Onvoorspelbare muziek ontdekken bij Proeflokaal

Avond vol liedjes zonder kop en staart

Tekst: Linda van Houwelingen / Foto's: Herre Vermeer ,

Elke derde dinsdag van de maand kun je bij Proeflokaal de meest diverse en vernieuwende muziek ontdekken. 3VOOR12/Utrecht bezocht de 90ste editie in het Muziekhuis en kwam erachter dat je met porseleinen dildo’s best aardige beats kunt maken.

Avond vol liedjes zonder kop en staart

Singer-songwriters zul je bij Proeflokaal hoogstwaarschijnlijk niet tegenkomen, de focus ligt op experimentele muziek en elektronica. Het open podium programmeert voornamelijk muziektechnologiestudenten en artiesten die muziek bij films, exposities of dansvoorstellingen maken. Hierdoor krijgen zij de mogelijkheid om op te treden en hun muziek uit te proberen op publiek. Deze 90ste editie is het rustig, zo’n 25 man bezoekt het Muziekhuis om vijf keer een kwartier lang nieuwe muziek te ontdekken. Geen liedjes met duidelijke een kop en staart, maar een avond vol muziekstukken die niet in genres te benoemen zijn.

Desondanks wordt het publiek nog even misleid bij Donné et Desirée: de heren staan op het podium met een elektrische gitaar en drumstel. Is er toch nog een Black Box Revelation-achtig duo door de selectie gekomen? Zodra de twee starten blijken ze toch prima bij Proeflokaal te passen: terwijl de één een drumstokje langs de bekkens laat glijden en nieuwe geluiden creëert, vult de ander hem aan door over zijn snaren te wrijven. De spanning loopt op wanneer het duo hun instrumenten ‘gewoon’ bespeeld en een energieke song vol gitaargeweld en harde drums ontstaat.

Remy Alexander speelt piano en werkt deze avond samen met violiste Marthe Lasthuis. Samen spelen ze een muziekstuk dat prachtig onder een dansvoorstelling zou passen. Doodstil luistert het publiek vanaf de stoelen toe en applaudisseert wat onwennig wanneer het stuk voorbij is. Ook bij opener Gijs Deddens, die onder de naam Duizend optreedt, wordt er aarzelend geklapt. Met zijn keyboard en laptop maakt hij composities met een zware bas waar de muren haast van trillen. De muziek is onvoorspelbaar: er zijn geen herhalende ritmes en melodieën.

Jan Schellink vertelt van tevoren aan de toeschouwers wat hij gaat doen. Hierdoor is zijn performance toegankelijker dan die van de andere artiesten. Schellink heeft twee dildo’s bij zich die hij als muziekinstrument gebruikt. Hij wrijft de porseleinen exemplaren tegen elkaar en samplet de geluiden die hieruit voortkomen, waardoor uiteindelijk een best fijne beat ontstaat. Daarna vertoont hij een film die voorzien is van de doordringende geluiden die je hoort bij een MRI-scan. De harde klanken galmen confronterend door de zaal.

De afsluiters van deze editie zijn The Void Pointers. Ze worden aangekondigd als de drie heren die voor hun muziek naast de software, ook de hardware zelf ontwikkelen. Veelbelovend starten de Kunst, Media & Technologiestudenten met hun zelfgemaakte keytars, tot een technisch probleem zich aandient. Er kan niet verder gespeeld worden, maar de drie worden wel meteen uitgenodigd voor een volgende editie om de bezoekers alsnog te trakteren op wat jaren ‘80 klanken.

Gezien: Proeflokaal met Duizend, Remy Alexander, Donné et Desirée, Jan Schellink en The Void Pointers, 18 oktober 2011 @ Muziekhuis Utrecht, Loevenhoutsedijk 301