Kiezen is er niet meer bij, want alle genres worden door Die Krupps met beide handen aangegrepen. De combinatie lijkt onmogelijk, maar Die Krupps bewezen na 25 jaar in Tivoli de Helling weer eens dat het mogelijk is: stevige Duitse rock in samenwerking met Electronic Body Music (EBM), harde industrial en heavy metal. Voordat Die Krupps zich gaan bewijzen, is het de beurt aan support-act Philiae. Niet slecht, zo op het eerste gehoor: ruig gitaarwerk, geschreeuw door een megafoon en politieke videobeelden op een scherm boven het podium. Toch blijkt het een tegenvaller te zijn. De mannen willen iets te graag waardoor ze hun overtuigingskracht eerder verliezen dan verstevigen. Mislukte pogingen om geliefd te worden bij het publiek door middel van een springende bassist in het drumstel en een handjesschuddende zanger bij het publiek blijken niet te helpen. De zanger heeft het gesnapt en vraagt dan ook: ‘Are you ready for Die Krupps?’ ‘Yes, we are’. Meer dan 25 jaar geleden ontstond in de Duitse postpunk scene het geluid van Die Krupps. De mannen die destijds voornamelijk een EBM geluid creëerden met synths en percussie veranderden in de jaren negentig van koers. Met de introductie van de gitaar begon hun muziek naast EBM ook sterke metalinvloeden te krijgen. De aparte combinatie van gitaarrock en electronische industrial zorgden voor veel aanzien bij anderen. John Peel ontdekte ze toen ze met Siouxsie and the Banshees toerden, Nitzer Ebb besloot om met ze samen te werken en Rammstein en Spetsnaz noemen Die Krupps nu nog steeds als belangrijke invloed van hun muziek. Oprichter Jürgen Engler laat Tivoli de Helling horen hoe Duitse electro-punk moet klinken: luid en stevig met harde beats en ruige riffs. In een van de eerste nummers, ‘Germaniac’, klinken de EBM invloeden middels synths en samples goed door. Maar het zijn niet de enige invloeden. Metaleffecten komen van de gitarist die af en toe op zijn beurt moet wachten, omdat de synth hem voor is. Het woord ‘industrial’ neemt Jürgen wel heel letterlijk. Vol energie slaat hij met zijn drumstokken op een stellage van stalen buizen waar een doordringende industrial klank uit voort komt. De drummer maakt het met zijn slagwerk op electronische ‘pads’ compleet. Maar liefst drie toegiften sluiten het concert af. ‘Fatherland’ en ‘Wahre Arbeit, Wahrer Lohn’ klinken steviger dan ooit tevoren. De sfeer van laatsgenoemd nummer versterkt Jürgen met een militant fluitje. De mosh pitt die tijdens ‘Wahre Arbeit, Wahrer Lohn’ ontstaat, laat zien dat Die Krupps naast EBM en industrial ook nog eens metal en punk zijn. Gezien: Tivoli de Helling, donderdag 31 januari 2008