De vorige editie van Houten Deathfest was al op een haartje na uitverkocht en het boeken van de bands verliep zo voorspoedig, dat de organisatie eind vorig jaar besloot om de vrijdagavond erbij te trekken. Rond 19.00 uur vrijdagavond is het dan ook al aardig druk rond het Houtense jongerencentrum. Niet vreemd, want met Internal Suffering staat er een, voor undergroundbegrippen, grote naam geprogrammeerd als headliner.
Houten Deathfest staat er al jaren om bekend de beste slamming death metal-acts te programmeren. Voor de leek: bij slamming death worden extreem snelle blastbeats afgewisseld met logge trage tempo’s (de breakdown). Ondertussen produceert de zanger het geluid van een varken dat geslacht wordt, de pig squeal, soms afgewisseld met diepe grunts. Voor het kiezen van de bandnaam wordt regelmatig het medisch handboek geraadpleegd, zo staan dit weekend onder andere Chordotomy, Epicardiectomy en Craniotomy geprogrammeerd. En daar had Encephalopathy nog bij kunnen komen, maar helaas wisten zij vrijdagavond Houten niet tijdig te bereiken, wegens lange files in Duitsland.
Het dansen van het slamming death metal-publiek is ook het vermelden waard. De fans voor het podium lopen rondjes en maken daarbij met de rechterarm en vlakke hand een soort karate chops op het tempo van de trage beats. Als het tempo wordt opgevoerd naar blastbeat, dan gaat het hakken van rechterhand over in een soort trillen. Uiteraard mag er ondertussen geheadbangd worden.
Een van de eerste bands op vrijdagavond, Kadaverficker, tapt uit een ander vaatje. Deze Duitsers spelen grindcore/crustpunk met nummers die soms nog geen minuut duren. Leuk voor de afwisseling, maar helaas landen de grapjes tussen de nummers door niet bij iedereen. De muziek van het eveneens Duitse Chordotomy slaat goed aan bij de slamming death-liefhebbers. De Friezen van Braincasket gooien het qua death metal over een meer traditionele boeg. Hun inspanningen worden door het enthousiaste publiek echter ook goed op waarde geschat.
De eerste dag wordt afgesloten door Internal Suffering uit Colombia. Organisator Arnoud Knopper vertelt enthousiast hoe trots hij is dat ze speciaal voor zijn festival overgekomen zijn en bovendien de volgende dag weer terugvliegen naar Colombia. De heren stellen tijdens dit bliksembezoek gelukkig niet teleur. Ze zetten een strakke show technische death metal neer, waarbij je soms bijna zeeziek wordt als je kijkt hoe snel de vingers over de snaren van de gitaren en bas vliegen.
De eerste dag wordt afgesloten door Internal Suffering uit Colombia. Organisator Arnoud Knopper vertelt enthousiast hoe trots hij is dat ze speciaal voor zijn festival overgekomen zijn en bovendien de volgende dag weer terugvliegen naar Colombia. De heren stellen tijdens dit bliksembezoek gelukkig niet teleur. Ze zetten een strakke show technische death metal neer, waarbij je soms bijna zeeziek wordt als je kijkt hoe snel de vingers over de snaren van de gitaren en bas vliegen.
De zaterdag is de hoofddag van het festival: voor het eerst uitverkocht en met maar liefst twaalf bands in twaalf uur tijd. Het is opvallend hoe divers het programma is, want de bands komen, net als het publiek overigens, letterlijk uit alle hoeken van Europa. Van Zweden (Vomitous) tot Turkije (Gutfed), maar ook Duitsland (Tombtroat), Tsjechië (Epicardiectomy), Slowakije (Craniotomy), Italië (Indecent Excision) en Colombia (Goretrade en Carnivore Diprosopus). Van vermoeidheid is bij het publiek weinig te merken. Vrijwel elke band slaagt er wel in om mensen de dansvloer op te krijgen. Naarmate de avond vordert zien we ook steeds meer stagedivers langsvliegen. Op Houten Deathfest mag dit nog gewoon…
Colombia steelt toch de show deze dag. Goretrade zet een superstrakke show neer, waarbij de indrukwekkende strot van Cesar Vera en het razendsnelle baswerk van Felipe Medrano opvallen. Vervolgens is het aan Carnivore Diprosopus om het karwei af te maken en de goed opgewarmde zaal verder plat te spelen. Het publiek eet uit de hand van de charismatische frontman Óscar Macias en zelfs organisator Arnoud Knopper wordt uitgenodigd om op het podium een potje mee te grunten.
Hierna is het nog niet uit met de pret, want voor de afterparty staat Begging For Incest opgesteld. Deze Duitsers staan al voor de zesde keer op Houten Deathfest en mogen zich dus met recht de huisband noemen. En dit is ook te merken aan de dolenthousiaste reacties van het publiek. De zaal kolkt en alle slamming deathliefhebbers gaan nog één keer helemaal los.
Twee dagen Houten Deathfest mag je gerust een succes noemen en zal ongetwijfeld in 2014 een vervolg krijgen.
Gezien: Houten Deathfest, 28 en 29 juni 2013 @ JC Enter, Houten