Het concept van Sneeuwbal is overzichtelijk te noemen. Naast de grote verwarmde tent die ruimte biedt voor alle bezoekers is er een kleine opblaasbare Iglo waar happy hardcore wordt gedraaid en een drive-in show van Radio 538 die voornamelijk luchtige tech-house deuntjes voortbrengt. Daarnaast is er buiten de tent een kleine ijsbaan, een draaimolen, hier en daar een kampvuurtje en een sauna. Stuk voor stuk additieven die wat knullig aandoen en weinig wezenlijks toevoegen aan de festivalvreugde. In andere woorden: wie bij Sneeuwbal waar voor zijn geld wil zal het moeten zoeken in de grote tent, die uitgerust is met weinig lichteffecten en een prima geluidssysteem.
Sneeuwbal festival: steenkoud festival in de kinderschoenen
Nieuw Utrechts technofestival in park Transwijk
Onder een asgrauwe hemel vond in park Transwijk afgelopen zaterdag het Sneeuwbal festival plaats. Dit nieuwe concept van X-sense events, de organisatie die in Utrecht ook het succesvolle Lief festival organiseert, was voor vele feestneuzen het eerste festival van het jaar. Ze waren bij het uitverkochte Sneeuwbal getuige van een stevig beukende techno line-up in één grote verwarmde tent, die met een straffe noordoostenwind en een gevoelstemperatuur van min vijf geen overbodige luxe bleek te zijn.
Omstreeks drie uur ‘s middags begint de tent, waar de Belg Ramon Tapia een tamelijk stevige tech-house set staat te draaien, al goed gevuld te raken. Tapia’s platenkeuze is nogal eenzijdig en hij weet het publiek niet erg te verassen. Na hem staat Juan Sanchez op het programma. Zijn set is van het kaliber rechttoe rechtaan stoomtrein tech-house: vlak- zonder pieken of dalen- en erg oninteressant.
De tent is inmiddels volledig volgestroomd met volk, en waar je buiten je tenen eraf vriest is het binnen klam en zweterig aan het worden. Het publiek heeft zich goed aan de winterse dresscode gehouden: in de tent wemelt het van de extravagante bontjassen en felgekleurde ski-outfits die pijn doen aan je ogen. Het publiek varieert van tamelijk jonge jongens en meisjes tot grote groepen veteraanravers die vol levenslust en met groot enthousiasme staan te hengsten. Het is duidelijk dat het publiek bij Sneeuwbal van het no-nonsense heiwerk is. Het hipstervolk met voorliefde voor discodeuntjes blijft weg: waarschijnlijk omdat zij vandaag hun heil konden zoeken bij Symphonica Elektronica Freeze dat eveneens in Utrecht werd gehouden.
Naarmate de avond valt, wordt het in de tent knusser en heter. Buiten valt de schemer in en wordt de kou indringender. Zij die even willen ontsnappen aan het niet aflatende gehamer in de tent kruipen dicht tegen elkaar rond de kampvuurtjes, die met de dalende temperatuur onmisbaar zijn geworden en het festivalterrein in een flakkerend schijnsel hullen. Binnen heeft de tech-house plaats gemaakt voor duistere techno, een verandering die Billy Mason initieerde en voortgezet wordt door Michel de Hey en Egbert. Het tempo gaat stapsgewijs omhoog en de bas dreunt harder, maar geen van de dj’s treedt buiten de gebaande paden. Over het algemeen wordt de avond gekenmerkt door een monotone dreun zonder noemenswaardige uitschieters, ware het niet dat Remy in de laatste anderhalf uur van de avond iets goed maakt door een dynamische, snoeiharde set neer te zetten waarmee hij de boel waardig afsluit en zijn voorgangers ver achter zich laat.
Het is te merken dat Sneeuwbal festival een nieuw concept is dat tijd nodig heeft om een identiteit te ontwikkelen. De bezoeker ziet dit terug in de eenzijdige line-up en een ontbrekende eigen signatuur in aankleding en muziek. Dit neemt overigens niet weg dat het publiek, gemêleerd als het was, een uitstekende sfeer heeft gecreëerd. Het is dan ook zeer goed mogelijk dat Sneeuwbal festival in de komende jaren een winterfestival wordt om rekening mee te houden.
Gezien: Sneeuwbal Festival met o.a. J.A.C.C.O, Ramon Tapia, Juan Sanchez, Billy Mason, Michel de Hey, Egbert (live), zaterdag 23 februari 2013 @ Park Transwijk, Utrecht