Zuid-Afrikaanse Jack Parow weet hoe hij een feestje moet bouwen

Van stereotype rap geen sprake

Tekst: Maarten Braun/ Foto's: Tim van Veen ,

Bezoekers met petten met een enorme klep op verraden al dat vanavond de Zuid-Afrikaanse rapper Jack Parow optreedt. Deze binnen een jaar tijd zeer populair geworden persoon staat in een uitverkochte Helling. Het wordt een avond vol harde beats, 'achtergrondporno' en grappige verhalen uit de blanke Zuid-Afrikaanse getto's.


Van stereotype rap geen sprake

Een volgepakte Tivoli de Helling maakt zijn opwachting voor één van de verrassingen van het afgelopen jaar: Jack Parow. Maar wat maakt Jack Parow nu zo interessant? Is het de muziek, het voor Nederlanders slechts af en toe verstaanbare en grappig klinkende Afrikaans of het imago? Waarschijnlijk alle drie, want de vaak harde beats en rhymes zitten gewoon goed in elkaar en de tracks zijn afwisselend. Af en toe pik je nog wat verstaanbaars mee en op een of andere manier word je aangetrokken door de kleine mollige rapper met jaren 80 'pornosnor' en bijzondere pet, waarbij je twijfelt of het slechts een act is of toch niet.

Waar bij opkomst nog een gevoelige 'ballad' 'Ek Wens Jy Was Myne' wordt ingezet, wordt gelukkig al snel overgegaan tot het stevigere werk. Ook omdat zingen niet echt Parow's sterkste kant is. Het nummer 'Farmhouse Brekvis' wordt op de videoschermen ondersteund door pornobeelden en afbeeldingen van schattige katjes. De toon is gezet en een enkele vader die met zijn zoontje is gekomen fronst de wenkbrauwen.

Als de overigens getalenteerde DJ Naaldekoker 'Dans, Dans, Dans' inzet , komt het publiek los. Mede omdat dit een  bekendere single is en erg goed in de oren klinkt, ook al heb je vaak geen idee waar het over gaat. Al snel verliest de stuiterende Parow zijn karakteristieke hoofddeksel, maar dat is gelukkig bijzaak.

Bij  'Hier's Hy Nou' komt een liveband het podium op. Deze muzikanten vallen stuk voor stuk op, net als de rapper zelf. Hoe vaak heb je een vrachtwagenchauffeur op een basgitaar zien spelen en een schaars geklede mooie dame zien drummen? De band maakt de boel wat levendiger, maar inhoudelijk is het maar een kleine toevoeging. Wat wel positief is, is dat ze lijken te doen waar ze zin in hebben, inclusief de frontman zelf. Hiphop en rap worden vaak gebracht vanuit een bepaald stereotype en daar is hier gelukkig een keer geen sprake van.

Halverwege de set lijkt het optreden iets minder te worden. Wordt Parow moe, of wacht het publiek op de bekende hit 'Cooler Als Ekke'? Dat laastste is het geval. Maar ook nummers over zijn favoriete drankje 'Ricky Louw' en over zijn buurt 'Parow To Paarl' maken het feest toch compleet. Gelukkig legt hij ook af en toe uit waar de teksten over gaan. Het is niet allemaal even serieuze kost, maar dat hoeft ook niet.

Zoals elke artiest heeft ook Jack Parow een toegift. 'Cooler als Ekke' wordt nog een keer gespeeld, maar dan in een veel stevigere remix. Het publiek beklimt massaal het podium en sluit het optreden samen met Parow af. 

Gezien: Jack Parow, donderdag 11 november 2010 @Tivoli de Helling