Marieke Feller is popcoach. Sinds kort heeft zij haar eigen bedrijf en begeleidt ze bands. In een gesprek met 3VOOR12/Utrecht vertelt zij over haar werk, De Utrecht Popprijs en haar toekomstdromen. “Ik moet echt mijn best doen om naamsbekendheid te krijgen.”

 
‘t Oude Pothuys

“Ik groeide op in Someren, een klein dorpje in Noord-Brabant. Sinds 12,5 jaar woon ik hier in Utrecht. Tijdens mijn studententijd werkte ik in ‘t Oude Pothuys en daar ben ik veelvuldig in contact gekomen met muzikanten. Tijdens mijn gesprekken met die muzikanten ontdekte ik een gat in de markt: bij bands en artiesten loopt zó veel spaak op communicatie! Muzikanten en kunstenaars zijn veelal van kinds af aan erg goed in hun vak. Iedereen neemt zijn eigen ontwikkeling en persoonlijkheid mee als ‘bagage’ en dat komt dan allemaal bij elkaar in een bandje. Toen ik daarachter kwam, dacht ik: dit is supergaaf om iets mee te doen! Dáár wilde ik mee aan de slag gaan.”

Spijkers met koppen slaan

“Na twee afgebroken studies ben ik Omgangskunde gaan studeren. In die studie werd ik opgeleid tot docent Sociale Vaardigheden en coach. Ik heb een lesplan over coaching geschreven voor de Nederlandse Popacademie. Vorig jaar, tijdens mijn laatste studiejaar, dacht ik: als ik nog met muzikanten wil gaan werken, moet ik nú spijkers met koppen slaan. Dus ben ik op de Herman Brood Academie gaan lesgeven en daar ontmoette ik veel muzikanten en technici in opleiding. Op de Academie heb ik een coachingsprogramma opgezet en een vakkenpakket ontwikkeld."

"Toen zag ik hetzelfde als wat ik eerder al gezien had bij mijn werk in ’t Oude Pothuys: het loopt bij zowel beginnende als gerenommeerde bandjes regelmatig mis op het persoonlijke vlak. Of ze nou 16 of 36 jaar zijn, muzikant zijn of niet, het blijven toch allemaal mensen.”

De garage van papa en mama

“Coaching en psychologische hulp was jarenlang een taboe in heel Nederland. Gelukkig begint het de laatste tijd uit die taboesfeer te komen, ik hoop dat dat bij muzikanten ook zo is. Als leerling van een muziekacademie leert een muzikant zijn vak perfect te beheersen. Maar het omgaan met de plotselinge beroemdheid, of het eigen baas zijn, dát wordt niet gedoceerd in die opleiding. Na hun afstuderen aan zo’n popacademie staan muzikanten ineens midden in de maatschappij en moeten ze het zelf zien te rooien. Daar help ik hen bij. Het voordeel is dat ik geen financieel belang bij de band heb. Hierin verschil ik dus van een gewone manager. Ik wil alleen dat die bandleden lekker in hun vel zitten!"

"Ik begeleid de bands niet op muzikaal niveau: ik ben geen producer. De persoonlijke interactie houdt mij bezig: zitten de bandleden met elkaar op één lijn, hebben ze alle praktische zaken goed vastgelegd, krijgen ze wel genoeg betaald? Een voorbeeldje: één van de bandleden pleegt alle telefoontjes, maar krijgt hij die kosten wel vergoed? Dáár denkt de band niet aan. Want het zijn toch allemaal vrienden en ze maken hun hele leven al muziek vanuit de garage van papa en mama.”

Pionieren

“Er zijn maar weinig mogelijkheden voor een band om persoonlijke begeleiding te krijgen. Cultuur Ondernemen (de nieuwe naam van de fusie tussen Kunstenaars & Co en Kunst & Zaken - red.) biedt wel een begeleidingstraject aan voor kunstenaars die een WWIK-uitkering krijgen, maar voor de rest is popcoaching echt nieuw. Het is dus wel pionieren! Dat merk ik ook in mijn omgeving, ik moet nu echt mijn best doen om naamsbekendheid te krijgen. Ik zie het popcoachen nu vooral als bijbaan: ik verdien er mijn brood nog niet mee. Ik steek hier nu heel veel tijd en energie in, hopelijk betaalt het zichzelf op den duur terug. Het voordeel voor bands is wel dat ik nu niet duur ben!”

De Utrecht Popprijs

“Voor De Utrecht Popprijs zet ik het gehele coachingstraject op. De vier winnende acts van de halve finale krijgen een coachingsdag aangeboden. De vier juryleden van de halve finale zullen elk een band onder hun hoede nemen en ik begeleid dat complete proces. De uiteindelijke winnaar van De Utrecht Popprijs ga ik zelf verder coachen."

"In het verleden heb ik een zangeres, Miry-L, gecoacht. Zij liep vast met het zingen en vroeg zich af of ze het nog wel aankon. Ik had enkele gesprekken met haar en kreeg het gevoel dat ze minder plezier aan het zingen beleefde. Ik had haar toen nog niet eens live gezien, maar mijn onderliggende gedachte achter het coachingstraject klopte en ik heb haar daarom goed kunnen helpen. Ze is door mijn coaching zelfverzekerder en opener geworden. Een tijdje later stond ze in de finale van het 538 Demo Duel en dat heeft ze nog gewonnen ook! Ik was zó trots op haar.”

Boerderijtje

“Ik kan echt met heel veel verschillende mensen contact maken. In een coachingsgesprek kom ik snel to the point. De vraag van de band of muzikant is mijn vertrekpunt. Ik hoef ook de antwoorden niet te vinden: de bandleden gaan onder mijn begeleiding zélf de antwoorden op hun vragen zoeken."

"Uiteindelijk hoop ik hier mijn beroep van te maken, dat ik muzikanten van A tot Z kan begeleiden. Net zoals ik dat bij Miry-L heb gedaan; ik hoef haar nu niet meer te begeleiden. Mijn taak bij haar is volbracht. Het lijkt me heel gaaf om voor muzikanten een klankbord te blijven. Dat ik ze niet meer wekelijks spreek, maar wel regelmatig kan monitoren. Dat ik ze kan vragen: voel je je nog wel goed? Ben je nog wel waar je wilt zijn?"

"Mijn droom is om met een heel grote band coachingssessies te doen. En dan bedoel ik écht een megagrote band, formaatje Metallica bijvoorbeeld. Ik zou dan met ze op een boerderijtje gaan zitten en lekker therapeut-achtig met hen aan de slag gaan. Dat lijkt me heerlijk!”