Komen er meer mensen naar je optreden als ze weten dat het de laatste keer is? Het is een veelgestelde vraag op deze zaterdagavond bij het een na laatste optreden van Coparck. Tivoli de Helling is goed druk en ergens hoop je dat het gewoon een gewiekste marketingtruc is om meer kaartjes te verkopen. Helaas weten we wel beter, na meer dan tien jaar zwaait een van de beste Nederlandse bands van het moment af.

Oktober vorig jaar bracht de band hun vierde album uit, ‘Dog and Pony Show’. Toen stonden ze nog vol overgave en met schijnbaar fris elan in EKKO te spelen. Eric Vloeimans deed zijn trompetsolo, Woost-gitarist Gijs Coolen deed zijn intrede, het lijkt alweer zo lang geleden. Het nieuws dat Coparck ging stoppen kwam als donderslag bij heldere hemel. Girod vond in zijn soloproject Chop Wood een nieuwe liefde en zoals dat gaat bij langdurige relaties, kwamen de heren na een goed gesprek tot de conclusie dat het mooi geweest was zo.

Daar sta je dan in Tivoli de Helling, wetende dat dit de laatste clubshow in Utrecht is. Nog een laatste keer ‘Yeah, yeah, yeeeaaah,’ van de kaasreclame, nog een keer ‘Good Year for the Robots’. Het lijkt wel of alles een extra dramatische lading krijgt. Maar Coparck doet eigenlijk wat het altijd heeft gedaan; toetsenist Maurits de Lange ramt met het tempo van een ADHD’er over zijn toetsen, Marcel van As drumt met zijn mond open en gaat waar nodig op zijn drumkruk staan, turend over het publiek, zanger en gitarist Odilo Girod zingt met dezelfde overgave met de voor hem zo herkenbare houterige motoriek.

Er lijkt niets aan de hand, tot Girod herinneringen gaat ophalen. “Het lijkt de dag van gister dat ik voor het eerst bij Maurits over de vloer kwam en dacht, dit is wat ik nodig heb, zo’n mafkees die onwijs goed piano speelt.” Alsof dat nog niet emotioneel genoeg is, zetten ze de Sparklehorse cover ‘Saturday’ in.

Maar na ‘The World of Tomorrow’ gaat het pas goed los. Waar de band de eerste helft nog wat matjes was, gaan nu alle registers open. Het publiek lijkt ook ineens de gewichtigheid van het moment door te hebben en pakt steeds dichter samen voor het podium. De nummers ‘Thoughts You Thought You Could Do Without’, ‘Good Year for the Robots’ en ‘Now’ voelen als een warm bad voor band en publiek. De toegift ‘The Fifth Season’ eindigt in een gepaste gitaarclimax van bitterzoete euforie.

Zo komt er een einde aan een band die meer dan tien jaar consistent prachtige liedjes en dito optredens afleverde. Na vanavond speelt Coparck nog een allerlaatste clubshow in Paradiso, Amsterdam. Als je bovenstaand verhaal niet hebt meegemaakt, adviseren we je direct een kaartje te kopen, want Coparck is een band die we zeker gaan missen.

Gezien: Coparck, zaterdag 10 april 2010 @ Tivoli de Helling