Een optreden dat Staat

De Staat en Death Letters overtuigen in EKKO

Tekst: Mike van Dooyeweert / Foto's: Jorg Roosma ,

De laatste tijd kun je niet meer om De Staat heen. De single ‘The Fantastic Journey Of The Underground Man’ is ook ontdekt door de grote radiozenders en de mannen beleefden zelfs hun one minute of fame bij De Wereld Draait Door. Dan volgt automatisch de vraag: is de band de hype waard? Het antwoord is heel simpel: wel degelijk. In een overvolle EKKO bewijst De Staat het nog maar eens.

De Staat en Death Letters overtuigen in EKKO

In een uitverkochte EKKO wringen mensen zich tussen anderen door om nog net iets dichter bij het podium te kunnen staan, maar voor wie niet al vooraan staat blijkt het een onmogelijke opgave. Twee bands staan vanavond op het programma, maar er is maar één band waar iedereen het meest nieuwsgierig naar is: De Staat.

Voordat het zover is, komen Victor Brandt en Jordi "Duende" Ariza Loravan van Death Letters het podium op. Het Dordrechtse duo laat zich door allerlei bands en artiesten inspireren, van Hank Williams tot The Datsuns en van John Lee Hooker tot John Frusciante.

De eerste psychedelische gitaarklanken klinken door de zaal. Het intro van wat een prima en blues/rock-optreden gaat worden is begonnen. De jong-ogende heren moeten met zijn tweeën het podium vullen, zij beheersen echter hun instrumenten uitstekend waardoor dit geen enkel probleem lijkt. Wat in positieve zin opvalt, zijn de gitaarsolo’s die weggeven worden. Death Letters doet niet onder voor een (toch al populaire) tweemansband zoals The Black Keys. Wellicht had iets meer afwisseling geen kwaad gekund, want naar het einde toe verslapt de aandacht wel een beetje.

Even later is het moment daar: De Staat komt het podium op. De mannen uit de regio Arnhem/Nijmegen boekten het afgelopen jaar al veel succes met hun album ‘Wait For Evolution’ en de bijbehorende single ‘The Fantastic Journey Of The Underground Man’. VPRO's 3VOOR12 benoemde De Staat al eens tot ‘Hollandse Nieuwe’.

In EKKO laat de band zien ook live te kunnen overtuigen. Meteen trappen de heren af met een energieke set. Een vergelijking met een band Queens Of The Stone Age is snel gemaakt, maar tegelijkertijd is het ook een band met een heel eigen geluid, die eigenlijk niet echt met een specifieke band te vergelijken valt. Naast het gebruikelijke rock ’n roll instrumentarium, speelt ook de cowbell een belangrijke rol (Christopher Walken kan trots zijn). En net als bij het voorprogramma hebben we ook nu te maken met een stel erg goede muzikanten, wat vooral blijkt tijdens de solomomentjes.

Tegen het einde van de set krijgt het optreden ook nog een Utrechts tintje, als Kyteman op het podium geroepen wordt. Deze trompettist (echte naam: Colin Benders), maakt de laatste tijd natuurlijk al furore als dirigent van zijn eigen hiphoporkest. Op het podium laat Kyteman zijn trompetspel gelijk opgaan met de gitaarpartijen en zorgt voor wederom een verfrissend element.

De reacties vanuit de zaal zijn dan ook positief. Het dansen lijkt vanavond wat moeilijk op gang te komen. Maar goed, met zoveel mensen om je heen, heb je ook weinig bewegingsruimte.

Gezien: De Staat & Death Letters, zaterdag 21 februari @ EKKO