Klank beleven op festival Cultfest

Op klankreis langs de Oudegracht

Tekst: Eva Assink en Arnold le Fèbre/ Foto’s: Paul van Dorsten en Eva Assink/ Video’s: Eva Assink/ Illustraties: Ailisha Read ,

Een driedaags festival organiseren in amper vier maanden? Het klinkt als het begin van een goede mop of als een hopeloze weddenschap. Maar toch is dat precies wat Mariangela De Lorenzo voor ogen stond toen ze medio maart besloot om het zaadje te planten van Cultfest, het eerste Utrechtse crowdsourced festival. Afgelopen vrijdag, zaterdag en zondag beleefde Cultfest zijn eerste editie. Zwervend van werfkelder naar werfkelder liet ook 3voor12/Utrecht zich onderdompelen in de klankbelevenissen van Cultfest en legde de hoogtepunten vast in tekeningen, foto’s, tekst en video.

Niemand lijkt om het EK heen te kunnen. Ook Cultfest niet. Maar een experimenteel festival geeft daar natuurlijk zo zijn eigen draai aan. Zo voorzag geluidskunstenaar Jan Schellink de wedstrijd Nederland – Denemarken zaterdagavond van keyboardklanken in werfkelder Cees’ Place. Nauwgezet volgde zijn muziek het spel, met dreigende mineurakkoorden op gepaste momenten. 

Collectief Vers Vermaak nodigde Cultfest-bezoekers op vrijdag en zondag uit in hun éénpersoonsklankbordrestaurant. In je eentje uit eten gaan is eigenlijk not done, en met dat gegeven wilde het collectief eens aan de haal gaan. In plaats van met elkaar voerden gasten in hun restaurant met hun bord een gesprek. Zo ging er onder de haring-met-uitjes die 3voor12/Utrecht voorgeschoteld kreeg de Limburger Sjeng schuil, die ons leerde hoe een haring met een Bourgondische joie de vivre op te eten. Onze buurman bleek een Kazachstaans exemplaar te hebben getroffen, dat luidkeels over zijn zware leven aldaar klaagde. Deze act zou niet misstaan op theaterfestival De Parade of Oerol!

Intrigerend was de samenwerking van Silent Disco, videokunstenaars Mediawar en Vrije Stijl en performance artiest Anniq Euphoriq. Met soundscapes door onze koptelefoon en rustgevende videoprojecties van water, structuren en rook op de muur keken we ademloos naar de onderkoelde performance van Anniq, die, geïnspireerd door de beelden en het geluid, de Apocalyps verbeeldde met een gigantische zwarte bal. 

Andere bijzondere ervaringen op Cultfest: kunstzinnige beeldprojecties van de activiteit van je hersengolven, een mini-danceparty met een gameboy als dj (zie het Dataklänk-filmpje) en persoonlijke verhalen in 80 woorden, aan je voorgelezen door voorbijgangers.

Cultfest biedt een intieme festivalbeleving. Een weekend lang dwaal je rond van act naar act (die belevenissen op zich zijn) in het decor van de werven aan de Oudegracht waar je je medebezoekers steeds ontmoet en je de vrijwilligers begint te herkennen. Je raakt vertrouwd met de sfeer op de gracht, met de hobbels op de werven en met de prettige rommeligheid van de locaties. 

Je beleeft het meeste plezier aan Cultfest als je het over je heen laat komen. Wat je ziet en meemaakt is nog niet ‘af’, maar iets dat het begin kan zijn van een nieuwe beweging op het gebied van festivalorganisatie en samenwerking tussen kunstenaars en kunstdisciplines en het mobiliseren van een crowd hiervoor. Het festival gonst van ontwikkeling en initiatieven en dat alleen al is een verfrissende ervaring. Wie daar oog voor heeft, kan niet anders dan nieuwsgierig worden naar de toekomst van Cultfest. 

Gezien: Cultfest, 8 tot en met 10 juni 2012 @ diverse werfkelders, op boten in de Oudegracht en op andere plekken, Utrecht