Source Festival krijgt door noodweer niet het einde dat het verdient

Intiem en origineel dancefestival nabij Utrecht

Eelco Couvreur ,

Wat begon als een prachtige dag eindigde in mineur. Het voorspelde noodweer bereikte het Utrechtse Source Festival uiteindelijk net een paar uur te vroeg. Maar met de weggewaaide tenten vervlogen allerminst de herinneringen aan een veelzijdige en sterke editie. Source profileerde zich als een intiem en origineel dancefestival.

Intiem en origineel dancefestival nabij Utrecht

Wat begon als een prachtige dag eindigde in mineur. Het voorspelde noodweer bereikte het Utrechtse Source Festival uiteindelijk net een paar uur te vroeg. Maar met de weggewaaide tenten vervlogen allerminst de herinneringen aan een veelzijdige en sterke editie. Source profileerde zich als een intiem en origineel dancefestival. Met publiekstrekkers die ook bij puristen een potje kunnen breken (Robert Hood, Moderat, Theo Parrish,  Koze), en een dagvullend theaterprogramma onderscheidde de Utrechtse organisatie zich bij voorbaat. Source Festival zocht zowel in de muziek als in het randprogramma het experiment en slaagde daarin glansrijk. Totdat de weergoden de boel kwamen verstieren.

De ironie zat hem in de schitterend gekozen nieuwe locatie van de vierde editie van het festival. Op de top van een voormalige vuilnisbelt torende het intieme terrein hoog uit boven de Nedereindse Plas. Met een schitterend uitzicht over het nabijgelegen Nieuwegein tot gevolg. De combinatie heuvel en festival bleek een gouden greep, de combinatie heuvel en onweer een fatale. Om 21.15 uur besloot de organisatie in samenspraak met de brandweer de stekker er uit te trekken en iedereen naar huis te sturen voor er levensgevaarlijke situaties zouden ontstaan. Rukwinden bliezen tenten over het terrein, regen kwam met bakken uit de hemel, met weigerende apparatuur en kortsluiting tot gevolg. De chaos bij de pendelbussen, die kort na het schoonvegen van het terrein door politie met honden ontstond, is het enige punt van kritiek dat de organisatie zich mag aanrekenen. Source Festival ontrok zich gisteren met verve aan de standaard.

Want hoe anders begon de dag. In de verzengende hitte was het in eerste instantie zoeken naar koelte. De schaduw en de festivalkleedjes werden verkozen boven de dansvloer. Maar dat had niks te maken met het geboden programma. Want naast de paar standaard festivalnamen als onder andere Joris Voorn, Theo Parrish en San Proper kiest Source Festival voor muzikaal experiment. Het uit Keulen afkomstige Kompakt label host een podium met sterkhouders Koze en Matias Aguayo. Robert Hood was de geplande slotact op de mainstage en op de andere drie, relatief kleine podia, vinden we underground namen als Mala, Rednose Distrikt en Juju & Jordash. Bovendien bestond het programma van de zondag onder meer uit Moderat, Lawrence en de sensatie van het Duitse Nacht Digital festival: het duo Manamana.   

Bovendien profileert Source zich als crossover evenement. In de hoek van het terrein vinden we het theaterpodium dat wordt afgebakend door hooibalen. Even verderop is een halve exotische kinderboerderij ingevlogen inclusief spugende lama’s. Onder een puntig afdak, dat tevens dienst doet als dj-booth, kondigt de ene helft van Meester Moeilijk & SjonnieDisco woordkunstenaar Pieter Bouwman (bekend van het radioprogramma Mannen van de Radio samen met Hans Teeuwen) aan. Op een Nico Dijkshoorn-achtige manier klinken er teksten als: “Het is niet letterlijk, het zijn metaforen! Schreeuwde Jezus als een speenvarken aan het kruis.” En “Als Jolanda armen had gehad, was de ruzie vast heel anders afgelopen.” Theatercollectief Wrak speelt een op de omgeving geïnspireerde voorstelling inclusief afval en fietswrakken.  Vier gemaskerde bejaarden trekken de aandacht met een auto die ze omslachtig proberen in te parkeren. Tot zover het theater, voor de rest van de middag gaat de aandacht uit naar de muziek.

De Duitser Tobias Thomas is op het Kompakt podium de eerste die de zwetende meute in beweging krijgt. Zijn zorgvuldig opgebouwde, drie uur durende set is het schoolvoorbeeld van waar het Keulse label voor staat: diepe, gelaagde en op melodie gebaseerde house en techno. De organisatie heeft dan al wijselijk besloten gratis water uit te delen. En dat lijkt te lonen, want ook op het hoofdpodium komt het publiek in beweging. Darko Esser laat er op het moment dat het festival nog niet eens halverwege is, geen misverstand over bestaan: er mag gedanst worden. Zijn stuwende, hoekige techno met hier en daar uitstapjes naar acid blijkt uiterst effectief.

Op het zogenaamde Nomads podium komen de liefhebbers van deephouse aan hun trekken. Juju & Jordash zijn een Israëlisch duo dat vorig jaar een sterk debuutalbum uitbracht op het Amsterdamse Dekmantel. Gewapend met onder andere een elektrische gitaar weten de heren een hybride mix van house, techno, electro, jazz en zelfs een vleugje reggae over te brengen op het publiek. Ondanks het feit dat de set-up er wat onbeholpen uitziet, want Juju en zijn gitaar blijven nu verborgen achter een tafel vol met apparatuur. Als toegift wordt het indrukwekkende Deep Blue Meanies gespeeld, een tijdloze technotrack en een van de beste elektronische platen van het vorige jaar.

Theo Parrish is zo’n artiest die op ieder festival de handen op elkaar krijgt. De uit Detroit afkomstige aanjager van het veel geroemde Sound Signature label, koppelt een jaloersmakende platencollectie aan een aanstekelijke performance. Theo Parrish draait geen platen, hij wordt met zijn hele lichaam één met zijn draaitafels en mengpaneel. Funk, deephouse, techno, jazz: allemaal wordt het met dezelfde intense beleving gebracht.

Met de eerste regendruppels die aan het begin van de avond vallen weten de lolbroeken van Rednose Distrikt (Aardvarck en Steven de Peven) wel raad. De Mosselman komt voorbij, net als een happy hardcore plaat van Dune. Het publiek snapt de humor van dit olijke duo. Maar het lachen is de organisatie dan al langzaam aan het vergaan. De strakblauwe hemel is verander in een groenblauwe onheilsdeken als Mala in de dubsteptent het publiek opzweept door de microfoon. “Are you with me on this one?” Het antwoord komt in de vorm van een exploderende tent en klinkt volmondig : ja.

Inmiddels is de Nedereindse Berg verandert in een grauw schouwspel van storm, slagregens en onweer. Nadat al meerdere keren de muziek is uitgevallen vanwege kortsluiting, gaat de stekker er definitief uit. Later zal blijken dat de schade zo groot is, dat de zondag moet worden afgelast. Laten we hopen dat de organisatie zich door dit oncontroleerbare onheil niet van de wijs laat brengen. Source Festival is een van de leukste dancefestivals van Nederland. Intiem, muzikaal vernieuwend, multidisciplinair en sfeervol. Daar doet een beetje regen niets aan af.