SD 2010: Geneviéve Pasquier blaast revue nieuw leven in

Duitse zangeres verleidt Nederlands publiek in het Engels en Frans

Tekst: Lilian van Dijk / Foto's: Anne Kouwenberg ,

Geneviéve Pasquier zou je de Duitse tegenhanger van de Belgische Els Pynoo van Vive La Fête kunnen noemen. In haar noise-chansonetterepertoire zijn electro-invloeden te horen en ook zij heeft wulps bewegen tot een kunst verheven. Op de laatste dag van Summer Darkness trad ze op in Tivoli de Helling. 3VOOR12/Utrecht was erbij en sprak met de excentrieke ster.

Duitse zangeres verleidt Nederlands publiek in het Engels en Frans

Geneviéve Pasquier is geboren en getogen in de Duitse deelstaat Beieren, maar haar hart ligt bij de revue uit de eerste helft van de vorige eeuw uit steden als Parijs en Berlijn. Op de laatste dag van Summer Darkness geeft ze in Tivoli de Helling een sensueel optreden weg, begeleid door producer Dan Courtman en gitarist Guiseppe Tonal. 3VOOR12/Utrecht is erbij en wisselt ook nog wat woorden met de excentrieke ster.

Voor een slechts half gevulde zaal begint Geneviéve Pasquier met haar act.
Gedurende het optreden wiegt ze sensueel met haar heupen en werpt ze wulpse blikken naar het publiek. Met af en toe een glimlachje om haar mond, zoals het een echte revuester betaamt. Haar mimiek past ze aan bij de inhoud van het betreffende lied. De ene keer kijkt ze verveeld en vermoeid de zaal in, de andere keer is ze een uitdagende, wulpse vrouw.

Pasquiers kleding is zorgvuldig gekozen met veel aandacht voor detail; zoals het zwarte hoedje, de hoge naaldhakken en de zwarte handschoenen. Het is te merken dat ze vier jaar lang een zangopleiding heeft gevolgd: haar stem is krachtig en zuiver. Courtman zorgt meestal voor een flinke bak herrie, maar weet ook heel subtiel geluiden toe te voegen. Tonal concentreert zich volledig op zijn noise-gitaarpartijen.

Het publiek krijgt tien nummers te horen uit Geneviéve Pasquiers omvangrijke repertoire, zoals 'Blitzkrieg Baby', 'Mon Cabaret', 'Bouge', 'Dead Man' en 'Warm Leatherette'. Na een tijdje is het wel mooi geweest met het visuele gedeelte van de act. Het heupwiegen kennen we nu wel. Pas tegen het eind, bij het nummer 'I Love You', doet ze iets anders: ze daalt neer op haar knieën. Guiseppe volgt haar voorbeeld, zij geeft hem een duw, hij rolt op zijn zij en komt even later weer overeind. Ook vocaal is er een duidelijk verschil: ze gilt en krijst, wat doet denken aan Els Pynoo van Vive La Fête, die een vergelijkbaar nummer heeft, maar dan vooral de hoogte in gaat met haar stem.

Op de bühne ontpopt Geneviéve Pasquier zich tot een ware revuediva. Gekleed als een ster uit de jaren twintig tot vijftig van de vorige eeuw dartelt ze over het podium. Dat Edith Piaf en Marlene Dietrich Pasquiers grote voorbeelden zijn zal niemand verbazen. Desgevraagd omschrijft de zangeres zichzelf echter als een heel normaal meisje, dat graag in een bepaalde rol kruipt als ze op het podium staat. Als grootste muzikale invloeden noemt ze de swing uit de jaren dertig, aangevuld met pop en electro. "En de jaren-zeventigmuziek die mijn ouders draaiden, zoals Pink Floyd". Haar teksten gaan over ervaringen uit haar leven. "Ik wil overbrengen wat ik meegemaakt heb, zowel de problemen als de leuke dingen." Dat doet ze voornamelijk in het Frans of Engels. "Wat het beste bij het liedje past."

Solo bracht Geneviéve Pasquier in 2003 haar eerste album uit, Virgin Thoughts. Vorg jaar bracht ze Le Cabaret Moi uit; dit jaar Handle With Care. Dan Courtman, producer van haar soloproject, staat bij haar optredens achter een drie schappen tellende stellingkast met allerlei apparaten om geluiden mee te produceren. "Ik gebruik een analoge synthesizer. In de periode dat wij met muziek begonnen was dat een logische keus, omdat die apparaten toen goedkoop waren. Nu zijn ze gek genoeg erg duur, maar het geluid is veel mooier en geschikter voor live optredens dan digitale apparatuur."

Behalve met haar soloproject houdt Pasquier zich ook bezig met diverse nevenprojecten, waaronder Jägerblut. "Die formatie bestaat uit vier mensen uit Beieren, die muziek maken die beïnvloed is door de tradities in onze deelstaat en het geloof waar we mee opgegroeid zijn. Niet dat we nog gelovig zijn. Op een bepaalde leeftijd maak je je los van geloof en traditie, omdat je een andere kijk op de wereld krijgt. Je zou het oude volksmuziek in een modern jasje kunnen noemen. Melancholiek en duister."

Een andere formatie waar ze deel van uitmaakt is Thorofon, een project van Dan Courtman. "Hij is de leadzanger en componeert de muziek. Die verschilt van de mijne. Zijn sound is anders; heftiger en duidelijk door een man geschreven. Ik houd me als zangeres op de achtergrond." Voor de fans van Thorofon heeft ze goed nieuws: "Na een pauze van vijf jaar gaan we binnenkort weer optreden. We konden het toch niet missen, hebben we gemerkt."


Gezien: Geneviéve Pasquier, zondag 15 augustus 2010 @ Tivoli de Hellin
g
Te zien: Madame Moustache et son Freak Show, woensdag 10 november 2010 @ Brussel