een mailtje. De illustratie bij deze rubriek is gemaakt door Ailisha Read.

Kim Janssen - The Lonely Mountains EP

Voor het in 2012 verschenen concept-album Ancient Crime dook Kim Janssen bij wijze van gedachte-experiment onder in een fictieve Engelse kostschool waar leerlingen zich met aan devotie grenzende toewijding richten op het bestuderen van muziek. Het gevoel van beslotenheid dat Janssen overhield van de kostschool waar hij een deel van zijn jeugd verbleef, bracht hem tot een ambitieus, rijk gearrangeerd album vol bewerkingen van bestaande folksongs, klassieke stukken en gedichten. Dat dit ingeslagen pad nog verder verkend moest worden, bewijst Janssen met The Lonely Mountains, dat naadloos verder gaat waar Ancient Crime ophield. Janssen toont zich naast songwriter en zanger vooral ook een arrangeur, die bestaande muziek en woorden samenbrengt door nieuwe samenwerkingsverbanden tussen artiesten. Zo is er de opener ‘Britten’ waarop Marla Hansen (Sufjan Stevens) woorden en muziek van Benjamin Britten vertolkt. En op afsluiter ‘Can I Not Come to Thee?’ komen de woorden van Robert Herrick en muziek van Frédérick Chopin samen in een door engelen omgeven zeemansballade. Van eigen hand, en bijzonder mooi, is het wiegende folkliedje ‘Drift’, waarop de hoge stem van Janssen geleidelijk aan steeds verder door een vocoder wordt vervormd. De kracht van Ancient Crime en daarmee ook van The Lonely Mountains ligt erin dat Kim Janssen zich een niet-platgetreden deel van de literaire en muzikale geschiedenis toe-eigent en omsmeedt tot iets dat zich qua stijl, sfeer en originaliteit niet laat evenaren binnen het folkgenre. Luister ze samen als een weemoedig maar warm bad voor de ziel. [NS]

The Brave – Lift the Curtain EP

Het is het probleem van veel beginnende bandjes. Wie gaat er zingen? Een gitarist, bassist en drummer zijn zo gevonden, maar een goede stem ligt niet voor het oprapen. Ook punkrockband The Brave kampt met dit probleem. Muzikaal gezien staat het als een huis. De nummers op Lift the Curtain zijn strak, snel en zitten vol met lekkere riffs en goede solo’s. De EP opent met een van de beste nummers van de band, ‘Same Place, Same Face’. Meeschreeuwen kan ook bij The Brave. ‘Stop Showing Off’ heeft de potentie om een live-favoriet te worden. Zo eentje waarbij het publiek het podium opstormt om mee te brullen. Wat op zich niet heel erg zou zijn, want zang is de achilleshiel van de band. Niet voor niets zijn de twee sterkste nummers van deze EP de nummers waarop minder ‘mooi’ gezongen wordt en meer wordt geschreeuwd. En dat zouden ze vaker moeten doen. Zet er kracht achter en schreeuw het uit. Want dan is The Brave op zijn best en laat het zien een band met een flinke berg talent te zijn. [ZL]

Thijs Heij – Als iets in de knoop zit, maak er dan niet nog een knoop in

Thijs Heij bewandelt sinds 2008 zijn eigen muzikale pad. Naast zijn toetsen- en baswerk bij Erny Green profileert hij zich als zanger en gitarist van zijn solo-materiaal, live ondersteund door ‘de Rest’. Terwijl zijn debuut ‘Rand van de Afgrond’ nog akoestisch was, is er op de opvolger ‘Oplossen, Schroeven’ al sprake van een heuse productie. Het nieuwe album ‘Als iets in de knoop zit…’ is door Heij opgenomen in een standaard bezetting (gitaar, bas, drums, zang) met af en toe ruimte voor toetsen of een saxofoon. Heij heeft zich dit keer beperkt tot elf nummers (het Tenacious D-achtige ‘Met Wie Spreek Ik’ niet meegeteld), wat het album al een stuk beter te verhapstukken maakt dan haar voorganger. In nummers als ‘Wat doe ik hier’, ‘De Missie-man’, ‘Ik ben raar’ en ‘Ik zit aan de grond’ rijmt Heij zich simplistisch maar doeltreffend, en soms gewoonweg geniaal, door zijn observaties des levens. Tekstueel hoogtepunt uit ‘De Rit’: “Ga je naar de bergen/of toch naar Zeerijk/maar niet naar die oom die wil dat je hem pijpt/Dat is al vaak genoeg gebeurd en je zegt steeds nee/maar voor de zekerheid neem je toch altijd maar je ouders mee.”
‘Als iets in de knoop zit…’ rammelt qua opnametechniek en strakke uitvoering van alle kanten, maar lanceert Thijs Heij zonder twijfel als een nieuwe Armand. De plaat is gratis te beluisteren op zijn bandcamp. De liefhebber mag er zelf een prijskaartje aan hangen. [MR]

Emil Landman - A Bargain Between Beggars EP

De jonge singer-songwriter Emil Landman studeerde vorig jaar af aan de Utrechtse Herman Brood Academie. 2013 begon goed voor hem, met de uitverkiezing tot 3voor12/Utrecht Selecteert en de release van zijn debuut-EP A Bargain Between Beggars, opgenomen in de Mailmen studio van Martijn Groeneveld. Landman heeft een zachte, warme stem die hij vloeiend ondersteunt met zijn gitaar. Enigszins schuchter lijkt hij zijn woorden zorgvuldig af te wegen terwijl hij zingt. Bedachtzaam neemt hij je mee op een rustige muzikale rit. Soms iets té rustig. Pas bij het vierde liedje ‘Leaves’ verheft Landman zijn stem en eist daardoor de aandacht op die hij verdient. In ‘Mirror’ kan een beat worden ontwaard waardoor dit liedje zich onderscheidt van de rest van de EP. De mooie achtergrondzang in ‘Home’ en het kortste lied van de plaat, ‘Lately’, smaken naar meer. A Bargain Between Beggars is een goede, evenwichtige plaat met een prettige opbouw, maar Landman mag wel iets meer pit in zijn muziek leggen om de aandacht vast te kunnen houden. [HLZ]