Thrash metal met een doe-het-zelf mentaliteit: met deze filosofie timmert het Utrechtse trio Nuestros Derechos al zo’n elf jaar aan de weg. Met het ene been in de metal en het andere been in de hardcore punk, zoals ze het zelf omschrijven. Sinds vijf jaar gebeurt dit in de huidige bezetting met Jerry op gitaar en zang, Janet op bas en Johnny op drums. Vorige maand verscheen hun eerste langspeler: Adrift. Een mooie gelegenheid voor 3VOOR12/Utrecht om deze stadsgenoten eens aan de tand te voelen.
3VOOR12/Utrecht treft Johnny en Janet in dB’s. Met trots overhandigt Johnny een exemplaar van de nieuwe cd. Hij steekt direct van wal over het ontstaansproces: “Sommige bands schrijven iedere dag een song. Wij kunnen dat niet. Nummers ontstaan bij ons meestal tijdens het jammen, maar soms duurt het wel een jaar voordat een idee uitgroeit tot een volwaardige song en we helemaal tevreden zijn. We zijn kritisch op onszelf. Bovendien hebben we de meest basic bandbezetting die je kunt hebben. Dit betekent dat we het beperkte kader optimaal moeten benutten. Bijvoorbeeld door creatief te zijn met dynamiek; hard/zacht, snel/langzaam.”
De vorige release van Nuestros Derechos, de EP Struggling With the Dark, stamt uit 2008. Hoe heeft het drietal zich sinds die periode ontwikkeld? Janet: “We hebben voor de nieuwe cd wel wat nieuwe dingen geprobeerd. Jerry’s zang is iets veranderd en ikzelf ben vijfsnarige bas gaan spelen. Op die manier kan ik ook de rol van tweede gitarist op me nemen. Ik speel niet meer alleen de grondtoon op de bovenste snaar, zoals ik in het begin deed. Jerry heeft als een van de weinige metalgitaristen zijn gitaar nog steeds in E gestemd. Hierdoor heeft hij geen zwaar, maar wel een venijnig geluid. Het idee was ook om een venijnig klinkende plaat te maken.” Johnny praat ons bij over zijn drumpartijen: “Ik zie mezelf als een vrij basic drummer, zonder al te veel franje. In het begin was ik daar nog wel eens onzeker over. Val ik niet door de mand vergeleken met andere drummers die technisch veel begaafder zijn? Nu realiseer ik me dat als je simpel drumt, maar iedere klap raak is, het ook gewoon klopt. Dan heb je die franje niet nodig.”
Adrift werd opgenomen in Bunt Studios onder de bezielende leiding van Menno Bakker, die ook bij de vorige releases van Nuestros Derechos achter de knoppen zat. “Dat was een bewuste keuze, omdat de samenwerking met Menno in het verleden erg goed bevallen is. Hij voelt ons niet alleen goed aan, hij is ook in staat om een verbeterde versie van onszelf neer te zetten. Dat doet hij door ons te prikkelen, uit te dagen en onze grenzen op te zoeken. Negen van de tien keer pakt dat goed uit”, aldus Janet. Johnny voegt toe: “Menno is ook een producer die aanvoelt dat muziek soms een magische component heeft. Soms is een opname die technisch niet perfect is beter dan een foutloos gespeelde partij, gewoon omdat de energie en intensiteit er van af spat.”
We zoomen nog wat verder in op de nieuwe cd. Nuestros Derechos valt niet te betrappen op metalclichés over satanisme, zombies of drank. De meeste teksten laten een maatschappelijke betrokkenheid zien en proberen de luisteraar aan het denken te zetten. Johnny: “We halen vaak inspiratie uit het nieuws. Behalve bandgenoten zijn we ook gewoon goede vrienden dus we praten veel met elkaar over de toestand van de wereld. Daar komt ook veel inspiratie vandaan.” Janet vertelt over een persoonlijke ervaring: “In Calais in Frankrijk, zag ik de vluchtelingenkampen met mensen die illegaal de oversteek naar Engeland willen maken. Deze ‘clandestines’, velen nog minderjarig, leven in erbarmelijke omstandigheden en riskeren alles voor een betere toekomst. Hun leed en ellende was de inspiratie voor het nummer ‘Soil to Embrace’."
Over de toestand van de wereld gesproken, Nuestros Derechos is daar niet bepaald positief over gestemd. Janet wijst op de hoes van Adrift die op tafel ligt. We zien een afbeelding van een schip op een woeste zee. Golven met witte schuimkoppen en een inktzwarte lucht met bliksemschichten. “Heb je al gezien hoe dat schip heet?” vraagt Janet. Nadere inspectie onthult dat er ‘Humanity’ op de boeg staat. Het schip van de mensheid verkeert in zwaar weer. Janet legt uit: “We maken ons best zorgen over de maatschappij. We pretenderen echter ook niet dat we de antwoorden hebben, het zou alleen maar fijn zijn als we die hadden. We moeten maar afwachten waar het heengaat met de mensheid.”
Gelukkig is het niet alleen kommer en kwel wat de klok slaat. Het Nederlands gezongen nummer ‘Bockereyders’ is een vreemde eend in de bijt. Een nummer dat je eerder bij Heidevolk zou verwachten (een Nederlandstalige folkmetal band, red.). Johnny bevestigt deze constatering lachend: “Weet je waar de inspiratie voor dat nummer vandaan komt? Toen we in de Efteling in Villa Volta waren. Die attractie is geïnspireerd op de legende van de Bokkenrijders, een 18e-eeuwse roversbende die huishield in Brabant en Limburg. Toen we ons wat meer verdiepten in deze legende bleek dat in de jacht op deze roversbende enorm veel onschuldige slachtoffers zijn gevallen, voornamelijk mensen uit de marges van de maatschappij, de outsiders, de verworpenen der aarde. Daar hebben we een zwak voor.”
Johnny vertelt iets meer over het gedachtegoed van de band: “Je zou ons een linkse band kunnen noemen, hoewel ik eigenlijk niet van hokjes houd. We voelen ons thuis in de linkse beweging, zo spelen we graag in kraakpanden. Het is de kleinschalige zelfredzaamheid, de doe-het-zelfmentaliteit van die scene die ons aanspreekt. Het idee dat je als band geen promotors, hitlijsten of radiostations nodig hebt om wat te bereiken.” Dat wil niet zeggen dat Nuestros Derechos niet op de reguliere poppodia te vinden is. “Als je alleen maar in kraakpanden speelt, dan voelt dat toch als preken voor eigen parochie. Soms moet je uit je comfortzone komen. En het is stiekem ook wel lekker als je op het podium goed klinkt en niet op brakke apparatuur hoeft te spelen.”
Een ander bijzonder nummer is ‘Tardigrade’. Dit lied gaat over het beerdiertje, dat de meest extreme omstandigheden kan weerstaan. Janet vertelt: “Johnny had er iets over gelezen en kwam er op een gegeven moment mee. Eerst deden we er lacherig over, maar uiteindelijk is het toch tot een song uitgegroeid.” Johnny is nog steeds erg enthousiast over dit opzienbarende wezentje: “Wist je dat ze temperaturen tot één graad boven het absolute nulpunt overleven en dat ze enorm lang zonder water kunnen door zich op te rollen in een soort ‘death like state’? Hoe metal wil je het hebben?”
In de decembermaand ligt het natuurlijk voor de hand om te vragen wat de plannen van Nuestros Derechos in 2012 zijn. Johhny doet ze uit de doeken: “Uiteraard gaan we onze nieuwe cd promoten. Misschien jammer voor onze Nederlandse fans, maar we willen de komende tijd veel in Duitsland gaan toeren. Daar hebben we in het verleden ook veel gespeeld en we worden er altijd met open armen ontvangen. Als we ergens gespeeld hebben, dan mogen we vrijwel altijd terugkomen. Qua zomerfestivals zijn er nog geen concrete plannen, maar we houden ons aanbevolen!” Janet vult aan: “Het is natuurlijk best spannend nu onze cd net uit is. Zelf zijn we er super enthousiast over, maar het is altijd afwachten hoe de wereld er op reageert. Ik ben erg benieuwd hoe het balletje gaat rollen de komende tijd.”
Utrecht mag zich dan niet profileren als rock city, dat wil niet zeggen dat er in de Utrechtse regio weinig te beleven is voor liefhebbers van het zwaardere muzikale werk. De komende maanden maakt 3VOOR12/Utrecht kennis met een aantal bands die niet vies zijn van wapperend lang haar, ronkende gitaren en versterkers die tot 11 worden opgeschroefd. Vandaag: Nuestros Derechos.