Summer Darkness is uitgegroeid tot hét gothic-evenement van Nederland. Het jaarlijkse festival trok dit jaar ruim 6500 betalende goths, waaronder bijna 2200 uit het buitenland. En dat is een bijzonder goed resultaat. Vooral omdat de Summer Darkness-organisatie in velerlei opzichten een stapje terug heeft moeten doen. Zo duurde het festival nu slechts drie dagen (in plaats van vijf in 2009) en is het aantal locaties enigszins ingekrompen (zo deden EKKO en SJU niet mee).
Aan de andere kant concentreerde Summer Darkness zich dit jaar nadrukkelijker dan ooit op de échte liefhebber. Stonden er voorheen vaak nog wel onvervalste metalbands of wat meer poppy bands op het programma, deze editie bevatte puur namen uit 'de scene'. Verder was het gratis toegankelijke Summer Darkness-gedeelte op het Domplein uitgebreid en ook de randprogrammering bood voor ieder wat wils: modeshows, literaire boottochten, filmvoorstellingen en noem het maar op.
Vrijdag 13 augustus
Summer Darkness 2010 trapte officieel af met een concert van Brendan Perry, een naam die onlosmakelijk is verbonden met die van Dead Can Dance. De Domkerk vormde het decor voor een oorverdovend optreden, waarbij Perry niet alleen veel nummers van zijn nieuwe album Ark de revue liet passeren, maar ook uit zijn rijke Dead Can Dance-verleden putte. Perry koos voor een volledig versterkte set, en dat was geen onverdeeld genoegen. Ondergetekende werd bijkans de kerk uitgejaagd, want het geluid stond knoerthard afgesteld. Wie echter vooraan stond (nog voor de eerste rij speakers), had naar het scheen nergens last van. 3VOOR12/Utrecht-collega Das Bob was zeer te spreken over het optreden van Brendan Perry, die zelf ook tevreden huiswaarts keerde. En zo blijkt maar eens hoe subjectief een concert kan zijn.
Zaterdag 14 augustus
Zaterdagmiddag gebeurden de mooiste dingen in Tivoli Oudegracht: gedegen electrowave van The Beauty Of Gemina, een uitstekend en bijzonder professioneel optreden van Faith and the Muse (tevens het sluitstuk van hun Europese tournee) en een prima show van de Nederlandse wavetrots Clan of Xymox.
Weggestopt in een hoekje van Tivoli draaide in de Spiegelbar intussen onder andere X-Rated-dj Bob Rusche duistere experimentele muziek. Een onverwacht hoogtepunt vormde het optreden van Phelios, het ambient-project van de Duitse muzikant Martin Stürtzer. Natuurlijk, het blijft een mannetje achter een laptop, maar mede dankzij de fraaie sciencefictionbeelden, de meegebrachte theremin en de overrompelende soundscapes wist Stürtzer volledig te overtuigen. De X-Rated-stage had wel wat meer aandacht mogen krijgen en viel nu enigszins weg in de programmering.
Terwijl de avond viel en ik op mijn fiets van optreden naar optreden croste, kreeg ik een epifanie: Summer Darkness is misschien wel het enige festival waar je zo lukraak van het ene in het andere genre kan belanden. Ik fietste van de elektronische wave van Clan of Xymox via de Nederlandstalige wave van Zwarte Poëzie (op het Domplein) naar de schurende, vervreemdende klanken van het Zweedse Sophia (in De Helling), om vervolgens te belanden in het betoverende Pandhof (naast de Dom), waar te weinig mensen in ademloze vervoering naar de aangrijpende en depressieve clips van Sopor Aeternus en diens Ensemble of Shadows aan het kijken waren, en besloot de avond met de übervrolijke Eurovisie-synthpopklanken van And One. Een dergelijke muzikale achtbaan beleef je alleen tijdens Summer Darkness.
Zondag 15 augustus
De zondag viel enigszins te beschouwen als een uitlubberdag: de bands die aan het begin van de middag stonden geprogrammeerd wisten niet geheel te overtuigen. Pas met de electro van Project Pitchfork (Tivoli Oudegracht) en de industrial van Dive ("smerig hard en dwingend dansbaar!", aldus collega Didier Hodiamont) leek de vaart er weer enigszins in te komen. Afsluiter DAF (oftewel Deutsch Amerikanische Freundschaft) kweet zich in een volgepakt Tivoli gedegen van zijn taak. Geen uiterlijk vertoon met nepmuzikanten of andere visuele poespas: DAF gebruikte opzichtig een cd-speler op het podium. De live drums waren erg effectief en de teksten en enthousiaste voordracht van frontman Gabi werkten ontzettend aanstekelijk. “Du bist DAF! Das ist Punk! Wir sind spitze!”
Conclusie: geslaagd
Kortom, de organisatoren (Tivoli en Kees de Brouwer) mogen terugkijken op een geslaagde editie van Summer Darkness, zonder ook maar enige wanklank. Natuurlijk, het is jammer dat het aantal locaties was teruggeschroefd (hoewel Museum Speelklok dan weer een geinige toevoeging was). Verder had de line-up ook wel iets meer mogen verrassen (waar zijn bijvoorbeeld genres als batcave, minimal wave of psychobilly?). Maar ach, dit zijn kleine smetten op een verder bijzonder onderhoudend festival. Het is te hopen dat Summer Darkness ondanks de wegvallende gemeentesubsidie ook volgend jaar weer de Utrechtse binnenstad weet te betoveren.
Gezien: Summer Darkness 2010, vrijdag 13 t/m zondag 15 augustus 2010 @ centrum van Utrecht