Het is in deze tijden van MySpace en YouTube bijna niet voor te stellen, maar er zijn nog altijd muzikanten die het vak niet in de huiskamer, maar op straat hebben geleerd. Bands als The Pogues, I Am Kloot en ook Lucky Fonz III, die in weer en wind de klappen van de zweep hebben leren kennen voordat zij door het grote publiek ontdekt werden. Ook het straattheater heeft de nodige artiesten voortgebracht die succesvol de overstap naar het concert-circuit hebben weten te maken. Een van de bekendste exponenten uit deze categorie is Amanda Palmer. Zij brak door als zangeres-pianiste van The Dresden Dolls, een duo dat met zijn explosieve cocktail van theater, punk en cabaret wereldwijd voor een kleine sensatie zorgde. Inmiddels zijn de Dolls (tijdelijk?) uit elkaar en heeft zij haar eerste solo-album uitgebracht (het door Ben Folds geproduceerde “Who Killed Amanda Palmer”). In het kader hiervan werd ook Tivoli De Helling met een bezoek vereerd, waarbij het talrijk aanwezige publiek op een nogal ongewoon avondje-uit werd getrakteerd. Heb je ooit wel eens een paar honderd mensen rondjes zien draaien terwijl ze naar hun omhooggestoken wijsvinger staan te kijken? Er is maar één man ter wereld die dit voor elkaar krijgt en dat is Jason Webley. Deze uit Seattle afkomstige straatmuzikant is een onvervalste ras-entertainer die het publiek iedere keer weer moeiteloos om zijn vinger weet te winden. Jason heeft inmiddels al een aantal keren in Utrecht opgetreden (ACU, DB’s) en deze shows hebben hem, gezien de enthousiaste reacties van het publiek, blijkbaar een hoop fans opgeleverd. Volkomen terecht want zijn kolderieke mix van smartlappen, sea-shanty’s en drinkliederen, in combinatie met hilarische publieksspelletjes, is simpelweg onweerstaanbaar. Als vervolgens de lichten uitgaan en de spanning stijgt, betreden twee leden van het Australische theatergezelschap The Danger Company het podium met een nogal vervelende mededeling: Amanda Palmer is dood. Maar terwijl zij het publiek hierover informeren, klinkt plots een harde donderslag en betreden de stoffelijke resten van mevrouw Palmer alsnog het podium. Eenmaal achter haar piano blijkt de rigor mortis gelukkig nog niet helemaal te zijn ingetreden, want zij trakteert het publiek op gloedvolle uitvoeringen van “Astronaut” en “Ampersand”. Als Amanda vervolgens in een spontane lachbui uitbarst, is het ijs definitief gebroken en kan de show wat haar betreft echt beginnen. Wat volgt is een bonte verzameling van solo-materiaal, Dresden Dolls-nummers en opvallende covers (o.a. “Living on a Prayer” van Bon Jovi). Daarnaast is er ook ruimte voor een hilarisch vragenkwartiertje, waarbij vooral de vraag “Are you horny or do you want a cookie?“ bij Amanda voor de nodige verwarring zorgt. Hoogtepunten van de avond zijn “Strength Through Music” en het prachtige, door Neil Gaiman geschreven “I Google You”. Twee nummers waarbij zij geheel op eigen kracht en zonder theatrale foefjes de zaal muisstil weet te krijgen. Minpuntjes zijn de twee nummers die in zijn geheel (!) worden geplaybackt, “Guitar Hero” en een volledig onnodige cover van Rihanna’s “Umbrella”. Deze slaan de plank volledig mis en doen enigszins afbreuk aan het geheel. Al met al is het toch een prima show waarin Amanda moeiteloos weet te switchen tussen tragedie en komedie. En mede door de theatrale bijdragen van The Danger Ensemble krijg je constant het idee in een Tim Burton-film te zijn beland, een plek waar de zon zelden schijnt en ieder personage een duister geheim met zich meedraagt. Nadat tijdens de toegiften zowel Jason Webley als Amanda’s zusje (die sinds een paar maanden in Utrecht woont) nog een moppie mee komen zingen, sluit Amanda de avond uiteindelijk zelf af met een fraaie uitvoering van “Creep” van Radiohead. Dit is natuurlijk hét lijflied van alle eenzame zielen op deze wereld, mensen voor wie de nacht altijd mooier is dan de dag en de dood meer romantiek biedt dan het leven zelf. Vanuit het hiernamaals steekt Amanda Palmer deze outcasts allemaal een hart onder de riem, voordat haar rusteloze ziel zich naar het volgende optreden spoedt om ook daar haar fans van de broodnodige troost te kunnen voorzien. Gezien: Amanda Palmer Waar: Tivoli de Helling