Vredenburg is al aardig volgelopen, wanneer de avond wordt ingeleid door Anna Calvi. De half-Italiaanse zangeres, afkomstig uit Londen, is goed voor donkere, sfeervolle pop aangevuld met klassieke invloeden. Ze wordt begeleid door Mally Harpaz op harmonium en percussie en Daniel Maiden-Wood op drums. Tot haar invloeden rekent Calvi onder andere David Bowie, John McLaughlin en Nick Cave. Het stemgeluid van Calvi is intens en haar elektrische gitaarpartijen zijn lekker heftig. Het geheel doet wel wat bombastisch aan, vooral de zang klinkt gezwollen en het ritme is gedragen. Gelukkig maakt het elektrische gitaarwerk veel goed.

Wanneer Warren Ellis, Martyn Casey en Jim Sclavunos het podium betreden en later frontman Nick Cave zich bij deze Bad Seeds voegt, is de opwinding in het publiek groot en zijn de verwachtingen hooggespannen. Wat wil je na een geweldige eerste plaat, die sterke opvolging kreeg in de vorm van de recent uitgekomen Grinderman 2. Nick Cave opent krachtig met het lekker ophitsende ‘Mickey Mouse And The Goodbye Man’. Hij vervolgt met ander materiaal van het laatste album, waarop geïmproviseerde teksten zijn verworden tot vuige rocknummers. Cave draagt ze uitstekend uit (een kunst) en is vanavond goed bij stem.

De set kent een goede opbouw en Cave laat het publiek geen moment achterover leunen, iets wat makkelijk had gekund in Vredenburg wat voor de helft gevuld was met zitplaatsen. Cave beweegt sensueel over het podium, laat daarbij de microfoonstandaard zelden overeind achter en zoekt voortdurend contact met het publiek. Daarvoor benut hij de uitlopers van het podium goed: de plek waar hij handen vastpakt, wilde danspassen maakt en vrouwen toezingt, bespeelt en een enkele op het podium trekt. Iedereen laat zich gek maken. Deze man ademt een en al seks.

Markante persoonlijkheid op het podium naast Cave vormt multi-instrumentalist Warren Ellis, die compleet de vrije hand lijkt te krijgen in zijn muzikale uitingen. Ellis wisselt zijn elektrische gitaarwerk af met een elektrische bouzouki, viool of sambaballen en met de laatste slaat hij als een bezetene op de bekkens los. Voor het nummer ‘Evil’ gaat hij op de grond liggen, vanwaar hij af en toe in de microfoon meeschreeuwt met Cave.

Hoogtepunt vormt de toegift, waarin Cave toestemt ‘Go Tell The Women’ op aanvraag van het publiek te spelen. Kennelijk onverwachts, want de zanger moet met zijn teksten meekijken vanaf de lessenaar. De show ontaardt in een ‘grande finale’ wanneer ‘Grinderman’ wordt ingezet. “I'm the grinderman. In the silver rain. In the pale moonlight”, zingt Cave het publiek toe. Alsof daar nog twijfel over zou bestaan.

Gezien: Grinderman en Anna Calvi, 20 oktober 2010 @ Vredenburg Leidsche Rijn