Joost Oskamp voldoet aan genoeg goede voorwaarden om een aansprekend debuutalbum te maken. Het leven is Joost de afgelopen jaren niet gunstig gezind geweest. De Utrechtse band Taxi To The Ocean waarin hij speelt stopt en de relatie met zijn vriendin loopt op de klippen. Voeg daar een noodgedwongen terugkeer naar het ouderlijk huis aan toe en je begrijpt de intense plaat. Onder het pseudoniem Joast wordt op een hoopvolle manier afgerekend met het verleden.

Joast besluit om voor zijn debuut geen regionale artiesten om zich heen te verzamelen. Hij pakt geladen met demo’s het vliegtuig richting Los Angeles en stelt daar onder leiding van producent Todd Burke (The Kooks, Belle and Sebastian en Ben Harper) een indrukwekkend team samen. Zo spelen drummer Joey Waronker (R.E.M. en Beck) en bassist Justin Meldal-Johnsen (Nine Inch Nails, Air en Macy Gray) op het album. Goo Goo Dolls gitarist Brad Fernquist en toetsenist Peter Adams van Tears For Fears helpen Joast verder zijn hart te luchten op Transatlantic Hope. De verwachtingen die deze eredivisiemuzikanten oproepen zijn van tevoren erg hoog. Maar zij werken natuurlijk niet voor niets mee aan het album. De muzikale talenten van Joast komen dan ook prima mee op dit niveau.

De eerste single ‘Now You See’ zet direct de toon als opener van het album. Het uiteengaan van zijn vorige band doet pijn en dat moet eruit. Na de gedreven opening ontluikt de kenmerkend warme sfeer van het album. Joast voert je mee door zijn ziel maar slaat ook een jas om je heen. De nummers pakken je beet en nemen je mee door emotionele verhalen. Als in een lentebui word je ondergedompeld onder de warme klanken van de muziek. De doorschemering van hoop in de teksten geeft tegelijkertijd het gevoel van warme kleren na een zware plensbui.

Doordat Joast zichzelf zowel breekbaar als strijdlustig opstelt is er een prachtige balans gecreëerd op het album. Wonderschone liedjes om bij weg te dromen zijn er te vinden in ‘Bright Blue Eyes’, ‘Over and Again’ en ‘Lover’, terwijl ‘You Never Know’ en ‘Now You See’ de luisteraar beetgrijpen en voor een emotionele ontlading zorgen. De oprechte en diepe gevoelens zijn duidelijk te horen en laten het lichaam balanceren tussen kippenvel en nieuwe energie.

Met het geweldige team om zich heen geef Joast zijn slechte periode een gezicht. De warme sfeer van producer Burke laat de dynamische nummers volledig tot hun recht komen. Over de kwaliteit van het instrumentale deel hoeft Joast zich met deze muzikanten sowieso geen zorgen te maken. De herfst is weer volop bezig en je krijgt al bijna zin om bij de haard te gaan zitten met Transatlantic Hope in de cd-speler.

Transatlantic Hope is te beluisteren op de luisterpaal.

Te zien: Joast, vrijdag 24 september @ Plato Utrecht (instore) en zaterdag 16 oktober @ EKKO